Utrata pamięci bez przyczyny u 25-letniej córki

Moja córka ma 25 lat .4 lata temu straciła pamięć bez jakiejkolwiek przyczyny.Przebywała wówczas poza domem tzn pracowała i uczyła sie poza domem rodzinym.Wykluczono chorobę somatyczną ,zdiagnozowano zaburzenia dysocjacyjne ,osobowość niedojrzała .Moja córka wielokrotnie była hospitalizowana odbyła również 3 mieięczną terapie,niestety nadal występują zaburzenia pamięci(oczywiśćie jest znacznie lepiej niż 4 lata temu)jednak w sytuacjach stresowych ,choć nie tylko zachowuje sie jak staruszek z demencja starcza .Nie mogę na niej polegać w prostych sprawach np aby zrobiła zakupy dała psu jesc itp.to są naprawde drobne sprawy ale za wszystko za co wezmie sie moja Natalia nigdy tego nie dokonczy ,jest bardzo wplywowa a niestety przyciąga niepozytywne osobowości .Nigdy nie raca na czas po imprezie ja sie denerwuje dzwonie Ona się wścieka .Przyznam że wiele jej spraw urzędowych załatwiam za nią .Jestem zdruzgotana nie potrafie tak żyć mam dość ,nie wiem co robić ?

KOBIETA, 48 LAT ponad rok temu

Neurologia Zaburzenia pamięci i intelektu Psychologia

Przyczyny udaru mózgu

Udar mózgu stanowi 80 proc. wszystkich udarów i jest jednym z powikłań zatorowych chorób serca. Będąc główną przyczyną niesprawności osób po 40 roku życia, stanowi trzecią w kolejności przyczynę zgonów. O przyczynach powstawania udaru mózgu, opowiada prof. Janina Stępińska, kardiolog.

Mgr Ewa Czernik Psychologia, Łódź

62 poziom zaufania

Witam,

zachęcam Pani córkę do kontaktu z lekarzem psychiatrą w celu podjęcia leczenia oraz do podjęcia psychoterapii długoterminowej.

Pozdrawiam
Ewa Czernik

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

78 poziom zaufania

Witam,
Nie podaje Pani z jakiej przyczyny córka była hospitalizowana i z jakim problemem pracowała w psychoterapii,bo zaburzenia dysocjacyjne moga występować w różnych chorobach a od strony psychologicznej są rodzajem oporu na podłożu gniewu albo strachu.Tak więc,na ten temat można porozmawiać z prowadzącym terapeutą.
Kolejny problem:czy brała Pani pod uwagę oddzielenie się od córki,bowiem być może zaburzone relacje/i objawy,o których Pani wspomina/istnieją właśnie między Wami,nie między nią a pozostałymi osobami.
Proponuję więc,by niezależnie od stanu córki,zasięgnąc porady dla siebie.Nie powinna się Pani godzić na swoją bezsilność.
Pozdrawiam serdecznie.