Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (872 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Jak pomóc chłopakowi po stracie pracy

Mam problem, z którym już nie potrafię sobie poradzić ;( Mój chłopak stracił 4 miesiące temu pracę. Mieszka sam. Do domu nie chce wracać... Ojca nie ma. Matka jego utrzymuje się z gospodarstwa. Gdy stracił pracę, sprzedał auto, by móc popłacić rachunki... Teraz nie ma pieniędzy nawet na jedzenie;( staram się, robię, co mogę. Zachowuje się dziwnie, ma momenty, że milczy, mówi mi, że chce skończyć z sobą. Że ma dość tego życia. Zamyka się w sobie, chce być sam... nie je, chudnie, nie śpi po nocach. Nie wiem już, jak mu pomóc ;( Proszę o poradę. Z góry dziękuję, A.

ponad rok temu

Witam serdecznie!

Utrata pracy i pogorszenie sytuacji finansowej mogą być czynnikami wyzwalającymi depresję. Mogą na nią wskazywać w tym przypadku objawy bezsenności, utrata łaknienia, izolowanie się od bliskich.

Wskazana jest konsultacja u specjalisty. Być może chłopakowi  będzie łatwiej przyjąć propozycję rozmowy z psychoterapeutą lub psychologiem. Warto wskazać konkretnego, polecanego specjalistę, posłużyć się przykładem osoby, której taka rozmowa pomogła.

Bezpłatną pomoc - zarówno wizyty lekarskie, jak i psychoterapię - można uzyskać w publicznych zakładach opieki zdrowotnej lub placówkach niepublicznych, które mają podpisany kontrakt z NFZ. Psychiatra i psycholog przyjmuje zazwyczaj w ramach Poradni Zdrowia Psychicznego. Psychiatra może mieć również gabinet w poradni wielospecjalistycznej. Nie jest potrzebne skierowanie. Na wizytę z reguły trzeba się zapisać z kilkutygodniowym wyprzedzeniem. Leczenie jest bezpłatne również dla osób nieubezpieczonych. Wiele z leków przeciwdepresyjnych jest w pełni refundowanych.

Z pewnością powinna się Pani podzielić swoją odpowiedzialnością za chłopaka z innymi osobami, np. jego matką, przyjaciółmi. Wzięła Pani na siebie całą odpowiedzialność za partnera, co może być w tej sytuacji trudne i frustrujące. Myślę, że pomoc i wsparcie jest również bardzo potrzebne Pani, warto porozmawiać o tym z bliską osobą.

Polecam informacje zawarte w podobnych wątkach oraz w dziale Warto wiedzieć:

http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jak-postepowac-z-chorym-na-depresje,

http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jak-nalezy-postepowac-z-chorym-na-depresje-jak-pomoczmobilizowac-do-szukania-fachowej-pomocy,

http://portal.abczdrowie.pl/jak-naklonic-osobe-z-depresja-do-wizyty-u-specjalisty,

http://portal.abczdrowie.pl/depresja-u-mezczyzn.

Podobne informacje można również znaleźć na stronie ,,Anonimowych Depresantów":

http://www.depresanci.republika.pl/bliski.html.

Z pozdrowieniami

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak poradzić sobie po stracie chłopaka?

Jak poradzić sobie po stracie faceta? Musiałam go zostawić ponieważ nie da sie z nim żyć, bardziej cierpię z nim niż bez niego.Nie mam jak zapełnić pustki nie mam sie czym zająć.Ciągle wierze że on sie zmieni i bedzie jak dawniej.Traktuje mnie jak powietrze, ciągle ma pretensje, krzyczy zdarza mu sie podnieść łapy.. traktuje mnie gorzej niż kolegę. jedynie jak chce bliskości ze mną wtedy staje się miły,byliśmy ze sobą 4 lata ja mam 21 lat on 22 (po ok 2 tyg beze mnie mówi że kocha i chce wracać)
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Witam. Nie powinna pani wracać dopóki nie zwróci się po pomoc do fachowcy w bezpośrednim kontakcie aby zrozumieć siebie, że taki to był pani związek.

