Bardzo źle się czuję po urodzeniu dziecka. Czy to przez depresję?

Po urodzeniu dziecka zaczęło mnie ściskać w gardle, utraciłam apetyt, spiam nieco gorzej niż poprzednio, nie czuję więzi z dzieckiem, ciągle się boję, że sobie z nią nie poradzę, kiedy ją nakarmię nie wiem co mam robić z nią, nic mnie nie cieszy, nie interesuje, czuję w sobie jakąś pustkę, która mnie przeraża.

Minęło już 4 miesiące, a ja nadal czuję jakby wszystko było bezcelowe, bezsensowne. Kiedy wychodzę na dwór z dzieckiem to pochodzę 2 godzinki i zaraz chcę wracać do domu, boję się iść do kogoś, bo myślę, że sobie nie poradzę z dzieckiem, nie czuję więzi z nią i jest mi z tym źle, kąpię, przewijam, usypiam, karmię, ale nie czuję tej więzi i mnie to przeraża. Jestem bardzo nerwowa, czasem wpadam w panikę - co ja mam zrobić, jak ona płacze, co jej jest? I myślę sobie, że sobie nie poradzę. Mam wyrzuty sumienia, że to moje dziecko, a wydaje mi się jakieś obce, wszystko robię byle się nią nie zajmować. Nie mogę sobie miejsca znaleźć.

Kiedy idziemy na spacer to chodzę po parku i myślę, że wszystko jest bezcelowe. Nie mogę usiedzieć długo w jednym miejscu i bardzo krępuję się karmić małą przy kimś i ciągle sprawdzam piersi, czy jest mleko w nich, czy się najada itd. Proszę o odpowiedź i poradę co robić.

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Ginekologia Psychologia Połóg Depresja poporodowa

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Ciąża i poród to czas wielu zmian, które zachodzą zarówno w organizmie, psychice, jak i życiu młodej matki. Wiele kobiet po porodzie ma obniżony nastrój i objawy do depresji. Takie objawy powinny w ciągu niedługiego okresu czasu złagodnieć i zanikać.

Jednak jeśli się utrzymują, to warto skonsultować się z lekarzem psychiatrą lub psychologiem. Utrzymujące się objawy oraz obniżony nastrój mogą być związane z depresją poporodową. Należy to skonsultować ze specjalistą i podjąć się odpowiednich działań leczniczych, które zostaną zalecone.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nerwica? Depresja? – odpowiada Lek. Bertrand Janota
Źle się czuję i podejrzewam depresję – odpowiada Paulina Witek
Czy możliwe, że czuję się źle z powodu nawracającej depresji? – odpowiada Magdalena Pikulska
Czy to, że tak źle się czuję jest tylko objawem odstawiennym leków na depresję? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy to nerwica lub depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Internet, komputer - drogą do depresji? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Czuję się już niepotrzebna na tym świecie. Czy to da się zmienić? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk
Czy mój chłopak ma depresję? Jeśli tak, jak mu pomóc? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Córka źle się czuje w szkole - o czym mogą świadczyć jej objawy? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Umarłam za życia – odpowiada Mgr Joanna Kwiatkowska

artykuły

Otyłość skutkiem problemów emocjonalnych

Otyłość jest często nie tylko następstwem nadmiern

Objawy depresji poporodowej

Depresja po porodzie nie jest powodem ani do wstyd

Rozstanie z bliską osobą a depresja

Rozstanie wiąże się zwykle z wieloma trudnymi emoc

Co powoduje, że czuję się tak źle? Nerwica czy depresja?

Jestem mężczyzną w wieku 23 lat. Wszystko zaczęło się po śmierci mamy. Gdy miałem 12 lat nerwowa sytuacja w domu doprowadzała mnie do takiego zdenerwowania, że robiło mi się słabo, a nawet raz cały zmrowiałem. Od tamtego czasu powiedziałem sobie, że nie będę się już tak denerwował, bo szkoda mego zdrowia, ale pojawiły się takie dolegliwości jak wieczna zgaga po czymkolwiek, która bywała coraz częściej, aż do momentu, że była dla mnie codziennością oraz rozdrażnienie, zawroty głowy i niedotlenienie, zazwyczaj z rana.

Dopiero zwróciłem się do lekarza z tym 1,5 roku temu. Przepisano mi tabletki na ochronę żołądka takie jak A*** itp., zażywam je do dziś, ale pomogły tylko na zgagę. Obecnie moimi dolegliwościami są bóle brzuch, zaburzenia jelit, wzdęcia czy rozwolnienie, mdłości (całymi dniami jakby chciało mi się wymiotować), kłucie w mostku, a czasem w klatce, wiecznie jestem zmęczony. Mam zaburzenia snu, drgawki przy zasypianiu, napady agresji czy silnego rozdrażnienia umysłowego, czasem z błahego powodu.

