Witam serdecznie.
Może warto porozmawiać z rodzicami jeszcze raz i dobrze opisać im swój problem. Pomyśl o wizycie u lekarza, który pokieruje Cię dalej.
Pozdrawiam, Dietetyk Patrycja Sankowska
Ma Pani 39 lat i jak rozumiem cieszy się wszystkimi wolnościami dorosłego samodzielnego człowieka żyjącego w Polsce więc ma Pani pełne prawo sama decydować o swoim leczeniu lub nie leczeniu się, tylko od Pani zależy czy z niego skorzysta, czy nie, a zarazem określi Pani co jest dla niej ważniejsze zdanie rodziców czy własne zdrowie?
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Wymioty i zaburzenia odżywiania a bulimia – odpowiada Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
- Brak wsparcia i akceptacji przez rodziców – odpowiada dr n. med. Katarzyna Niewińska
- Napady złości i płaczu, bezsenność, myśli samobójcze, okaleczanie się oraz niechęć przed wyjściem z domu a depresja – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Wymioty po posiłku a zaburzenia odżywiania – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
- Poniżanie i brak wsparcia ze strony rodziców – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Brak akceptacji partnera życiowego przez rodziców – odpowiada Artur Brzeziński
- Zaburzenie odżywiania – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Brak wsparcia od partnera i niska samoocena – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Wyrzuty sumienia przy zaburzeniach odżywiania – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Brak akceptacji chłopaka przez rodziców – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
artykuły
"Ta choroba to samotność". Roksana Środa, dietetyk, sama musiała zmierzyć się z anoreksją, SIBO, IBS i PCOS
Roksana Środa, 27-letni dietetyk kliniczny, przesz
Piotr Pogon: człowiek jest istotą przekorną, a życie - cudem
Piotr Pogon jest maratończykiem, biegaczem charyta
Mam niepełnosprawne dziecko. Niedawno obchodziło swoje 41. urodziny
Coraz częściej słyszy się o matkach, które rezygnu