Nadpobudliwość i lęki u 9-latka

Witam Panią,
Dziecko z tak licznymi zaburzeniami w sferze zachowań i emocji, wymaga po pierwsze dokładnej diagnostyki psychologicznej, psychiatrycznej a nawet być może neurologicznej.
Odradzam samodzielne podawanie jakichkolwiek leków bez wcześniejszej konsultacji z przynajmniej jednym z w/w specjalistów.
Prawdopodobnie syn cierpi na ADHD lub ma początki nerwicy lękowej. W obu tych przypadkach należy natychmiast objąć go specjalistyczną pomocą aby wyciszyć objawy choroby, które w innym wypadku mogą znacznie pogorszyć np. jego wyniki w nauce, mogą źle wpłynąć na przystosowanie się do sytuacji życiowej w jakiej się znalazł - (rozumiem że przebywacie Państwo poza granicami kraju) i mieć daleko idące konsekwencje dla psychiki dziecka dla np. jego samooceny, równowagi psychicznej czy pozycji w grupie rówieśniczej.
pozdrawiam
Edyta Kołodziej Szmid

Aby móc bezpiecznie i skutecznie podać leki musimy najpierw poznać przyczynę/źródło choroby czy zaburzenia. Choć może jest to oczywiste, ale na początek wskazane byłoby sprawdzić czy syn jest zdrowy. Również choroby somatyczne (dotyczące naszego ciała, jego fizjologii) mogą powodować zmiany w naszym zachowaniu, a każdy dyskomfort płynący z naszego ciała w oczywisty sposób wpływa na to jak się czujemy a w związku z tym i zachowujemy. Jeśli wizyta u lekarza wykluczy ten problem, kolejnym krokiem byłoby spotkanie z psychologiem i odpowiedź na pytanie jak aktualne zachowanie syna jest związane z tym, co dzieje się w jego życiu, czego doświadcza. A więc czy jego zachowanie nie jest rodzajem „sygnału alarmowego” informującego, że potrzebuje on pomocy, bo wydarza się coś z czym sobie nie radzi, czego się boi, co sprawia mu ból. Na tej postawie można podąć dalsze kroki i zdecydować co będzie najlepszym rozwiązaniem. Czy konieczna jest dalsza specjalistyczna diagnoza, czy też terapia psychologiczna. A także czy konieczne i uzasadnione będzie podanie leków. Jestem świadoma, że fakt, że są Państwo za graniczą może utrudniać skorzystanie z powyższych wskazówek. Być może wystarczy jednak rozmowa z lekarzem internistą/pediatrą w lokalnej przychodni i to on będzie w stanie udzielić Państwu wskazówek, gdzie można szukać dalszej pomocy. Właściwa diagnoza jest tak istotna ponieważ pozwoli chłopcu rozwijać się dalej prawidłowo a z Państwa barków pomoże zdjąć ciężar jakim jest w tym momencie zachowanie syna a także zmartwienia z tym zachowaniem związane.