0

Jeśli przez 4 lata była Pani z kimś blisko, razem wypełniali Państwo czas itp, to trudno oczekiwać, żeby po 2 tygodniach otrząsnąć się po tej stracie. PO rozstaniu potrzebny jest jakiś okres "żałoby", opłakania straty, tego co było dobre w związku (bo coś na pewno było, nawet jeśli w późniejszym okresie koszty przeważały zdecydowanie zyski). Warto dać siebie trochę czasu. Z drugiej strony warto także zająć czymś pustkę i pojawiająca się przestrzeń (wcześniej wypełniana przez czas razem). To pozwoli uniknąć błędnego koła zadręczania się myślami i poczuciem winy.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak poradzić sobie po stracie pracy?

Witam. Moja historia jest trochę długa. Po zdanej maturze chciałam sie wyrwać ze swojej miejscowości i zdać na studia do innego miasta. Udało się, co prawda nie na wymarzony kierunek, ale zawsze coś. Wszystko było super. Nowi znajomi, fajne mieszkanie. Pierwszą sesję przeżyłam jakoś, ale przy drugiej... To było coś okronego. Ciagle dzwoniłam do mamy, płakałam, nie wiedziałam co się ze mną dzieje. Na studiach poznałam też swojego chłopaka, teraz już narzeczonego. Uczył się ze mną, był cały czas. Czas egzaminów był dla mnie okropny, zawsze byłam ambitna, w szkole same piątki, zawsze pasek. Tu starałam się jak mogłam, jeden nieudany egzamin, kolejny, nieprzespane noce, ciagle tylko nauka i nauka. W końcu udało się wszystko pozdawać. Wrócilam na wakacje do domu, a po wakacjach znów na studia. pierwszy dzień na uczelni i do mnie wszystko wróciło, że nie dam rady itd.Postanowiłam zrezygnować. Wzięłam na rok dziekankę. Wróciłam do domu na kilka dni, żeby odpocząć.. ale wtedy było mi tak źle wszyscy znajomi się uczyli, tam zostawiłam najukochańszą osobę nie chciałam go stracić, nie jadłam, nie piłam. Byłam u psychiatry dostałam tabletki, brałam przez pół roku paromerc, miałam też kilka wizyt u psychologa. Rodzice pozwolili mi wrócic do krakowa. Znalazłam tam pracę. Wszystko się układało, raz lepiej, raz gorzej. Ale było ok. Do czasu gdy pracy nie straciłam. Nie wiedziałam co robić. Znów milczące telefony, tam byłam ale żyłam z ostatniego grosza. Jeszcze mój narzeczony powiedział, ze jego uczucie nie jest tak silne jak kiedyś, żebym wróciła do domu to może zateskni. Wróciłam. Ale nie daję sobie rady. Jestem ciągle zmęczona, ciągle boję się, że on mnie zostawi, wydaje mi się że zmarnowałam sobie całe życie, ze studiami mi nie wyszło, dorosłe życie mi nie wyszło. Zostałam z niczym. Wiem, że mam przed sobą całe życie, że mam dopiero 21 lat.Mimo to, nie wiem co robić. Mam taki ogromny natłok myśli w głowie.. ciągle się zastanawiam nad wszystkim, wraca brak apetytu, coraz krótszy sen.. mam czasem myśli sambójcze..ale takie jak wcześniej.. mysle o tym, choc wiem że tego nigdy nie zrobie..prosze o pomoc...

KOBIETA ponad rok temu
Paulina Witek Psycholog, Warszawa
72 poziom zaufania

Witam,
Z tego co piszesz cała historia zaczyna się od tego, że a) bardzo chciałaś wyjechać z rodzinnego miasta b) nie dostałaś się na wymarzone studia
Czytając Twoją wypowiedź mam wrażenie, że ten czas od rozpoczęcia studiów to takie wahanie się między stagnacją w domu, a próbą samodzielnego życia w większym mieście. Jesteś jakby "zawieszona" pomiędzy domem rodzinnym, a Krakowem; rodzicami, a chłopakiem. Piszesz zawsze "wróciłam" tak jakby oznaczało to powrót do jakiejś części Ciebie, innej od tej która została na studiach.