Czasem jestem nadpobudliwy, a drugiego dnia wstaję zmęczony, bez energii, bez chęci do czegokolwiek i zmuszam się do wszystkiego, próbuje to zagłuszyć sportem czy zajmowaniem się czymś, co kocham, ale staję się tylko coraz bardziej agresywny, wybuchowy i mam wieczne huśtawki do nadpobudliwości do braku energii.Wszystko kontroluję, tylko że mnie to męczy. Mam myśli samobójcze, ale nigdy bym tego nie zrobił, bo za bardzo kocham życie, tylko to przeszkadza mi czasem w funkcjonowaniu, np. w pracy, która jest bardzo stresująca.

MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

Trauma Psychologia Problemy psychologiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

W dzieciństwie doświadczył Pan traumatycznego przeżycia, którym była śmierć matki. Dolegliwości fizyczne, które Pan opisuje mogą być spowodowane stresem i zaburzeniami lękowymi.

W tej sprawie warto, by skonsultował się Pan z lekarzem psychiatrą. Będzie on mógł postawić diagnozę oraz poddać Pana odpowiedniemu leczeniu. Powinien Pan opowiedzieć mu o wszystkich swoich dolegliwościach, gdyż mogą być one powiązane z Pana stanem psychicznym. Również wizyta u psychologa byłaby wskazana.

Praca z psychologiem pozwoliłaby poprawić Pana funkcjonowanie oraz pozwolić Panu na poradzenie sobie z problemami. Skorzystanie z pomocy specjalistów może być dla Pana szansą na odzyskanie wewnętrznej równowagi i wyeliminowanie uciążliwych dolegliwości.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Na zewnątrz wszystko wygląda dobrze, za to w środku czuję się źle – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Załamanie psychiczne, silna depresja czy nerwica? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak pomóc koleżance z depresją i myslami samobójczymi? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy to depresja czy po prostu trudny charakter? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Mam się z czego cieszyć, a mimo to jestem nieszczęśliwa - czy to już depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Prześladuje mnie myśl, że kiedyś umrę - czy mam nerwicę? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy mam objawy depresji lub nerwicy? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy dopadła mnie depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Nie wiem co się ze mną dzieje - czy to nerwica? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Zaburzenia lękowe i depresja – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak

artykuły

Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu

Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p

"Religa - ojciec i syn". Z Grzegorzem Religą rozmawia Mira Suchodolska

Grzegorz Religa to syn najsłynniejszego polskiego

Traktujmy psychosomatyków poważnie

Materiał prasowy: Prószyński Media Fragment książ

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

umów wizytę

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

umów wizytę

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Jadwiga Boguszewska Psychologia, Lublin

umów wizytę

Depresja po urodzeniu dziecka

Dziecko urodzilam 3 miesiące temu. Jestem kobietą mieszkam daleko od rodziny z moim chlopakiem i dzieckiem podczas ciąży już myślałam o rodzinie bardzo często i teraz ponownie czasem obwiniam się za to, że tak daleko mieszkam od rodziny czuję się samotna pomimo dziecka i chłopaka czy to depresja cieszę się życiem tutaj, ale brakuje mi bliskich osób chciłabym żebyśmy byli wszyscy razem, dużo śpię, mam czasami nie mam apetytu, nie mam nawet ochoty na seks.

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Ginekologia Psychologia Połóg Depresja poporodowa

Lek. Bertrand Janota Psychiatra, Warszawa

43 poziom zaufania

Okres okołoporodowy jest szczególnie wrażliwym momentem w którym młoda matka często narażona jest na wystąpienie zaburzeń o typie depresji. Obecnie uważa się iż na ew. wystąpienie zaburzeń depresyjnych w ciąży, czy po porodzie maja wpływ:

Wcześniej przebyte zaburzenia nastroju
Używki alkohol, palenie papierosów
Ogólny gorszy stan zdrowia
Młody wiek matki
Małe wsparcie społeczne, brak pracy, niskie zarobki, mniejszy poziom wykształcenia
Brak partnera
Wielodzietność
Konflikty rodzinne
Ambiwalentny stosunek do ciąży

Myślę iż dobrym rozwiązaniem w opisywanej przez Panią sytuacji była by wizyta w gabinecie psychologa, który mógłby udzielic Pani wsparcia, ew. pokierowac do psychiatry w celu podjęcia farmakoterapii.