Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (870 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Brak pewności siebie i niska samoocena

Nie jestem pewna siebie, boje sie ze jest cos powiem ktos mnie wysmieje. Chcialabym cos zrobic,powiedziec,ale boje sie reakcji otoczenia. Co robic? Jak z tym wlaczyc?
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Witam,
Taki brak pewności siebie ściśle wiąże się z niską samooceną. Najlepszym rozwiązaniem w tym wypadku byłoby spotkanie z psychologiem i omówienie dokładnie sytuacji, w jakich najczęściej traci pani pewność siebie. Jest taka możliwość w Poradni Zdrowia Psychicznego lub we własnym zakresie w gabinecie psychologicznym.
Pozdrawiam

0

Dzień dobry,
Walczyc... to bez sensu bo z czym i zawsze ktos/ cos przegra a gdyby Pani zamiast walki zastanowiła się skąd takie myśli o sobie. Zachęcam do decyzji nt. psychoterapii. Serdecznie pozdrawiam, Dorota Szykulska-Paprocka

0

Może warto skorzystać z pomocy psychologa? Praca nad poczuciem własnej wartości, pewności siebie, bezpieczeństwa, a także wrażliwością na aprobatę społeczną może przynieść znacząca zmianę i poprawę w obszarze relacji społecznych. Zachęcam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Niska samoocena, brak pewności siebie i nerwica

Witam Mam problem od jakichś 3 lat, zaczęło się w 2 klasie liceum. Od tego momentu, mam "świra" na punkcie mojego ciała i urody. ja po prostu siebie nienawidzę.Mam bardzo niską samoocenę, nerwicę, brak pewności siebie.Wszyscy mówią mi, że jestem ładna a ja mam ochotę walnąć lustro jak w nie patrze. W gimnazjum miałam lęki, a teraz nerwicę, jak nie wiem czegoś teraz, albo nie mam załatwionego to zaczynam panikować.Wypisuję do przyjaciół z pytaniami dotyczącymi oczywistych spraw.Nie wiem co robić
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii. W internecie z pewnością nie uzyska Pani informacji, które zmienią Pani sposób spostrzegania siebie i spowodują ustąpienie innych wymienionych przez Panią objawów.
Opisana przez Panią sytuacja jest wskazaniem do długoterminowej psychoterapii. Psychoterapeuta może także zalecić wizytę u lekarza psychiatry jeśli uzna to za konieczne.

Pozdrawiam serdecznie
Marta Widera-Kędryna

0

Witam Panią,
Z pani opisu wynika, że być może nerwica została u Pani zdiagnozowana przez lekarza. Czy jednak podjęła Pani jakieś kroki w kierunku leczenia? Zalecana dla Pani byłaby psychoterapia, u terapeuty, u którego poczuje się Pani bezpiecznie i komfortowo. Warto by również bardziej szczegółowo skonsultować Pani objawy z psychiatrą. Jednak psychoterapia (poznawczo-behawioralna lub psychodynamiczna) wydaje się dla Pani bardzo dobrym rozwiązaniem. Może Pani poszukać psychoterapeuty w Poradniach na NFZ lub w prywatnych gabinetach.
Pozdrawiam.

0

Witam,

Opisane przez Panią trudności są wskazaniem do podjęcia psychoterapii. Pisze Pani, że trudności są bardzo dokuczliwe i trwają długo. Dlatego zachęcam Panią do umówienia się do psychologa/psychoterapeuty. Pomoc może Pani znaleźć między innymi w Poradniach Zdrowia Psychicznego lub w prywatnych gabinetach psychoterapeutów.

Pozdrawiam
Karolina Matlak

0

Dzień dobry, nie sposób udzielić pani pomocy w tym miejscu. Jeżeli problem trwa od trzech lat i utrudnia pani funkcjonowanie zachęcam do konsultacji u psychologa - psychoterapeuty. Specjalista zaproponuje dalsze kroki postępowania, bardzo możliwe że będzie to podjęcie psychoterapii. Pozdrawiam.

0

Proszę rozpocząć psychoterapię. Skoro problem jest długotrwały (a jest) i sam nie przechodzi sam (a nie przechodzi),a wręcz narasta (bo narasta) to jest to najwyższy czas żeby zgłosić się po pomoc do specjalisty. Pozdrawiam.

0

Witam Panią serdecznie. Jest Pani młodą osobą w trudnym momencie w życiu. Czas wczesnej dorosłości niesie wiele wyzań z którymi ciężko się miarzyć. Jeśli w dodatku pojawiają się lęki, ciągły niepokój związany z samooceną i poczuciem niepewności to sądzę, że jest Pani ciężko. Niewątpliwie objawy jakie Pani opisuje warto skonsultować u doświadczonego psychologa - psychoterapeuty. Może Pani skorzystać z pomocy prywatnej lub na NFZ. Dopiero w kontakcie osobistym i po przeprowadzeniu rzetelnego wywiadu terapeuta powie Pani jaka forma pomocy będzie najbardziej odpowiednia. W toku terapii bedzie Pani miała okazję poznać przyczyny zgłaszanych objawów, jak również podjąć próbę zmiany niekorzystnych rozwiązań. Objawy trwają od 3 lat i od Pani zależy, czy dokona Pani zmian w tym obszarze. Małgorzata Danielewicz

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak mam pokonać brak pewności siebie i niska samoocenę?

Z depresją nie wiem ile już lat walczę (około 7 lat), może nie ciągły jest to okres, ale na krótko znika, jedynie ostatnio znikła na rok i znów mi ciężko.   Jako dziecko dostawałam 40 stopni gorączki, bo pani przestraszyła trudnym sprawdzianem, byłam trzymana przez rodziców pod tak zwanym "kloszem". Gdy stałam się już nastolatką zaczęłam mieć duże wymagania od siebie "wszystko musi być idealnie", jak na swoje predyspozycje stawiałam sobie zbyt dużą poprzeczkę, bo nie umiałam walczyć z nieśmiałością i stresem (wystąpienie przed klasą - nigdy). Stałam się kozłem ofiarnym w szkole, bo moi koledzy i koleżanki wyczuli, że jestem słabsza. W gimnazjum przeszłam piekło nie przyznawszy się rodzicom. I wtedy zaczęłam mieć stany depresyjne. Nie dość, że już miałam niefajnie w szkole, to jeszcze dostałam trądziku, czyli obniżone samopoczucie, które było skutkiem szykan w szkole plus to, jak wyglądałam sprawiło, że przez całe wakacje wyszłam raz z domu, ale z samochodu już nie. Do dziś mam problemy ze skóra, ale już aż tak bardzo się nimi nie przejmuję. Rodzicom przyznałam się do problemu na koniec gimnazjum. Gdy poszłam do liceum myślałam, że się wszystko zmieni. Poznałam chłopaka, który wykorzystał to, iż byłam wychowana w rodzinie gdzie miłość była bezwarunkowa. Poświęcałam się jemu, bo on miał problemy z zażywaniem marihuany, był objęty kuratorem i w ogóle zachowywał się okropnie po alkoholu, jak nienormalny, także nie raz dostałam i mu wybaczała. Byłam jego dziewczyną i matką dosłownie. Za to ja znów miałam problem, w którym nikt mi nie pomagał. Pierwszą klasę zdałam z poprawką, rodzice, wysłali mnie na korepetycje (i było miło - ktoś dostrzegł, że nie jestem głupia i zauważył mój problem, zresztą na korepetycjach zawsze mnie chwalono i byłam dzięki temu pewna siebie, a w szkole trzęsłam się jak osika, z tego powodu miałam ksywkę „parkinson”). W drugiej klasie nie zdałam, zaczęłam nie mieć siły nawet podnieść się z łóżka, płakałam pół dnia, żywiłam do siebie obrzydzenie, w szkole się nie przyznałam i rodzicom zabroniłam mówić, że mam problem. Po przez nie bycie w stanie pójścia do szkoły, a później gdy było mi lepiej - po przez strach nie chodziłam do szkoły i tak nie zdałam. A mój chłopak tylko mnie dobijał. Mama moja wreszcie nie wytrzymała poszła do szkoły i wszystko powiedziała i później wszyscy mówili, że powinnam zdać, czemu nic nie powiedziałam, a 2 nauczycieli, którzy mnie usadzili nie mogli mi spojrzeć w