Witaj Mariuszu,
Problem, o którym piszesz jest bardzo złożony. Powszechnie wiadomo, że nasza psychika w dużym stopniu zależy od biologii mózgu. W "zwykłych" zaburzeniach nastroju, depresjach, kłopotach z samooceną, poczuciem niższej wartości decydującą rolę odgrywają tzw. neuroprzekaźniki odpowiedzialne za nastrój. Ich wadliwe funkcjonowanie zależy od wielu czynników, miedzy innymi od tego jakich emocji nauczyliśmy się w dzieciństwie, jak przebiegała nasza droga życiowa ale także (charakterystycznych dla Twojego wieku) zmian hormonalnych. W Twoim przypadku jednak, istotne znaczenie ma fakt nadużywania substancji psychoaktywnych. U każdego człowieka tolerancja na nie jest różna, zawsze jednak doprowadzają one do zmian w funkcjonowaniu mózgu. Opisywane przez Ciebie objawy mają charakter zaburzeń emocjonalnych. To nie tylko problem z samooceną i krytycyzmem lecz(jak się wydaje) poczucie "dziwności", odmienności i czegoś, co wymyka się kontroli umysłu. Potrzebujesz pomocy terapeuty zajmującego się uzależnieniami. Przygotuj się do tego odnotowując wszystkie swoje odczucia, sytuacje, w których najczęściej występują, swoją samoocenę (mocne i słabe strony), przeanalizuj historię swojego życia, zwróć uwagę, jakich emocji nauczyłeś się w dzieciństwie, ile masz wewnętrznych zasobów, co sadzą o Tobie bliscy itp. Konieczna jest wizyta w poradni zajmującej się uzależnieniami. Pozdrawiam. Krystyna Weigl-Albert
