Moje życie jest beznadziejne. Jak to mogę zmienić?

Mam 16 lat. W tym roku poszłam do liceum. Nie wiem co robić z moim życiem. Zacznę od początku. Wszystko zaczęło się gdy poszłam do gimnazjum, z jedną koleżanką. Nie wiem dlaczego odgrodziłyśmy się od innych, stwarzając sobie nasz mały własny świat. Już wtedy zaczęłam mieć myśli samobójcze, moje życie zaczynało tracić sens.

Wszystko zmieniło się w 3 klasie, zaczęłam być lubiana znalazłam przyjaciół. Teraz kontakt znów się urwał, po prostu olewają mnie. W liceum jestem roześmiana i lubiana. Należę do samorządu szkolnego, jestem wyznaczana do ważnych zadań. Lecz gdy nadchodzi weekend, nie mam co robić. W końcu ile się można uczyć? Siedzę sama w domu, i płaczę. A potem znowu zaczyna się tydzień. Znów jestem potrzebna, otaczają mnie ludzie, nie czuję się samotna. Nie mam żadnych zainteresowań. W niczym nie jestem dobra. Ostatnio zaczęłam myśleć o wolontariacie, może wreszcie zaczęłabym być komuś potrzebna. Kilka osób powiedziało mi, że dobrze dogaduję się z dziećmi. Tak naprawdę dobrze dogaduję się ze wszystkimi. Ludzie mnie lubią, ale chyba nie umiem stworzyć z nimi stałych związków. Przez tą samotność naprawdę czuję się pusta. Nie mam co robić. Nawet moja babcia, martwi się o mnie, powtarzając, że spędzam w domu najlepsze lata mojego życia.

A jeśli to prawda? Nie wiem czy to ze mną jest coś nie w porządku, czy po prostu nie znalazłam jeszcze ludzi, z którymi mogłabym się zaprzyjaźnić. Dodatkowo zdałam sobie sprawę, że mam zaniżone poczucie własnej wartości. Mój kolega z klasy uświadomił mi, że cały czas powtarzam, że jestem głupia. Również mniej zaczynam lubić ludzi, którzy mówią, że jestem bardzo ładna. Po prostu tracę do nich szacunek. Nie wiem co mam robić, nie mogę poradzić sobie z moimi myślami. Coraz częściej zaczynam myśleć o samobójstwie. Powstrzymuje mnie tylko myśl o mojej rodzinie. Naprawdę ich kocham i nie chcę ich zranić.

KOBIETA, 16 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Jesteś w wieku dojrzewania, kiedy możesz odczuwać wiele trudności. W trakcie dojrzewania kształtuje się Twoja osobowość, ale również zmienia ciało. Powoduje to problemy w sferze psychicznej, m.in. brak akceptacji swojego wyglądu, zaniżoną samoocenę, nadmierny krytycyzm względem siebie, poczucie niskiej wartości, itp.

Niepokojące są jednak myśli samobójcze. Mogą one być wynikiem złego samopoczucia i samotności. Jednak zastanów się, czy problemy z innymi nie wynikają z Twojego oczekiwania, żeby to inni pamiętali o Tobie. Nie napisałaś, dlaczego poza szkołą nie spotykasz się ze znajomymi. Może warto, żebyś to Ty zrobiła pierwszy krok, np. zaproponowała lubianej osobie spacer, wyjście do kawiarni czy na zakupy. Spróbuj sama pogłębiać kontakt z innymi.

Myślę, że praca wolontariusza również może być dla Ciebie kształcącym zajęciem. Będziesz musiała przełamywać swoje bariery i poznawać siebie. Praca z innymi ludźmi daje również dużo satysfakcji i pozwala na refleksje nad własnym życiem. Sądzę, że jeśli myśli samobójcze nadal będą Ci towarzyszyć lub nasilać się, to powinnaś skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą. Postaraj się zadbać o siebie.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czuję się bez wyrazu - jak mogę to zmienić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Moje życie straciło sens - co mogę zrobić, by wyrwać się z tego stanu? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czuję się nudna i bezwartościowa. Jak mam zmienić swoje życie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co powinnam zrobić? Czy to depresja? Czy ktoś może mi pomoc? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jestem zamknięta w sobie i niesmiała - jak sobie z tym poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Ciągła krytyka, myśli samobójcze - jak to zmienić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co robić, bo moje życie traci sens i chcę popełnic samobójstwo? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy moje życie ma sens? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak pokonać samotność? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Chcę zmienić swoje życie - od czego mam zacząć? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Po prostu lubię ludzi

