Uczucie wyalienowania, pustki i braku chęci

Jestem młodą osobą przed którą całe życie,ale już teraz sobie nie radzę. Na co dzień towarzyszy mi uczucie wyalienowania,pustki i braku chęci.Przejmuję się opinią ludzi na swój temat.Wobec większości jestem podejrzliwa i nieufna,czuję się gorsza.Gdy coś mi nie wychodzi lub popełnię błąd bardzo to przeżywam.Na myśl o tym,że mam coś powiedzieć publicznie ogarnia mnie lęk i stres,czasami tak silny,że zasycha mi w gardle,a serce wali jak szalone.Czy to uczucia,które są wynikiem wieku dorastania?
KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Mogą być wynikiem doświadczeń z grupą rówieśniczą. Jednak w tym nasileniu zalecałabym spotkanie z psychologiem i diagnostykę. Psycholog także zaproponuje najlepsza możliwa formę poradzenia sobie z obecnym kryzysem.

0

Witam serdecznie,
opisane przez Panią trudności mogą w pewnym sensie wiązać się z Pani wiekiem i przeżywanym aktualnie kryzysem tożsamości, który przypada na ten okres. To burzliwy czas walki alternatyw, powrotu konfliktów z poprzednich faz rozwoju takich jak: ufność - nieufność, autonomia - zwątpienie, inicjatywa - wstyd. Szczególnie dotkliwie może dawać się we znaki wczesnodziecięcy konflikt pomiędzy ufnością a nieufnością. Prawdopodobnie jednak w przeżywany przez Panią kryzys rozwojowy wmieszały się i inne zaburzenia. Opisane objawy mogą świadczyć o tym, że w Pani rozwoju coś poszło nie tak, czegoś jakby zabrakło, i opisane konflikty występujące na poszczególnych etapach rozwoju nie zostały rozwiązane.
Jest Pani młodą osobą, jak sama Pani napisała - "całe życie przed Panią". Życzyłabym Pani aby to było dobre życie i aby Pani mogła żyć w pełni. Aby to było możliwe, niezbędna byłaby wizyta u psychoterapeuty by wspólnie z nim przyjrzeć się swoim wcześniejszym doświadczeniom, uczuciom i związanych z nimi przekonaniom, razem poszukać źródła trudności i spróbować rozwiązać powstałe problemy. Może Pani jeszcze wiele w sobie zmienić.
Pozdrawiam.
Monika Świerczyńska

0

Jak najbardziej :) Start jest zawsze najtrudniejszy gdyż wtedy dopiero zaczynamy się uczyć życia a nie je umiemy. Nie stresuj się tak wszystkim podchodź powoli i na spokojnie do sprawy :)

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
-------------------------
USŁUGI TERAPEUTYCZNE, COACHINGOWE I SZKOLENIOWE
http://psychopedagog.eu
PSYCHOBLOG SPOŁECZNY
http://blog.psychopedagog.eu
MOJE REFERENCJE
http://dkk.psychopedagog.eu

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty