Kłopoty w związku po odrzuceniu oświadczyn partnera

Mam 31 lat chłopak z którym sie spotykałam 30.Znamy sie od ponad 4 lat.Po 2 lat chciał mi kupić pierscionek stwierdziłam że to za wcześnie zwłaszczaże w międzyczasnie zmarł moj tata a od jego śmierci upłyneło 5 m-cy zaledwie.Później przyjeżdzał ale z czasem coraz rzadziej.Nie uprawialiśmy sexu gdyż nie byłam na to gotowa.Owszem pieszczoty ,peting czy sex oralny był.Nie widzielismy się z 5 m-cy.Napisałam żeby się określił czego chce, kim dla niego jestem czy mnie kocha?Czy może się nam udać?

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Psychologia

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam serdecznie!
Nie mam pojęcia, czy Państwa związek przetrwa i ułożycie sobie Państwo wspólnie życie, bo tego wiedzieć nie mogę, nie zgadnę. Nie wiem, jakie zamiary ma wobec Pani chłopak, z którym się Pani spotykała/spotyka. Słusznie Pani napisała do niego, prosząc, by się określił, by Pani powiedział, czego oczekuje i czy Panią kocha, czy chce z Panią żyć. Zdaję sobie sprawę, że partner mógł czuć się trochę odepchnięty, odtrącony, kiedy nie przyjęła Pani jego oświadczyn, ale z drugiej strony rozumiem także Pani emocje. Była Pani w żałobie, straciła Pani bliską sobie osobę – ojca – i być może nie był to dla Pani najlepszy czas, by myśleć o zakładaniu rodziny. Być może na bieżąco nie przegadywaliście Państwo ze sobą swoich problemów, obaw, wątpliwości, co doprowadziło do tego, że partner się od Pani odsunął. Być może na jakość Państwa związku miała wpływ także sfera seksualna? Może partner oczekiwał „prawdziwego seksu”, a Pani nie była na to gotowa, ograniczając się do pieszczot czy pettingu? Nie porozmawialiście na ten temat, może zapętliliście się w jakichś domysłach, nadinterpretacjach, coraz bardziej oddalając się od siebie, zamiast uczciwie ze sobą porozmawiać. Zachęcam Państwa do szczerej rozmowy w cztery oczy. Spotkajcie się ze sobą, porozmawiajcie, czego od siebie oczekujecie, co do siebie czujecie, jak wyobrażacie sobie wspólne bycie razem, czy w ogóle jeszcze chcecie być ze sobą. Tylko dzięki szczerej rozmowie z partnerem będzie mogła się Pani dowiedzieć, co on do Pani czuje, jakie ma zamiary, na czym Pani w ogóle stoi i czy warto angażować się w tę relację.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!

Mgr Anna Suligowska Psycholog, Gdynia

56 poziom zaufania

witaj
zdecydowanie potrzebujecie obydwoje z sobą porozmawiać i wspólnie zastanowić się co dalej z waszym związkiem. Może wam się udać jak bardzo szczerze porozmawiacie o tym co was łączy, o swoich oczekiwaniach, o uczuciach o tym co ważne.
taka głęboka rozmowa to jedyna droga aby Pani dowiedziała się na ile idą Państwo tą samą drogą.
pozdrawiam
a.s

Mgr Wioletta Wójcik Psychologia, Sosnowiec

16 poziom zaufania

Myślę, że odpowiedzią na to pytanie może i powinna być szczera rozmowa z partnerem na temat Pani wątpliwości, obaw po prostu uczuć. Otwartość z Pani strony być może ułatwi partnerowi nazwanie tego co on czuje i jakie ma oczekiwania.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Zachowanie partnera w związku – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Dlaczego chłopakowi przestało zależeć na naszym związku? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Problemy w pracy partnera a pogorszenie relacji w związku – odpowiada mgr Jakub Pyka
Jak pokonać kryzys w związku? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Spotkanie z byłym partnerem a szanse na odbudowanie związku – odpowiada Dr Ewa Bujoczek
Seks przedmałżeński a czułość w związku – odpowiada Mgr Joanna Pluta
Czy możliwa jest zdrada w związku ze strony partnera? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Unikanie kontaktów seksualnych przez partnera – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Mieszane uczucia w związku – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
Uczucie odrzucenia przez męża – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Prof. Izdebski: Podczas świąt powiedzmy najbliższym, że są dla nas naprawdę ważni

- Święta są doskonałą okazją, aby okazać sobie

Jak radzić sobie z niepłodnością?