Z dr Mariolą Kosowicz, jedną z pięciu najwyżej oce

"Nie mam oporów przed żadną czynnością". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

- Chcę po prostu robić coś, co przyda się ludziom - rozmowa z Joanną Jurek

W wieku osiemnastu lat opracowała sposób podawania

Dlaczego moje życie jest beznadziejne?

Mam 24 lata. Jestem nieszczęśliwa. Moje życie jest beznadziejne. Mam pracę, której nie lubię i nic poza nią. Nie potrafię niczego zrobić. Czuje jakbym miała jakaś blokadę. Mam zmienne humoru, często jestem zdenerwowana na ludzi.. Nie potrsfie zacząć żyć swoim życiem. Boje sie chyba nowych rzeczy. Chciałabym coś osiągnąć, coś zrobić w swoim życiu, mieć pasje. A do niczego się nie nadaje, niczego nie umiem, chodzę naburmuszona. Mam jakąś blokadę. Nie potrafię się przełamać. Stoję w miejscu i się nie rozwijam. Może mam depresje, niewiem :( proszę o pomoc

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Lęk Depresja Psychoterapia indywidualna Konsultacje psychologiczne Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Mgr Beata Bystranowska Seksuologia

60 poziom zaufania

Objawy, o których Pani pisze mogą, choć nie muszą wskazywać na problemy natury zdrowotnej- np. rozregulowanie gospodarki hormonalnej. Dlatego też w pierwszej koleności sugerowałabym wizytę u lekarza internisty- powinien przepisać skierowanie na podstawowe badania w tym tarczyce (TSH, FT3, FT4). Brak energii, stany lękowe, zmiany nastroju oraz trudności z radzeniem sobie z emocjami to objawy mogące wskazywać na problemy z tarczycą. Jesli wyniki badań wyjdą poprawne i zdrowotna przyczyna zostanie wykluczona, przczyną Pani gorszego samopoczucia mogą być stany depresyjne. Niestety nie posiadam zbyt wielu informacji na temat Pani samopoczucia: od kiedy towarzyszą Pani wspomniany brak energii, brak wiary w siebie, rozdrażnienie, czy odczuwa Pani jakieś objawy płynące z ciała oraz od jak dawna trwa taki stan. Być może gorsze samopoczucie pojawiło się w jakimś konkretnym, trudnym momencie Pani życia. Sugerowała bym zatem wizytę u psychologa/psychoterapeuty, rozwieje ona wszelkie wątpliwości. Pozdrawiam i mocno trzymam za Panią kciuki.

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Zacznę od podziękowania Pani za kontakt i za zaufanie :)
Mam nadzieję, że samo podzielenie się swoimi doznaniami, przyniosło Pani ulgę.

Zaprezentowane przez Panią symptomy, wskazują na przewlekający
się stan depresyjny, który odbiera Pani codzienną radość życia.

Zatrzymałam się na chwilę przy Pani stwierdzeniu: "...Chciałabym coś osiągnąć, coś zrobić w swoim życiu, mieć pasje. A do niczego się nie nadaje, niczego nie umiem, chodzę naburmuszona... ."
I powstało u mnie pytanie..., jak może Pani mieć taka opinię, że do niczego się nie nadaje - skoro nie podejmuje Pani takich wyzwań?
Jestem przekonana, że ma Pani dużo do zaoferowania, i Ludzie są ciekawi Pani..
Trzeba podjąć ten ważny, pierwszy krok...

Jest potrzeba, by dotarła Pani przede wszystkim do samej siebie, do swoich pasji - byłoby to możliwe pod okiem Psychologa/Psychoterapeuty.

