Pomoc przyjacielowi z depresją

Mój przyjaciel ma depresję i jestem tego pewna, jego stany na to wskazują.Chodzi do psychologa, ale nic się w jego zachowaniu nie zmienia.Mieliśmy bardzo dobry kontakt a teraz nie ma ochoty na kontakt z kimkolwiek.I wcześniej cieszył się z naszej przyjaźni to jedyna rzecz która jeszcze go jakoś cieszyła. Miesiąc wcześniej gdy czuł się w miarę dobrze to chciał kontaktu a ostatnim czasie powiedział, że się zamknął w sobie i że jak poczuję chęć to się będzie odzywał a jak nie to nie.Co robić?

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Depresja Psychologia Leczenie psychologiczne

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

71 poziom zaufania

Witam. Być może oprócz psychologa potrzebuje psychiatry ponieważ trzeba mu pomóc farmakologicznie.
Magdalena Brabec

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Jeśli przyjaciel się leczy, to jest pod opieką. Warto pamiętać, ze to trwa- same leki przeciwdepresyjne działają dopiero po około 2 tygodniach od rozpoczęcia przyjmowania. Jego stan obecnie sprawia, że wycofał się z kontaktów, jest to charakterystyczne dla depresji. Warto wspierać, być obok, ale także spokojnie czekać i nie brać "do siebie" chwilowego wycofania z relacji.

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

zajac sie soba...przyjaciel jest pelnoletni i wie co robic, pytanie, czy chce cos zmienic....najlepsza pomoca dla niego bedzie zyczliwa akceptacja go takim jaki jest+czasem inf.zwrotna (bez rad, pouczen i planowania mu zycia) oraz zajecie sie soba i swoim zyciem...pytanie, co w Pani z nim rezonuje i o co tak naprawde chodzi...pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza

Maria Fraszewska Psycholog, Zielona Góra

62 poziom zaufania

Witam. Trudno się żyje w otoczeniu osoby dotkniętą depresją. Może Pani nadal wspierać przyjaciela nie oczekując wdzięczności. Przecież jest Pani jego przyjaciółką, czyli osobą, która mu sprzyja.Trzeba aktywnie przeczekać, aż przyjaciel wyzdrowieje. Jeśli nie ma wyraźnych efektów płynących z rozmów z psychologiem, to warto przemyśleć, czy poszukać innego psychologa. Sądzę, że warto pójść do psychiatry, poniewaz on diagnozuje depresje. Zapisuje leki przeciwdepresyjne, które przynoszą zmianę samopoczucia. Prawie od razu. Jeśli nie będą dobrze przyswajalne , to trzeba powiedziec o tym psychiatrze, dobierze inne. Najlepsze korzyści przynosi połączenie leczenia psychiatrycznego i psychoterapeutycznego. Może Pani zainteresowac się tematem depresji, sporo tego w internecie. Moze Pani znaleźć tych lekarzy i pójść razem z nim na wizytę, w ten sposób wesprze go Pani. I warto wyciagac go z domu, spacery, spotkania z innymi, kino, tak aby nie przebywał zbyt długo sam. Powodzenia

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Pomoc przyjacielowi cierpiącemu na stany depresyjne – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Depresja u partnera – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Depresja u 18-latki – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak pomóc przyjacielowi, który ma depresję? – odpowiada Mgr Małgorzata Oktawiec
Jak pomóc osobie z depresją, która nie chce pomocy? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
Jak namówić przyjaciela cierpiącego na stwierdzoną depresję do wizyty u psychologa? – odpowiada Mgr Michał Pyter
Pomoc w leczeniu depresji bliskiej osoby – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
Powrót autoagresji i depresji – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
Depresja i myśli samobójcze – odpowiada dr n. med Monika Łukaszewicz
Gdzie szukać pomocy dla męża z depresją? – odpowiada Mgr Monika Kotlarek

artykuły

Gdzie szukać pomocy w depresji?