oczy, ale nigdy nie sądziłam, że to ich wina. Rodzice z polecenia szkolnej pedagog zaprowadzili mnie do psychiatry. Porażka! Zawsze wymiotuję jak się denerwuję, zawsze żółcią, zero rozmowy normalnej i po 3 min pani już wiedziała jakie leki mi przepisać! Brałam te leki, ale nie dość, że byłam strasznie osłabiona, że nie mogłam ustać w szkole to czułam się jak za mgłą - mama zadzwoniła do pani psychiatry co ma robić, a ona że trzeba zwiększyć dawkę leku na co moja mama się nie zgodziła, bo nie byłam sobą i ja też nie. I tak zaczęłam sobie wmawiać, że słońce świeci trzeba się cieszyć itp., walczyć z swoimi słabościami. Zerwałam z chłopakiem (z miłością największą, ale tragiczna) i wtedy zaczął się mój rok z mega siłą - poznałam nowego chłopaka, który mi pomógł, do dziś jestem z nim, chodź sądzę, że jesteśmy tylko bardziej przyjaciółmi, chodź on sądzi inaczej. Niestety to nie to. Dziś nie mogę odnaleźć swojego sensu życia - powinnam być pewniejsza siebie, mam pracę, studiuję na 2 roku, ale wystąpienie przed wykładowcą i znajomymi ze szkoły - nie mogę się wysłowić, jadę do szkoły - jakieś zdenerwowanie się wkracza, stoję na boku mam wrażenie, że nikt mnie nie akceptuje. W pracy naskoczy na mnie klient - ręce trzęsą mi się, nie mogę oddechu nabrać, po prostu pełne zdenerwowanie. Stopuję się, liczę do trzech, mówię „nie denerwuj się” i nic nie daje rady. Zawsze od urodzenia miałam problemy ze snem, a teraz to już w dzień bym spała, a w nocy nie mogę - zaczęłam spóźniać się do pracy i mam takie odczucie jak by było mi już wszystko jedno, co ludzie o mnie myślą, ale zarazem nie umie być sama - chyba każdy chce być przynależny do jakiejś grupy i coś znaczyć, a ja dla siebie czuję się, że jestem i dla innych też wydaje mi się, że jestem, bo jestem. Jedyne udaje mi się ukryć siebie bod maska twardej, szorstkiej osoby, ale mam już tego dość, bo taka nie jestem. Boję się być sobą, już nie wiem jaka jestem. Spacer do psychologa był mi proponowany, ale ja nie chce już po doświadczeniu z tą panią psychiatrą, z resztą ze szkolnym pedagogiem też nie mam miłych wspomnień. A tak naprawdę potrzebuje tylko uzyskać od kogoś akceptację, od jakiegoś grona ludzi, może zabrzmi to śmiesznie, ale tak jak maja niektóre dzieci mam, że jak się je pochwali to one chcą coś robić, są pewniejsze. To tak, jakbym miała piątkę z założenia i musiałabym wszystko robić, żeby ją utrzymać, ale wiem, że nie uzyskam tego. Jak ja mam to w sobie zwalczyć, tę niepewność siebie, niską ocenę? Już nawet gdy nie chcę się denerwuję.

KOBIETA ponad rok temu

Witam,

Rozumiem Twoje rozczarowanie, rozterki i brak zaufania do środowiska psychiatrów. Wydaje mi się jednak, że skoro szukasz pomocy na tym portalu, to istnieje szansa, że kiedy trafisz na odpowiedniego terapeutę będziesz potrafiła nawiązać z nim relację i zaufać mu. Wyobrażam sobie, ze nie takiej odpowiedzi oczekujesz, ale naprawdę zdecyduj się na wizytę u specjalisty, który postawi wiarygodną diagnozę twoich zaburzeń i wspólnie zaplanujecie właściwe oddziaływania terapeutyczne.
Myślę, że praca ze sobą pozwoli Ci zniwelować nadmierny paniczny lęk, podnieść samoocenę i odzyskać sens życia a może nawet radość czerpaną z każdego kolejnego dnia. Zrobiłaś, pomimo trudności, bardzo wiele w swojej dotychczasowej egzystencji, dlatego pozwól sobie pomóc.

Powodzenia i pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty