Uczucie zmarnowanego życia i trudności w pracy nad sobą

Mam 22 lata ale nie mogę oprzeć się wrażeniu że zmarnowałem sobie życie. Ponad 3 lata temu wyszedłem z uzależnienia od dopalaczy ale przysporzyło mi ono problemów takich jak komornicy z którymi teraz muszę się borykać nie skończyłem żadnej szkoły poza gimnazjalną jestem bardzo przebojowy ale ostatnio jakoś to zatraciłem w domu złoszczę się na domowników wciąż coś mi nie odpowiada ni można mi dogodzić często zbiera mi się na płacz nie wiem co dalej nie wiem jak żyć pomocy co mogę zrobić?

MĘŻCZYZNA, 22 LAT ponad rok temu

Uzależnienia Zaburzenia nastroju Rozwój osobisty Psychiatria Psychologia Psychoterapia Narkotyki

Mgr Adam Horak Psycholog

50 poziom zaufania

Myślę, że w tak młodym wieku można zrobić naprawdę jeszcze wiele, wiele. Gratuluję wyjścia z uzależnienia od dopalaczy, choć skutki ich używania jeszcze dają się Panu we znaki. Wiem, że mężczyźni lubią konkretne odpowiedzi, dlatego odpowiem, warto powrócić do przerwanej nauki i podjąć pracę, a przynajmniej spróbować podjąć się tego. Trochę trudniej będzie poradzić sobie z problemami rodzinnymi, do których doprowadziło uzależnienie. Niestety, żaden terapeuta nie powie inaczej, że do trzeźwości czy też czystości od dopalaczy przekonać innych może tylko osoba, która podjęła się życia bez uzależnienia. I teraz na Pana kolej, bo oni już Panu zaufali. Bardzo się cieszę, że pozostał Pan przebojowy nawet bez dopalaczy - niewielu sobie tak radzi.

Mgr Monika Wróbel Psychoterapeuta, Dąbrowa Górnicza

57 poziom zaufania

Zadając pytanie na forum - zwrócił się Pan w pewnej formie o pomoc. Uważam, że powinien pan rozważyć możliwość skorzystania z pomocy psychologa w swojej miejscowości. Wskazane przez Pana stany wskazują na nastrój depresyjny, ale mogą być także oznaką nawrotu - chęci powrotu do brania środków psychoaktywnych. Pacjent wychodząc z uzależnienia często ściera się z rzeczywistością, jakiej wcześniej nie dostrzegał. W rzeczywistość tą, są również wpisane problemy, które przecież nie zniknęły. Mając na uwadze Pana wiek, uważam, że problemy jakie pojawiły się w Pana życiu można pokonać - być może nie od razu wszystko będzie się klarowało, często działa tutaj metoda małych kroków. Trzeba nauczyć się cieszyć z małych sukcesów, a z porażek wyciągać wnioski. Dlatego uważam, że psycholog lub psychoterapeuta pomoże Panu zrozumieć stan, w jakim Pan się znajduje, jak również przepracuje z Panem trudności życiowe, jakich Pan teraz doświadcza. Życzę powodzenia.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak żyć, kiedy nie można być sobą? – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
Jak przestać pić alkohol? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Uczucie niespełnienia w życiu – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
Leczenie alkoholizmu metodą hipnozy – odpowiada Mgr Agnieszka Borowska
Uczucie zniszczonego życia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Uczucie smutku i brak chęci do życia – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Problemy z nauką, uczucie samotności, nerwowość i trudności w wyrażaniu emocji u 24-latka – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak kontrolować siebie? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Samotny tryb życia i brak potrzeby przyjaciół – odpowiada Mgr Anna Rolbiecka
Brak empatii i możliwości odczuwania uczuć – odpowiada mgr Julia Firlej

Uczucie zmarnowanego życia i trudności w pracy nad sobą

artykuły

Jednego dnia jest się panem życia, a następnego pacjentem po udarze

Epilepsja, depresja i schizofrenia. Ile o nich wiemy i dlaczego za mało?

30 proc. mężczyzn nie chodzi do lekarza. "Na pomoc może być już za późno"

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła