Witam serdecznie!
Na podstawie Pani listu i do tego drogą wirtualną nie da się stwierdzić, czy Pani brat cierpi na autyzm, czy też nie. Diagnoza autyzmu u osób dorosłych jest trudna, gdyż wymaga zebrania szczegółowych informacji z okresu dzieciństwa i do tego sam zainteresowany powinien wyrazić zgodę na proces diagnostyczny. Zwykle autyzm u dorosłych objawia się trudnością w komunikowaniu emocji i uczuć, wysokim poziomem napięcia psychicznego, zagubieniem społecznym, niskim poziomem umiejętności społecznych i zawodowych, kłopotami w myśleniu abstrakcyjnym, unikaniem kontaktu wzrokowego, dosłownym traktowaniem słów itp. To, że Pani brat preferuje samotność, nie miał dziewczyny ani przyjaciół, zajmował się głównie nauką i koncentrował na jasno sprecyzowanych zainteresowaniach nie oznacza, że od razu musi mieć zaburzenia ze spektrum autyzmu, np. autyzm atypowy czy zespół Aspergera – łagodną postać autyzmu. Zazwyczaj cechy autystyczne daje się zaobserwować we wczesnych etapach życia dziecka. Jeżeli Pani brat jako małe dziecko nie wykazywał problemów z mową, rozwojem języka, relacjami społecznymi, to raczej daleka byłabym od diagnozy autyzmu. Być może Pani brat jest po prostu introwertykiem albo osobą nieśmiałą. Jeżeli Pani brat nie postrzega swojej sytuacji jako problemu, jest samodzielny, swobodnie radzi sobie w codziennych obowiązkach, to nie ma powodów do obaw. Jeżeli jednak ma jakieś problemy natury psychologicznej, o których chciałby z kimś porozmawiać, wówczas warto pomyśleć o wizycie u psychologa. Więcej na temat autyzmu u dorosłych i cechach autystycznych można przeczytać tutaj:
http://portal.abczdrowie.pl/autyzm-u-doroslych
http://portal.abczdrowie.pl/cechy-autystyczne
http://portal.abczdrowie.pl/autyzm-atypowy
Pozdrawiam!