Chcę Pani powiedzieć, żeby Pani wiedziała, że depresja zniekształca Pani odbiór rzeczywistości, powoduje to, że postrzega Pani siebie, Ludzi i świat tylko w ciemnych kolorach.
U Pani przejawia się to tym, że (domniemam) unika Pani Ludzi, często jest na Nich "naburmuszona" , ma zmienne nastroje, ma nieadekwatny obraz siebie, obawia się przyszłości, popada w zmienne nastroje/uczucia, aż pojawia się u Pani poczucie braku sensu życia.

A tak nie musi być!
Pomoc specjalistyczna jest Pani niezbędna, dlatego że stan depresyjny sam nie zniknie, dlatego proszę nie zwlekać i skorzystać z osobistej konsultacji specjalistycznej, celem diagnostyki symptomatycznej oraz podjęcia terapii psychologicznej, by mogła Pani wrócić do równowagi, by potrafiła spoglądać na siebie, Ludzi i świat tylko w wiosennych kolorach, czego Pani serdecznie życzę.

Gdyby miała Pani życzenie rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.

Wspieram Panią mentalnie i życzę Pani pomyślności w codzienności!

irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego moje życie stało się bezcelowe? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Życie bardzo boli - co mam zrobić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy mój stan jest normalny? – odpowiada Paulina Witek
Jak mam żyć z depresją? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Okresowe stany depresyjne i uzależnienie od kofeiny – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Jak mam poradzić sobie w życiu? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak radzić sobie z nadmierną wybuchowością? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Czy to jest początek depresji na emigracji? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Czy to nawrót depresji? Dlaczego tak się męczę na tym świecie? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Moje życie kompletnie mi się nie podoba. Co z tym zrobić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Jak postępować z osobą, która chce popełnić samobójstwo?

Myśli samobójcze należy zawsze traktować poważnie.

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Bunt pielęgniarki "Pacjenci nas wyzywają, potrafią uderzyć, opluć"

Odbyłem rozmowę z pielęgniarką, która pracuje na d

Lek. Wiesław Łuczkowski Neurologia, Wrocław

umów wizytę

dr Anna Skrzypek-Grigo Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Lek. Izabella Gałan-Żarow Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Marcin Wlazłowski Psychiatria, Łódź

umów wizytę

W jaki sposób mogę zmienić swoje życie?

witam ,od pewnego czasu czuje ze moje zycie nie ma sensu jestem mloda kobieta,bez dobrego zawodu wiec sprzatam ta praca mnie przytlacza wstydze sie tego nie wiem jak sobie poradzic z wszystkim jak zmienic swoje zycie

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Depresja Konsultacje psychologiczne Psychologia

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Panią. Stawić czoła wszystkiemu jest z pewnością zbyt przytłaczającą perspektywą. Potrzebuje Pani wprowadzać zmiany w swoim życiu stopniowo krok po kroku. Taka strategia daje większe szanse powodzenia (a pozytywne wzmocnienia w tym procesie są Pani bardzo potrzebne). Innym ważnym aspektem Pani sytuacji jest poczucie wartości. Proszę zwrócić uwagę jak Pani o sobie napisała. To podpowiada w jakiej kondycji jest Pani poczucie wartości. By wyznaczać sobie cele i by je osiągać potrzebujemy poczucia wartości i samooceny na odpowiednim poziomie. Przydatny może być tu bezpośredni kontakt z psychologiem. We Wrocławiu jest możliwa bezpłatna pomoc psychologiczna. Proszę spróbować w Ośrodku Interwencji Kryzysowej. Pozdrawiam Panią
http://piotrantoniak.pl/

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Ma Pani wgląd, w to, że to co Pani robi nie odpowiada Pani.

A to znaczy, że stać Panią na wiele i ma Pani duże możliwości, choć być może nie jest Pani tego świadoma.

Może Pani zacząć od edukacji, jest wiele szkół państwowych i nieodpłatnych (tym bardziej, że mieszka Pani we Wrocławiu).

Powinna się Pani zastanowić, co by Pani chciała robić, co sprawiałoby Pani radość i za tym podążyć - akceptując wysiłek, który może pojawić się po drodze.

Życzę Pani dotarcia do swojej pasji,
Irena Mielnik-Madej