Witam,
Problem, o którym Pani pisze to (po wykluczeniu choroby neurologicznej) najprawdopodobniej zaburzenia o charakterze lękowym. Wymagają one terapii psychologicznej, która pomogła by Pani uzyskać wgląd w istotę tych zaburzeń. Przeanalizowania wymagają całe Pani dotychczasowe doświadczenia. Jak wyglądała Pani rodzina, jakich emocji wyuczyła się Pani w dzieciństwie, skąd wziął się lęk. Ważne jest wszystko. Jaka jest Pani samoocena, jakie doświadczenia życiowe, jakie sytuacje były dla Pani szczególnie trudne, w kim ma Pani wsparcie i wiele, wiele innych spraw. Na początek proszę sobie zrobić notatki. Odnotować, kiedy objawy są najsilniejsze, jakie "katastroficzne" myśli im towarzyszą co można zrobić, aby im przeciwdziałać. Zaburzenia lękowe występują dość często i tzw. terapia poznawcza (w połączeniu z leczeniem farmakologicznym) wielu pacjentom pomaga. Dobrze byłoby podjąć taka terapię. Myślę, że za jakiś czas lekarstwa przyniosą pewną ulgę, ale terapia pozwoli na sprostanie sytuacjom stresowym w przyszłości. Lęk, napady paniki to jedne z najtrudniejszych doświadczeń i koniecznie trzeba podjąć z nim walkę. Życzę powodzenia. Krystyna Weigl-Albert
