Dzień dobry,
Na tym etapie leczenia w jakiej znajduje się Pani partner jest to "normalne" zachowanie.
To, co Pani może zrobić, to wspierać bliską osobę w leczeniu.
W początkowej fazie farmakoterapii może tak być. Trzeba uzbroić się w cierpliwość. Dobrze, że lekarze "trafili w leki", skoro zdarzają się te lepsze dni. Pani ma odnosić się do ukochanej osoby normalnie, wspierać i przede wszystkim nie być "zbyt słodką, nadopiekuńczą, nie matkować", ale też nie obwiniać chłopaka o jego zaburzenie.
Pozdrawiam serdecznie,
Jarosław Lenartowicz
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak pomóc osobie chorującej na depresję? – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
- Wahania nastrojów przy nerwicy lękowej – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
- Jak poradzić sobie ze stratą ukochanej osoby? – odpowiada Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
- Niekontrolowane ataki agresji u bliskiej osoby – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Leczenie na oddziale psychiatrycznym po próbie samobójczej – odpowiada Mgr Anna Suligowska
- Zachowanie dziecka w wieku 23 miesięcy – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Wyjaśnienie zachowania z dzieciństwa – odpowiada Mgr Karolina Matlak
- Dlaczego jestem niemiła dla bliskich mi osób? – odpowiada Mgr Kamila Dziwota
- Jak przetrwać ciężkie chwile choroby osoby bliskiej? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak poradzić sobie ze stratą ukochanego psa? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
artykuły
10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę
Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow
13-letni Jacek wybudził się ze śpiączki w klinice Budzik. "Nie pamięta, co się stało"
Ogromna radość w klinice Budzik dla dzieci. Ich pa
Na czym polega terapia śmiechem? (WIDEO)
-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por