Mimo iż stres związany z niepłodnością jest nie do

Kłopoty w związku na odległość

Mam ogromny problem. Jestem w związku 5 lat, prawie 3 lata to związek na odległość i na chwilę obecną nie ma żadnych szans, by to zmienić. Dzieli nas 100 km, nie tak w końcu dużo, ale widujemy się tylko weekendy i to jeszcze nie zawsze, bo mój ukochany ma taką pracę, że czasem musi zostać i w weekend. Ja sobie z tym poradzić nie mogę, zawsze wiedziałam, że do związków na odległość się nie nadaję, ale tak bardzo go kocham, że walczę z tą odległością jak tylko mogę. Niestety w marnych skutkach. Mimo codziennych zajęć, przychodzi wieczór kiedy chciałabym z nim być, dzielić dom, tak jak kiedyś, po prostu być normalnie razem. Nie potrafię się z tym pogodzić, przez co mamy ostatnio ogromne problemy, które zbliżają nas do rozstania. Czasem czuję, że jestem od niego totalnie uzależniona. Kiedy dzwoni, że nie może przyjechać w piątek, bo późno kończy pracę (jest dyrektorem) i jest bardzo zmęczony, ja po prostu wariuję, krzyczę na niego, że ja nie jestem ważna, tylko ta praca, że ma mnie gdzieś, że nie dość, że mnie zostawił, to jeszcze nie może przyjechać.

Mnie jest po prostu przykro, bo w takiej sytuacji liczy się dla mnie każda chwila z nim. On się wkurza, że go nie rozumiem i awantura gotowa. Nie potrafimy się dogadać. Ja nie potrafię się z tym pogodzić, to trwa już tyle czasu. Mój partner szuka pracy w naszym mieście, bardzo chce wrócić, ale bez skutku, z kolei ja do niego nie mogę jechać, bo mam jeszcze studia. Najgorsze jest to, co dzieje się ze mną, kiedy go nie ma. Mam znajomych, rodzinę, mam co robić, ale tak bardzo brakuje mi właśnie jego, mojego kochanego mężczyzny. Nie chce go stracić, a wiem, że moim zachowaniem jestem na dobrej drodze. Kocham go, tęsknię, może właśnie za bardzo? Dlatego ta odległość jest dla mnie takim strasznym problemem? Nie wiem co mam robić, bo od momentu jego wyjazdu, czuję się po prostu nieszczęśliwa.

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia Relacje z partnerem

Lek. Anna Syrkiewicz Lekarz medycyny rodzinnej, Błonie

90 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Pytanie to powinna zadać Pani psychologowi, nie lekarzowi. Związek dla odległość nie ma wielu zwolenników. Większość z nas potrzebuje bliskiego kontaktu, nie tylko fizycznego z ukochaną osobą. Związek dwojga ludzi mieszkających w dwóch różnych miastach jest zatem wyjątkowo trudny. Wymaga tolerancji, zaufania i przede wszystkim cierpliwości.

Z Pani opisu wynika, iż jest to stan przejściowy, a zatem wszystko jest na najlepszej drodze. W obecnej sytuacji jedyne co może Pani zrobić, to szczerze porozmawiać z partnerem o swoich oczekiwaniach i wątpliwościach. Ze względu na wysokie stanowisko jakie pełni domyślam się, iż partner ma samochód i ma możliwość częstszego przyjeżdżania do Pani. Warto porozmawiać i spróbować przekonać partnera do częstszych spotkań. Oboje zdają sobie Państwo sprawę, iż dla potrzymania związku konieczny jest stały kontakt. Proszę pamiętać, iż podstawą jest wzajemne zrozumienie. Oskarżanie się i uleganie emocjom nie przyniesie oczekiwanych skutków.

Pozdrawiam

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Relacja partnerska "na odległość" wymaga szczególnego pielęgnowania, czego Pani doświadcza.
Rozumiem Pani zniecierpliwienie i zmęczenie taką sytuacją, która jest zależna od przyczyn zewnętrznych.
Myślę, ze taka zwyczajna rozmowa z psychologiem na temat Państwa związku, byłaby
dla Pani pomocną, być może zobaczyłaby Pani coś, czego nie dostrzega...?

Gdyby miała Pani życzenie takiej rozmowy, zapraszam Panią do kontaktu na Skype.

Życzę Pani zadowalajacego samopoczucia,
irena.mielnik.madej@gmail.com

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Budowanie związku na odległość – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
Czy brak pracy i problemy w związku na odległość spowodowały u mnie depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Utrzymanie związku na odległość – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
Czy wrócić do dobrej pracy, czy zostać z chłopakiem i bez pieniędzy? – odpowiada Magdalena Pikulska
Problemy w związku na odległość – odpowiada Dr Ewa Bujoczek
Czy kłopoty w związku są spowodowane problemami psychicznymi? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Kiedy psuje się związek jak go uratować? – odpowiada Joanna Moczulska-Rogowska
Funkcjonowanie w związku na odległość – odpowiada Mgr Agata Dusza
Jak powinien zachowywać się partner w zwiazku na odległość? – odpowiada Magdalena Pikulska
Związek na odległość - czy to ma sens? – odpowiada Mgr Anna Ingarden

artykuły

Introwertycy w czasie epidemii koronawirusa. "Ta sytuacja dla mnie mogłaby trwać znacznie dłużej"

Izolacja, samotność i brak kontaktów towarzyskich.

Jarosińska o szczegółach planowanej operacji. Nowe informacje o stanie gwiazdy (WIDEO)

-„Dzień Dobry WP". Cieszę się, że państwo dołącz

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Hazard a kłopoty w związku

mój chłopak był przez lata hazardzistą. przez rok związku nie grał. zamieszkaliśmy razem i znów zaczął. jesteśmy studentami, wciąż część pieniędzy dostajemy od rodziców, a jego się odcięli. sam przegrał większość moich pieniędzy na mieszkanie. raz obiecuje terapię, ale nie chodzi. szantażuje mnie, że jak nie wezmę 2000 pożyczki to wraca do domu i zostawi mnie samą. to zupełnie inny chłopak od tego, którego poznałam. jestem już bezsilna. a tak bardzo mi zależy.

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Trudności w komunikacji par Uzależnienie od hazardu Psychologia

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę SAMEJ udać się do Poradni Leczenia Uzależnień, gdzie również oferowana jest pomoc bliskim osobie uzależnionej.

Jadwiga Broniś Psycholog, Kielce

16 poziom zaufania

witam. Hazard to uzależnienie.Poważna choroba. Zaleca się postępowanie takie jak z alkoholikiem.Uważne postawienie granic- żadnego pożyczania pieniędzy. Najlepiej zgłosić się do poradni odwykowej- idź sama, aby poszukać rozwiązania. Jemu warto postawić warunek- jesli nie podejmiesz leczenia w ciągu tygodnia - to wyprowadź się,lub ja się wyprowadzę- Oczywiście konieczna jest twoja konsekwencja.Pozdrawiam Jadwiga Broniś- psychoterapeuta uzależnień.

Mgr Anna Szostak (Mazur) Psycholog, Poznań

54 poziom zaufania

Szanowna Pani,
w związku z każdą uzależnioną osobą ważne jest wytyczenie granic i konsekwencja w postępowaniu. Jeżeli nałóg dotyka Państwa budżetu, winien on zostać tak rozłożony, aby ryzyko jego roztrwonienia było bardzo małe. W kwestii prawnej warto pomyśleć nad utrzymaniem rozdzielności majątkowej, aby pełna odpowiedzialność finansowa za utrzymywanie uzależnienia spoczywała na osobie uzależnionej. Tu dochodzimy do meritum - uzależniony powinien uczęszczać na terapię także w razie nawrotu uzależnienia. Terapia powinna dać wgląd w dwie rzeczy:
a)podłoże sięgania po używki (tu - hazard), co daje ich używanie,
b)nauczyć nowych narzędzi radzenia sobie z problemami (poza używkami).

Jeżeli zgodzi się Pani na szantaż , wówczas wesprze Pani trwanie uzależnionego w chorobie. Jasny komunikat kiedy i gdzie kończą się granice Pani pomocy oraz trzymanie się ich pomoże bardziej, niż niejasne granice i sprawdzanie przez uzależnionego, czy tym razem mogą zostać nagięte/przekroczone. Niekiedy osoba uzależniona musi dotknąć przysłowiowego dna i stracić wszelkie oparcie by zrozumieć w jakim znajduje się stanie. Ważne by miała informację, że w razie chęci zmiany może na panią liczyć.

Może Pani skorzystać z pomocy psychologa dla osób współuzależnionych, czyli będących w związku z osobą uzależnioną.