Jak wyleczyć bezsenność u 37-latka?

Witam,
zawsze w przypadku bezsenności ważne jest zachowanie odpowiedniej higieny snu, warto kłaść się o odpowiedniej, podobnej godzinie, nie spać w ciągu dnia, nawet zadbać o to, żeby w miarę wcześnie budzić się, żeby przed snem nie zajmować się zbyt emocjonującymi zajęciami a raczej wyciszającymi, także warto zwrócić uwagę na używki, wietrzyć pokój przed spaniem itp. Choć sytuacja jest zapewne bardzo indywidualna, warto osobiście skontaktować się z lekarzem, bo bezsenność może być także objawem innych problemów natury psychicznej. Leki oczywiście miewają skutki uboczne, choć oczywiście lekarz wyjaśni zasadność ich brania i ewentualne skutki uboczne oraz to jak można sobie z nimi radzić. Nie wiem, czy już miał Pan kontakt z lekarzem czy dopiero pan to rozważa, jednak myślę, ze jednak warto. Warto powiedzieć o wszystkich swoich wątpliwościach, także o wszystkich problemach i objawach. To czego się obawiam to fakt, ze bezsenność często towarzyszy depresji (szczególnie jeśli bezsenności występuje w tak młodym wieku) a jest to poważne schorzenie, bardzo, naprawdę bardzo powszechne, nie świadczy o żadnej słabości wręcz przeciwnie szukanie w niej pomocy jest oznaką siły! Bo niestety ma ona także podłoże genetyczne, po prostu niektórym i to całkiem wielu osobom się przytrafia. Leki stosowane w pierwszym rzucie raczej będą łagodniejsze z mniejszą ilością skutków ubocznych. Zachęcam do pytania lekarza o wszystko co Pana niepokoi, cokolwiek niepokojącego pan słyszał o ich skutkach ubocznych, po prostu wprost, i jednocześnie do tej wizyty jeśli jeszcze nie miała miejsca!!! W chwili obecnej ma Pan ogromną możliwość wyboru lekarza w praktyce prywatnej, może Pan wręcz zobaczyć osobę przed wizytą, także oczywiści i lekarze przyjmujący państwowo będą raczej życzliwie nastawieni do problemów. Pozdrawiam.

Witam,

moje doświadczenie z leczeniem bezsenności pokazuje, że problem ten wymaga najczęściej połączenia sił różnych specjalistów. Jeśli ze strony neurologicznej nie ma problemów, dobrze jest skierować się do psychoterapeuty, który prawdopodobnie wesprze leczenie konsultacją psychiatryczną. Zrozumienie podłoża emocjonalnego a także działanie leków, powinny pomóc Panu w walce z chorobą.

Pozdrawiam

Oprócz leków warto skorzystać z psychoterapii. Pozwoli to przyjrzeć się innym niż fizyczne przyczynom zaburzeń snu, a także pomoże wypracować bardziej adaptacyjne formy zachowań, rozumienia i przyjmowania emocji, relaksowania się i nawyków "około sennych".