Niepokojące jest dla mnie stwierdzenie "rodzice pozwolili mi wrócić do Krakowa" oraz "chłopak powiedział, żebym wróciła do domu to może zatęskni". Dla mnie to przede wszystkim dziwne, żeby chłopak kazał Tobie wyjeżdżać. Jeśli ma problem z rozeznaniem w swoich uczuciach sam powinien gdzieś wyjechać i wszystko przemyśleć, skoro jesteście zaręczeni to chyba zbyt poważna decyzja, aby mieć tego typu rozterki. Jesteś młodą inteligentną dziewczyną, jesteś warta tego, aby się starać o Twoje względy, a nie kazać Ci gdzieś wyjeżdżać.

Wydaje mi się, że Twoje problemy mogą wynikać z zależności od chłopaka i od rodziców. Z tego co piszesz wynika, że podejmują za Ciebie decyzje, "pozwalają Ci wracać do Krakowa" albo "każą wracać do domu". Co możesz z tym zrobić? Ja bym radziła Ci skoncentrować się na realizacji marzeń. Zastanów się co chciałabyś w życiu robić, co chciałabyś studiować, jaki rodzaj pracy chciałabyś wykonywać. Studiowanie czegoś co Cię nie interesuje nie ma sensu, nie będziesz miała wystarczającej motywacji, a możesz mieć też trudności w czasie sesji z niektórymi przedmiotami. Zamiast tego całą energię włóż w studiowanie kierunku z którym wiążesz swoją przyszłość. Jesteś w wieku, w którym ludzie rozpoczynają dopiero studia, czasem zmieniają wcześniej wybrany kierunek, to jest zupełnie normalne. Nie sugeruj się więc koleżankami, które idą swoim trybem. Patrz na siebie i żyj swoim życiem, takim jakie jest dla Ciebie najciekawsze.

Twoja sytuacja ma duży związek z tym, że nie masz stabilizacji w życiu. Otacza Ciebie niepewność wobec przyszłości, zarówno wobec pracy jak i związku. Ja bym więc radziła najpierw zająć się sprawami związanymi z nauką i przyszłością zawodową, a narzeczonemu dała czas na przemyślenie sytuacji. Jeśli jego uczucie osłabło zamartwianie się co będzie dalej, czy on mnie zostawi itd. itp. będą powodowały dalszy spadek nastroju. Radziłabym odbyć z narzeczonym poważną rozmowę i upewnić się co do jego zamiarów i uczucia. Skąd wynikaja jego wątpliwości, co się zmieniło. Możliwe, że problemy w Waszym związku są chwilowe, ale o tym nie przekonasz się jeśli nie porozmawiasz z chłopakiem.
W przetrwaniu tej sytuacji może pomóc Ci wsparcie psychologa lub kontynuacja leczenia psychiatrycznego, chociaż same leki nie rozwiążą moim zdaniem problemu. Tkwi on przede wszystkim w relacji z rodzicami i chłopakiem - takie jest moje zdanie. Farmakoterapia może pomóc Ci natomiast poradzić sobie z lękiem i depresją, więc warto rozważyć i taką ewentualność

Bądź dobrej myśli, możesz rozpocząć zupełnie nowe studia, poznać nowych ciekawych znajomych, znaleźć swoje miejsce w świecie. Dobrze byłoby mieć jakąś swoją część życia, którą wypełniałyby Twoje zainteresowania, plany zawodowe, coś do czego doszłabyś własną pracą, nauką. Gorąco do tego namawiam i trzymam kciuki za pomyślne rozwiązanie sytuacji! Serdecznie pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty