Skąd ten pesymizm i zmiany nastroju?

Jestem dziewczyną i mam prawie 17 lat. Niezależnie od dnia cyklu miesięcznego przeżywam straszne zmiany nastroju. Jednego dnia potrafię przeżyć całą gamę wszelkiego rodzaju uczuć: godzinę mam stan najgłębszej depresji i myśli samobójcze, kolejną godzinę tryskam optymizmem. Jestem osobą wrażliwą i bardzo mocno odczuwam to wszystko, co dzieje się wokół mnie. W przeciągu kilku lat bardzo zmieniła się moja osobowość. Dawniej byłam optymistką. Stałam się straszną pesymistką, wszystko widzę w czarnych barwach, nie potrafię się cieszyć życiem. Często czuję się wyprana z emocji; nic mi się nie chce (nie mam motywacji do działania), odczuwam pustkę, wracam myślami do przeszłości i dokładnie w umyśle analizuję słowa, które ktoś do mnie powiedział, zastanawiam się, dlaczego w pewnej chwili postąpiłam tak, a nie inaczej. Od 11 roku życia byłam bardzo zakochana w 3 chłopakach, jednak z żadnym nie byłam szczęśliwa. Wciąż czułam, że czegoś mi brakuje. Gdy dowiadywałam się, że mój chłopak mnie zdradził, popadałam w stan ciężkiej depresji, miałam myśli samobójcze, autentycznie próbowałam się zabić. Nie widziałam sensu życia. Od roku przyjaźnię się z pewnym chłopakiem. Kocham go całym sercem, jednak on nie odwzajemnia mego uczucia. Między nami jest tylko przyjaźń. Kilka razy dogłębnie mnie zranił, jednak bardzo go kocham i on jest jedyną mą motywacją. Chcę go nadal kochać. 2 lata temu dowiedziałam się, że jestem chora na wrzody żołądka. Każde me święta były smutne, czułam się wyłączona z rodziny, obojętna, niepotrzebna. Rok temu skończyłam szkołę, musiałam się rozstać z przyjaciółmi i ludźmi, z którymi byłam związana bardzo mocno. Bardzo to przeżyłam. Do dziś nie potrafię odciąć się od przeszłości. Boję się, że zaszły jakieś zmiany w mojej psychice.

KOBIETA, 17 LAT ponad rok temu

Witaj!

Zmiany nastroju od silnego przygnębienia do euforii mogą świadczyć o zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym. Jednak o postawieniu konkretnej diagnozy decyduje bardzo wiele zmiennych. Dlatego nie jest możliwe postawienie diagnozy na odległość.
Muszę jednak zaznaczyć, że myśli samobójcze, tym bardziej próby samobójcze, stanowią bezwzględne wskazanie do kontaktu z psychiatrą. Myśli samobójcze w połączeniu z obniżonym samopoczuciem są bardzo niebezpiecznym sygnałem i nie należy tego bagatelizować. Dlatego szczerze namawiałabym Ciebie do umówienia się na wizytę w poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży lub do prywatnego gabinetu psychiatry. Do poradni nie będziesz potrzebowała skierowania, więc możesz umówić się bezpośrednio. Jednak ze względu na to, że jesteś jeszcze osobą niepełnoletnią, w trakcie pierwszej wizyty powinien towarzyszyć Ci opiekun prawny.

Nie obawiaj się spotkania z psychiatrą. Jeśli stwierdzi u Ciebie zaburzenie afektywne, prawdopodobnie przepisze Ci leki, które pomogą w wyrównaniu Twojego nastroju. Psychiatra może skierować Cię również do psychoterapeuty, który pomoże Ci lepiej radzić sobie z problemami, tym samym zapobiegać spadkom nastroju.

Jak piszesz, jesteś osobą wrażliwą, dlatego prawdopodobnie silniej przeżywasz pewne doświadczenia. Jednak występujące u Ciebie zmiany nastroju oraz myśli samobójcze nie powinny pozostać bez konsultacji ze specjalistą. Zaburzenia ujawniające się w młodym wieku mają zwykle większe nasilenie objawów, dlatego wczesna diagnostyka jest na wagę złota.

Pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty