Liczenie czynności przy nerwicy natręctw

Dzień dobry,

Proszę zgłosić się do lekarza psychiatry, który po osobistym zbadaniu, zaproponuje Pani odpowiednie leczenie. Pomoc może Pani uzyskać np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego.

Witam. Tego typu objawy szczególnie jeśli przybierają charakter obsesji rzeczywiście noszą znamiona nerwicy natręctw. Jeśli jednak nie przeszkadzają Pani w normalnym funkcjonowaniu nie ma powodów do niepokoju.

Witam serdecznie, faktycznie doświadcza Pani kompulsji, czyli natrętnych czynności, swego rodzaju rytuałów, które dają Pani w pewnym sensie poczucie bezpieczeństwa, na zasadzie, że jeśli coś Pani zrobi (policzy Pani do tej trójki czy dziewiątki), to zapobiegnie Pani w ten sposób jakimś złym wydarzeniom, nieszczęściom, niefartom itd. Oczywiście ma Pani pełną świadomość, że są to zachowania irracjonalne, jednak ten lęk przed negatywnymi skutkami "niepoliczenia" jest silniejszy niż zdrowy rozsądek, który niewątpliwie Pani ma:). Rozumiem, że te kompulsje są dla Pani drażniące, irytujące. Myślę, że są one przejawem wysokiego lęku, napięcia emocjonalnego, które nauczyła się Pani obniżać za ich (kompulsji) pomocą. Może jeszcze jako dziecko? A ponieważ przynosiło to efekt, w postaci poczucia bezpieczeństwa, uspokojenia się, toteż te zachowania się utrwaliły. Nie wiem, na ile są one u Pani nasilone. Niektóre osoby mają je na tyle rozbudowane, że nie są w stanie normalnie żyć. W zależności od nasilenia, mogą być niekiedy w miarę nieszkodliwe choć właśnie irytujące, a niekiedy aż dezorganizujące życie. Niektóre osoby nie potrafią wykonywać codziennych czynności, bo muszą non-stop wykonywać natrętne czynności. Czy liczenie, o którym Pani pisze, dezorganizuje Pani życie? Czy wychodzi Pani z domu, uczestniczy w życiu zawodowym albo szkolnym /studenckim, w zyciu towarzyskim, czy potrafi Pani robić zakupy, załatwiać sprawy urzędowe ...pomimo liczenia? Pytam o to, bo jeśli liczenie ewidentnie negatywnie rzutuje na Pani funkcjonowanie na jakichś płaszczyznach, to takie nasilone kompulsje/natręctwa kwalifikują się do leczenia farmakologicznego przez lekarza psychiatrę (plus psychoterapia). Jeśli jednak w Pani przypadku "da się z tym żyć", ale mimo to drażni to Panią, to proponuję znaleźć dobrego psychoterapeutę w nurcie poznawczo-behawioralnym, pomoże Pani uporać się z kompulsjami.