Na pewno jest to powód do niepokoju. Możliwe, że córka w ten sposób szuka pomocy i zainteresowania ze strony najbliższych. Proszę spróbować poszukać przyczyny problemów w najbliższym otoczeniu: rodzinie, szkole, popytać znajomych córki (jednak bardzo delikatnie). Ponadto proszę jej poświęcać więcej uwagi i dać sygnał, że jest ona dla Pani i innych członków rodziny osobą ważną. Najważniejsze to jednak spróbować otwarcie i szczerze porozmawiać z córką i spytać czego potrzebuje. Warto też otwarcie powiedzieć, że martwi się Pani o nią i że chciałaby Pani żebyście razem poszły do psychologa lub psychiatry.
Z wyrazami Szacunku
lek. Aleksander Ropielewski
Odpowiada Pani za córkę, dlatego nawet wbrew jej woli może ją Pani zaprowadzić do lekarza psychiatry. Myśli samobójczych nie można lekceważyć.
Dobrze byłoby jednak uzyskać zgodę córki - wyrazić zmartwienie, troskę o jej stan i gotowość udzielenia pomocy. Jeżeli córka nie będzie chciała pójść do psychiatry, może zgodzi się na wizytę u psychologa. Taka wizyta może polegać na Waszej wspólnej rozmowie (nawet ze wszystkimi członkami rodziny) - najlepiej by poprowadził je specjalista pracujący systemowo. Być może jednak córka będzie chciała rozmawiać z psychologiem sama (ważny jest jej wiek, którego Pani nie podała).
http://www.krakowpsycholog.com.pl/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
O zaburzeniach nastroju pisze i mówi się najczęści
39-letnia Reka Nyari podróżowała samolotem z Noweg
Kiedy studiujemy, poznajemy medycynę od środka. No
