Witam Panią,
Tak naprawdę, wszystkie nurty psychoterapeutyczne zajmują się
tego rodzaju problemami.
Terapia powinna być zindywidualizowana, to znaczy dostosowana
do problemu, potrzeb i możliwości psychofizycznych pacjenta.
Żeby skutecznie pomóc Pani córce, należy przyjrzeć się różnym
sytuacjom i wydarzeniom na przestrzeni jej życia, które doprowadziły
do opisanych zaburzeń, dotrzeć do źródła problemu,
rozpoznać przyczynę jej lęków oraz przyczynę psychicznych
uwarunkowań związanych z deficytem samoakceptacji i poczucia własnej
wartości i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne należą do grupy zaburzeń
lękowych, tzw. „błędnego koła”.
Również towarzyszące jej obsesyjne myśli nasycone są bardzo wysokim
poziomem lęku.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne nie tylko komplikują i dezorganizują życie,
ale też przynoszą poczucie niepewności i zagubienia, hamują aktywność
społeczną i utrudniają normalne funkcjonowanie w społeczeństwie,
zabierając tym samym całą radość życia.
Zaburzeniom tym często towarzyszy silny lęk, rozdrażnienie, napięcie psychiczne
i nieumiejętność odpoczywania.
Natrętne myśli jeszcze bardziej wzmagają napięcie, niepokój, lęk i cierpienie.
Poza tym nieadekwatna samoocena, i brak wiary w swoje możliwości,
negatywnie wpływają na wszystkie obszary jej funkcjonowania i sprawiają,
że nie potrafi cieszyć się życiem.
W ten sposób, zamiast realizować swoje marzenia, córka tworzy w umyśle
wypaczony obraz samej siebie, co pogłębia jedynie niską samoocenę
i poczucie przygnębienia.
Lęk przed oceną i OCD mogą prowadzić do wycofania się z aktywności
społecznej a nawet do izolacji społecznej.
Ważne, żeby Pani córka zdecydowała się na podjęcie odpowiedniej
terapii i systematycznie w niej uczestniczyła, bowiem skuteczność
psychoterapii zależy nie tyle od nurtu, w jakim pracuje terapeuta,
ile od systematyczności i zaangażowania osoby zainteresowanej
oraz od umiejętności terapeuty.
Zachęcam córkę do podjęcia właściwej psychoterapii, która naprowadza
na zmianę powstałych uwarunkowań, w wyniku czego zostanie
wypracowane właściwe reagowanie i zachowanie, a córka wzmocni
poczucie własnej wartości oraz odzyska równowagę wewnętrzną,
umiejętność kontrolowania własnego życia i radość życia.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Hanna Markiewicz,
psycholog,
e-mail: psycholog24x@gmail.com
tel. 505 075 298,
https://psycholog24online.pl/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak leczyć ten atak nerwicy lękowej? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Czy mogą pojawić mi się obawy, że moje dziecko nie jest moim dzieckiem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jakie leki są skuteczne na nerwicę natręctw? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Co zrobić, jeśli mam nawracający smutek i lęk? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak walczyć z pedantyzmem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak leczyć objawy nerwicy natręctw u 24-latki? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jaki rodzaj psychoterapii wybrać? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Jak dalej leczyć objawy nerwicy natręctw? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Czy powinienem stosować Sertagen? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak radzić sobie z obsesją? – odpowiada Mgr Bożena Waluś