Może Pan się po prostu "zafiksował" na tym tle. Być może na skutek czegoś, jakiegoś bodźca z zewnątrz, czy jakiejś Pana myśli, odczucia, emocji pomyślał Pan sobie coś (ten bodziec zewnętrzny czy wewnętrzny mógł nawet nie do końca zostać uświadomiony przez Pana), co według Pana mogłoby być przesłanką, że może Pan mieć skłonności homoseksualne. No i, mówiąc krótko, "rozniecił" Pan ten lęk, który przekształcił się w obsesję. Im bardziej Pan się nad tym zastanawia, analizuje Pan, "rozkminia", tym bardziej wyszukuje Pan sobie przesłanki, że "może jednak Pan tym homoseksualistą jest". A to wzmaga lęk, który to lęk powoduje, że jeszcze bardziej Pan analizuje i sobie wymyśla. Takie błędne koło. Lęk i ciągłe napięcie powodują dodatkowo, że nie jest Pan w stanie normalnie i zdrowo odczuć swojego pobudzenia wobec kobiety, co powoduje, że wymyśla Pan sobie, że "skoro nie pobudzają mnie kobiety, to jestem gejem". To, że nie odczuwa Pan pobudzenia wobec kobiety, to nie koniecznie dlatego, że jest Pan orientacji homoseksualnej, ale może po prostu dlatego, że jest Pan spięty i zafiksowany na swoim lęku, który sugeruje Panu że "być może jest Pan orientacji homoseksualnej".
Jeśli lęk będzie cały czas dokuczliwy, proszę się udać do psychologa.
Pozdrawiam.
