Pomoc osobie z depresją poporodową

Witam, to budujące, że Pani i rodzina troszczycie się o siostrę. Do gabinetów psychoterapeutów często przychodzą dorosłe osoby, które odnajdują w sobie uczuciowy brak matki, choć ona cały czas była w domu i opiekowała się niemowlęciem i małym dzieckiem. Depresyjna matka uczy braku pomomo fizycznej obecnościjest. Dzieje sie tak nie ze złej woli matki tylko z nadmiernej odpowiedzialności którą czuje, z brania na siebie zbyt dużo, jakby od niej wszystko zależało, nieomalże "wszystkie sprawy świata". Do tego dołącza się tłumienie złości i obwinianie siebie. Pomocne w kontakcie z taką osobą jest z jednej strony opieka nad nią, ale z drugiej, co często trudno uczynić a co najbardziej jest leczace, konfrontowanie jej z jej rozbudowanymi nadmiernie odpowiedzialnościami. Im bardziej taką osobę uda się złościć, tym lepiej, bo wraca jej przytomność i energia. Oczywiście zależy to od indywidualnej osoby i kontekstu, Przez internet można uzyskać porade a nie dokładną receptę. Tak więc, siostra potrzebuje psychoterapii u doświadczonego psychoterapeuty, wg mnie analitycznego lub psychodynamicznego ( lecz tu indywidualny wybów osoby terapeuty, wg samego potrzebującego terapii, jest istotny). Proszę pytać siostry czego od Państwa potrzebuje, Ważne, by nie zaprzeczała, nie wypierała emocji i uczuć. Nazywanie ich jest pomocne. Wy możecie mówić, że sprawy widzicie inaczej ale że ona ma prawo tak widzieć i przeżywać jak tego doswiadcza. Wizyta u psychiatry jest zasadna jeśli siostra nie karmi piersią lub objawy są silne. Konsultacja u psychoterapeuty powinna to wyjasnić. Nie odnoszę się do nieobecności męża siostry ponieważ to jest oczywiście ważne ale w jaki sposób i na ile, potrzebuje pogłębionej refleksji w rozmowie z siostrą. Pozdrawiam serdecznie. Krystyna Kozłowska

Witam. Rzeczywiście trzeba siostrze pomagać, być z nią, pomóc przy dziecku i jej samej. Wspierać ją i chwalić. Jeśli byłaby zainteresowana to może rozważyć psychoterapię psychoanalityczną.
Magdalena Brabec

Może warto, ze spotkała się z psychologiem? Depresja poporodowa bywa zaburzeniem poważnym i warto, żeby zdiagnozował ją specjalista. Być może trudności są przejawem baby-bluesa i trudności adaptacyjnych w związku z nową, wymagająca sytuacja, jaka jest bycie młodym rodzicem z konieczności samotnie wychowującym niemowlaka.
Zapewnienie młodej mamie oddechu, chwili dla siebie (nie tylko na podstawowe potrzeby, ale także na przyjemności) jest bardzo ważne, podobnie jak wspieranie jej w roli mamy i w tym, że sobie z nią wystarczająco dobrze radzi.

Jeśli faktycznie ma Pani do czynienia z depresją poporodową to "domowe" sposoby jej leczenia na niewiele się tutaj zdadzą. Depresja jest poważną chorobą, której skutki mogą być śmiertelne, branie na siebie odpowiedzialności za taką osobę, chociaż chwalebne, może się skończyć ogromnym rozczarowaniem, ze względu na to, że wysiłki wkładane w pomoc będą ciągle niweczone przez chorego. Jeśli nie ma możliwości wysłania chorej do psychoterapeuty to polecam zamówienie wizyty domowej psychiatry.