Jak uchronić się przed depresją po utracie lubianej pracy?
Witam! Jestem osobą niepełnosprawną z zaburzeniem psychicznym. Mam szalone problemy z nerwicą, odczuwam to, jak mi się to rozszerza. Nie mogę sobie z tym poradzić. Obecnie jestem wieloletnim członkiem Warszawskiego Domu pod Fontanną. Uczestniczę tam w Zatrudnieniu Przejściowym. Współpraca tam mi się bardzo podoba. Współpracuję z władzami lokalnymi. Roznoszę różnego rodzaju przesyłki, bardzo ważne, odpowiedzialne i to mi się bardzo podoba. Wiele już osiągnąłem i chciałbym jeszcze wiele rzeczy zyskać na tym. To moja druga praca tam, bo mam jedną pracę w firmie podczas sprzątania. Tu zdecydowanie nabrałem werwy do pracy, życia, dokładności i wydajności. To wszystko za pomocą zatrudnienia przejściowego. Tylko nie wiem, co może mieć wspólnego praca kuriera ze sprzątaniem, ale widocznie coś w tym jest.
Jednak praca kuriera niedługo dobiegnie końca, będę musiał chyba się pożegnać z tą współpracą i zaprzestać na pracy tylko przy sprzątaniu. Nabrałem jednak chęci i motywacji do współpracy z władzami lokalnymi, tylko obawiam się, ze zaraz po zakończeniu tego zatrudnienia przejściowego, związane z utratą jedynej ulubionej pracy, mogę się nabawić silnej depresji. Jak się przed tym obronić? Wiadomo, że z pracą jest jak jest. Każdy łapie pracę, jaka jest i nie trzeba wybrzydzać. Pieniądze też są marne, renty tak samo, nie stać na marne życie. Jak tu pokonać depresję w chwili, gdy człowiek może stracić ulubioną przez siebie pracę? Zatrudnienie przejściowe nie jest stała pracą, tylko okresową, w związku z tym dalsza praca w tym nie jest możliwa, chyba że szukanie dalszych podobnych stanowisk pracy, ale nie w dzisiejszych czasach i nie z tym bezrobociem jakie panuje. Jak się uchronić przed depresją?
