Jak zwalczyć ten lęk i niską samoocenę?

Witam, jestem 19 letnią dziewczyną. Od kilku lat zmagam się z bardzo niską samooceną, oraz brakiem własnej wartości. Boję się wchodzić w nowe otoczenie, oraz poznawać nowych ludzi. Gdy już muszę wyjść do ludzi np w pracy, nie potrafię nawet nawiązać tematu do rozmowy. Zawsze wolę siedzieć cicho, z obawy, że ktoś wyśmieje moje zdanie na dany temat. Miałam bardzo duże przeżycia w życiu, które mnie bardzo zmieniły. Przez jakiś okres w życiu, przestałam wychodzić z domu, gdy musiałam iść do szkoły, większa ilość osób wokół mnie sprawiała, że czułam się osaczona. Do dziś gdy muszę wyjść sama z mieszkania ogarnia mnie lęk przed ludźmi. Zawsze proszę kogoś, aby ze mną gdzieś poszedł, ponieważ sama się tym za bardzo stresuje. Zaciska mi się szczęka i nie potrafię nawet słowa wydusić. Mam wrażenie, że każdy na mnie patrzy i śmieje się ze mnie. Bardzo chciałabym być otwarta do ludzi, odważna i pewna siebie, ale sama nie potrafię. Nie czuję się dobrze ze sobą, bo gdy jestem sama w domu lub z kimś, komu naprawdę ufam to jestem aż nie do wytrzymania, śmieje się, śpiewam i cieszę się życiem, ale gdy tylko muszę wyjść sama z domu to nagle zmieniam się nie do poznania.
KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Jak sobie radzić z kompleksami?

Dzień Dobry Pani,

Dziękuję Pani za zaufanie:)

Z zaprezentowanej przez Panią relacji, wnioskuję, że opisane przez Panią doznania emocjonalne w znaczący sposób ograniczają Pani codzienność.
Jest Pani świadoma, że lęk społeczny jest dla Pani dużym wyzwaniem.
Charakterystyczną odpowiedzią na opisane przez Panią sytuacje lękowe jest ich unikanie.
Unikanie jest skutecznym, ale krótkoterminowym rozwiązaniem, zmniejszającym lęk.

Zaburzenia lęku społecznego powoduje kombinacja czynników lękowych takich jak doświadczenia emocjonalne w rodzinie generacyjnej, oraz przeżyte doświadczenia jak również czynniki genetyczne.
Dysfunkcjonalne wzorce myślenia powodują, że nie dostrzega się własnej skuteczności, wątpi w nią i tym samym wątpliwości i obawy stają się samospełniającą się przepowiednią.

Podsumowując, tak nie musi być!
Zachęcam Panią do osobistej konsultacji diagnostycznej celem podjęcia psychoterapii pod okiem Psychologa poznawczo-behawioralnego.

Z życzeniami dla Pani radości w relacjach z wartościowymi Ludźmi,

irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605





0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty