Witam serdecznie. Przyczyny odruchu wymiotów można podzielić na somatyczne (np. choroby przewodu pokarmowego), psychiczne (np. wywołujący wymioty widok lub zapach) lub wywołane zaburzeniami błędnika (np. choroba lokomocyjna). Do najczęstszych przyczyn wymiotów należą: zapalenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy (ostre, rzadziej przewlekłe), przyjmowanie niektórych leków: niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), leki stosowane w chorobach układu krążenia (m.in. digoksyna), antybiotyki (np. erytromycyna), leki stosowane w chorobach układu pokarmowego (np. sulfasalazyna) a także ostre zapalenie trzustki, ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie wyrostka robaczkowego, choroby OUN (wzrost ciśnienia śródczaszkowego).
Najlepszym sposobem prowadzącym do wyjaśnienia etiologii tego dyskomfortu będzie wykonanie badania endoskopowego. Bardzo często za odruch wymiotny odpowiedzialne są wrzody dwunastnicy. W tym celu zalecałbym wizytę u lekarza rodzinnego, który pokieruje do odpowiedniego specjalisty. Jednak w Pani przypadku bardzo niepokojące są objawy prawdopodobnie związane z niewydolnością serca. Chromanie przestankowe, bo tak można nazwać problemy odczuwane podczas chodzenia to jeden z najważniejszych wykładników zaburzeń pracy serca. To także należy poddać pełnej diagnostyce. Niewydolność serca może powodować także nudności i czasami odruch wymiotny. Są to rzadko występujące składowe tej patologii, ale należy także o nich pamiętać.
Odnosząc się do obrazu kręgosłupa, myślę iż spłycenie lordozy lędźwiowej może powodować problemy w chodzeniu, lecz pod postacią bólów we wspomnianym odcinku lędźwiowym i poniżej, czyli krzyżowym. Sklerotyzacja aorty to proces usztywnienia naczynia. Dopiero bardzo zaawansowana choroba może wpływać na krążenie w kończynach dolnych powodując ich niedostateczne ukrwienie i w rezultacie ból. Reasumując, w Pani przypadku konieczna jest wizyta u lekarza, by wykluczyć wszystkie wspomniane wyżej możliwości. Dla wyjaśnienia patogenezy odruchu wymiotnego, konieczne jest wykonania gastroskopii. Pozwoli ona obejrzeć błonę śluzową przewodu pokarmowego.
