Kiedyś się uśmiechałam i w ogóle. Wszystko się zmieniło, kiedy zaczęłam pracować na fermie, dawałam tam kurom jeść. Trzeba było też zabijać te niewinne istotki. Teraz tam nie pracuję, przez to teraz jestem inna. Nie lubię się spotykać z innymi ludźmi, odechciewa mi się żyć, myślę non stop o jakichś chorobach, głupoty przychodzą mi do głowy, nie potrafię pozytywnie myśleć. Nie wiem, jak sobie z tym radzić.
Na podstawie tak krótkiego opisu trudno postawić diagnozę. Można podejrzewać zaburzenia depresyjne, jak i tzw. nerwicowe: lękowe, somatyzacyjne. Leczenie farmakologiczne jest podobne i polega na stosowaniu leków przeciwdepresyjnych o dodatkowym potencjale przeciwlękowym. Podstawową metodą leczenia w tej grupie zaburzeń jest psychoterapia, stąd zalecam kontakt z psychologiem lub psychoterapeutą.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Depresja to niezwykle niebezpieczne zaburzenie psy
„Praca z ludźmi powinna przypominać na przykład mo
Depresja może dotknąć każdego z nas Depresja może