Chorzy na depresję potrzebują pomocy już w początk

"Byłem w sytuacji, gdy myśl o pójściu do pracy wzmagała u mnie myśli samobójcze". Poruszający list otwarty do lekarzy

Dane ZUS pokazują, że z roku na rok Polacy opuszcz

Depresja a otwarcie się na innych

Kiedy człowiek jest smutny lub popada w depresję,

Pomoc przyjacielowi chorującemu na stany depresyjne

Mam przyjaciele który choruję na stany depresyjne.Zaproponowałam mu wizytę u psychiatry.Na początku rozmowy się zgodził mówiąc, że chce zmienić coś w swoim życiu, ale teraz niestety chyba chce zmienić zdanie i raczej się tego nie podejmie.Jakich użyć słów, żeby go przekonać jednak do tej wizyty bo nie chcę, żeby czuł się przez mnie nagabywany i męczony tą rozmową, ale bardzo mi zależy, żeby tam poszedł.Proszę o poradę..

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Depresja Psychiatria

Mgr Agata Dusza Psycholog, Opole

40 poziom zaufania

Żeby ktoś chciał coś zmienić w swoim życiu sam musi zauważyć,że coś jest nie tak i wywołać w sobie motywację do zmiany. Pani przyjaciel musi sam chcieć sobie pomóc, a Pani może w jakiś sposób mu to pokazywać, że jego życie daleko odbiega od idealnego i że cierpienie, które przezywa można zniwelować, np przez psychoterapię. To jest lepsze niż leczenie psychiatryczne, chyba że objawy są tak nasilone, że Pani przyjaciel ma problemy z funkcjonowaniem.
Może Pani mu bardzo delikatnie pokazywać możliwości i próbować wskazywać na te elementy w życiu, które mogłyby być dla niego korzystniejsze gdyby poddał się leczeniu.
Ale nic na siłę.
Pozdrawiam

Mgr Małgorzata Oktawiec Psychologia, Gdynia

62 poziom zaufania

Witaj!
Z tego co opisałaś Twój przyjaciel zgodził się a później wycofał i to wskazywałoby ,że może nie jest gotowy, lub obawia się że będzie cały czas na lekach i straci kontrolę nad swoim życiem. Porozmawiaj z nim jeszcze raz i może zaproponuj mu najpierw wizytę u psychologa. Wielu mężczyzn obawia się że będą musieli cały czas brać leki a to nie jest dla nich pozytywne. Pozdrawiam .

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

W jaki sposób mogę pomóc swojemu przyjacielowi po rozstaniu? – odpowiada Mgr Joanna Marciniak
Jak pomóc przyjacielowi ze stanami depresyjnymi? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak pogodzić się ze starym przyjacielem? – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
Wyniszczający się kontakt z przyjacielem – odpowiada Mgr Bogumiła Konieczna
Jak pomóc przyjacielowi, który właśnie się rozwodzi? – odpowiada Mgr Agnieszka Szafrańska-Romanów
Jak mogę pomóc przyjacielowi ze schizofrenią? – odpowiada Paulina Witek
Jak pomóc przyjacielowi, który ma problemy rodzinne? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Stany lękowe i depresyjne – odpowiada Mgr Karolina Matlak
Rozstanie z przyjacielem – odpowiada Mgr Marta Kołacka
Czy wyznać przyjacielowi co czuję? – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Jak poradzić sobie z jesienną depresją? Mamy sprawdzone sposoby (WIDEO)

-Wrzesień nas, proszę Państwa, w tym roku nie ro

"Co czwarty dorosły doświadczy kryzysu". Lekarze bronią centrów zdrowia psychicznego

Lekarze alarmują, że kondycja psychiczna Polaków j

"Chcę nadal być mamą" - gwiazda "M jak miłość" Judy Turan o walce z rakiem

W głowie - wola walki, w ciele - nowotwór, który c

Dr n. med. Jacek Gajewski Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Dr n. med. Agnieszka Kamińska Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Lek. Ewa Gruszecka Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Agata Todzia Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Jak pomóc przyjacielowi, który ma nawrót depresji?

Dzień dobry. Chciałabym zasięgnąć informacji jak mogę pomóc bliskiej mi osobie. Jest nią mój przyjaciel, który ma nawrót depresji. Kilka lat temu korzystał z "usług" psychiatry i leczył się rownież farmakologicznie. Sytuacja jest na tyle skomplikowana, że dzieli nas spora odległość. Oboje mieszkamy za granicą, lecz nie w tym samym kraju, stąd również zdecydowałam się skorzystać z Państwa pomocy, ponieważ dla mnie jest to o tyle łatwiejsza forma komunikacji na ten temat, aby naprawdę dobrze przekazać i dobrze zrozumieć odpowiedź, że odbywa się w języku polskim. Wracając do tematu: jestem bardzo zaniepokojona stanem mojego przyjaciela. Nie wiem jak do niego dotrzeć, co robić a czego nie. Kontaktujemy się ze sobą telefonicznie lub przez internet, oczywiście jeśli on tego chce. Niedawno właśnie przyznał, że jest to nawrót choroby, że jest tego świadomy. Tłumaczyl mi, że w tej chorobie pojawiają się myśli samobójcze, ale że on jest na to za silny, że potrafi to przetrwać. Kilka dni temu wspomniał, że w pewnych momentach wychodzi z domu, bo wie gdzie u człowieka przebiegają główne aorty. Wczoraj, np. gdy rozmawialiśmy, powiedziałam, że już niedługo nie będzie musiał się przejmować "takimi sprawami" (rozmowa dotyczyła naprawdę bzdurnej i nieistotnej rzeczy), a on odpowiedział, że to naprawdę dobry pomysł. Nie wiem, boję się, co miał na myśli. Poza tym, zachowuje się codziennie inaczej: raz jest w euforii, innym razem w ogóle nie chce rozmawiać. Strasznie mnie to niepokoi, nie wiem co robić, gdy ma wyłączony telefon, gdy się nie odzywa cały dzień... To wszystko jest również o tyle trudne, że ja obecnie też mam trudną sytuację. Za dwa miesiące kończy mi się kontrakt, czego nie mogę się doczekać, bo jestem w miejscu, w którym nie chcę już być. W związku z tym, im bliżej wyjazdu stąd, tym jestem tym wszystkim zdenerwowana jeszcze bardziej. Czasami sama potrzebuję pomocy, bo nie potrafię sobie poradzić ze wszystkimi problemami, więc w takich sytuacjach mówię czasem "dziwne" rzeczy, które on w swoim obecnym stanie odbiera dwojako. Staram się, tłumaczę mu, zapewniam go, że to nie jego wina, że się za nic na niego nie złoszczę, że jestem przy nim, że go wspieram, że go nie zostawię...On sam mi mówił, że to do niego nie dociera, co mowię, że jest to banalne itp. Zastanawiam się czy lepiej nic nie mówić, czy wręcz przeciwnie. Zwracam się do Państwa o pomoc. Jak mogę mu pomoc? Co mogę mu zaproponować? Jak reagować? Jestem zupełnym laikiem w tym temacie,wiadomo, trochę się słyszało na temat tej choroby, trochę o tym czytałam, ale po raz pierwszy spotyka mnie to osobiście mozna powiedzieć. Nie wiem, jakie informacje mogą być dla Państwa istotne, a jakie niezbędne. Udzielę wszelkich możliwych na ten temat. Bardzo proszęe o wskazówki, jak mogę mu pomóc w takiej właśnie sytuacji. Z góry bardzo dziekuję, Patrycja.

KOBIETA ponad rok temu

Depresja Konsultacje psychologiczne Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze

Dr n. med. Anna Zofia Antosik Psychiatra, Warszawa

56 poziom zaufania

Szanowna Pani
Myślę, że nikt, bez względu na to jak dobrym jest ekspertem, nie jest w stanie dać jasnych wytycznych czego nie powinniśmy a co powinniśmy robić wobec osoby chorej na depresję. Takich wytycznych nie ma i myślę, że nie ma potrzeby ich tworzenia. Najważniejsze to traktować drugą osobę normalnie, nie jak osobę chorą "trędowatą", której należy się bać i wobec której należy stosować bardzo szczególne kryteria. Jestem przekonana, że dla Pani przyjaciela najistotniejsza jest świadomość, że druga osoba jest chętna zawsze go wysłuchać i okazać mu zrozumienie. Nawet mówienie banalnych rzeczy ma znaczenie, bo sprawia, że człowiek nie czuje się samotny w swojej chorobie. Doradzałabym zakupienie sobie publikacji książkowych dotyczących depresji. Im więcej będzie Pani wiedziała, tym łatwiej będzie Pani zrozumieć przebieg choroby i emocje drugiej osoby. W przedstawionym opisie niepokoi mnie natomiast fakt, że od dłuższego czasu Pani przyjaciel relacjonuje myśli samobójcze. W tej sytuacji powinna Pani jak najszybciej nakłonić go do wizyty u psychiatry. Pozdrawiam serdecznie