Obojętność, uczucie pustki, niska samoocena. Co mi jest?
Proszę o diagnozę. Mam 27 lat, męczą mnie niektóre moje zachowania, niektóre od kilku lat, inne odkąd pamiętam. Cały czas prześladuje mnie uczucie pustki, wszystko jest mi obojętne, popadam w skrajności, albo coś muszę robić doskonale, albo wcale. Zawsze po paru porażkach rezygnuję. W związku z tym często zmieniam swoje plany. Nie mam umiaru w piciu, jak zacznę pić to zazwyczaj piję do upadłego. Mam skłonność do wydawania pieniędzy, nie ważne co to za rzecz, ale jak mam pieniądze to muszę je wydać. Pomimo, że cała moja rodzina jest oszczędna. Mam problemy z koncentracją. Zawsze myśli mi się przeplatają, nie mogę skupić się na jednej. Często zapominam, co przed momentem robiłem, czy usłyszałem. Zazwyczaj izoluję się od ludzi, wolę nie poznawać nowych osób, ponieważ się stresuję, paraliżuje mnie, zaczynam się pocić. Boję się, że zostanę odrzucony. Stąd też szybko kończę znajomości z kobietami. Wolę ja to zakończyć niż zostać porzucony. Podczas rozmowy z kimś kto jest przygnębiony, przejmuję nastrój tej osoby tak jakby ta rzecz mi się przydarzyła. Dręczą mnie problemy innych, jak ktoś mi powie o problemie to nie jestem w stanie o tym zapomnieć. Mam niską samoocenę. Co roku od jesieni do wiosny mam depresje. Mam nadzieję że nie jest to bardzo chaotycznie napisane, ale nigdy nie byłem dobry w pisaniu. Z góry dziękuję za odpowiedź!
