Brak uwagi i wykończenie emocjonalne

jestem wykończona emocjonalnie ,mam problemy ze skupieniem sie na jednej rzeczy ,obawiam sie wszystkiego ,wszystko analizuje ,jestem bardzo wpływowa na innych,nie jestem z nikim szczera ,nie potrafie wydobyc z siebie tego co naprawde czuje ,nic nie umiem ,czuje jak bym umierała od środka ,nie chce nikogo skrzwdzić a i tak zawsze to robie bo mówie to co ludzie chcieli by usłyszeć a potem sie tym zadreczam ,nie potrafie podjąć walki bo boje sie że nikt nie bedzie w stanie mi pomóc .Pomocy!

KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Depresja Psychologia

Maria Fraszewska Psycholog, Zielona Góra

62 poziom zaufania

Witam. Umiejętnej pomocy udzieli Pani psychoterapeuta, bowiem od tego on jest. Pomoc znajdzie też Pani w sobie, gdy oczyści się Pani z negatywnego myślenia o sobie. Czeka Panią ciężka praca nad zrozumieniem własnych reakcji i zachowań. Ale warto. Trzymam za Panią kciuki.

Mgr Sylwia Wiśniewska Psycholog, Warszawa

67 poziom zaufania

Witam,
myślę jednak, że są osoby które będą mogły Pani pomóc! Z tego co czytam, ma Pani o sobie bardzo negatywne zdanie, być może wynika ono z obecnego samopoczucia, jednak zapewne jest w Pani potencjał, który na pewno można wydobyć. Warto dać sobie pomóc. W razie dodatkowych pytań czy wątpliwości, może się Pani kontaktować ze mną bezpośrednio, np. na maila. Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Padaczka a problemy emocjonalne – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
Uczucie ciągłego głodu u 36-letniej osoby – odpowiada Lekarz chorób wewnętrznych Łukasz Wroński
Problemy emocjonalne po urodzeniu dziecka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Problem ze stworzeniem szczęśliwego związku i brak zaufania – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Zazdrość w narzeczeństwie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Niska samoocena i brak wsparcia ze strony chłopaka po gwałcie w przeszłości – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
Jak poradzić sobie ze zdradą emocjonalną męża? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Brak odczuwania podniecenia – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
Jak mam sobie poradzić i gdzie szukać pomocy? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman
Jak poradzić sobie z obniżonym samopoczuciem i brakiem sensu w życiu? – odpowiada Dr n. med. Bohdan Tadeusz Woronowicz

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Brak akceptacji zwracania uwagi

Nie umiem zaakceptować tego, że ktoś zwraca mi uwagę. Dostaję czasem napadów złości i potrafię na kogoś bardzo nakrzyczeć bez większego powodu, jak sobie z tym radzic? Sa jakies metody na uspokojenie sie w takich sytuacjach?

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Zaburzenia nastroju Psychologia Samoocena

Aleksander Ropielewski

95 poziom zaufania

Dobrą metodą jest odsunięcie emocji na drugi plan i zapytanie samej siebie, dlaczego właściwie się tak złoszczę? Może osoba zwracająca uwagę ma rację, albo nawet, gdy nie ma racji jest to życzliwa rada. Praca nad sobą i myślenie "głową' a nie "sercem" to podstawa do pohamowania raptownych reakcji. Gdy takie działanie nie poskutkuje można pomyśleć nad pomocą ze strony psychologa.

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

odp na portalu niewiele pomoze,..warto sie temu przyjrzec.... polecam konsultacje u doswiadczonego terapeuty.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Obwinianie o brak znajomych przez chłopaka – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Hipnoza a terapia nerwicy – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Organiczne zaburzenia osobowości a terapia dzienna – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Bezsenność od kilku miesięcy – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Brak celu życiowego i rozstanie – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
Czy rozpoznanie u dziecka zaburzeń depresyjno-lękowych należy traktować jako rozpoznanie choroby przewlekłej? – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Porady związane z odchudzaniem a nadciśnienie tętnicze i nerwica – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Bolesność głowy i pulsowanie skroni – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Leki Setaloft na zwalczenie depresji – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
Brak miesiączki przy wykluczeniu ciąży – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska

artykuły

39 rad psychologa, jak być szczęśliwym każdego dnia

Każdego dnia zmagamy się z wieloma, mniejszymi i w

Agresja impulsywna

Filip ma 5 lat. Kilka miesięcy temu zdiagnozowano

Jednego dnia jest się panem życia, a następnego pacjentem po udarze

- Najgorszy moment był wtedy, gdy obudziłem si

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Brak dojrzałości emocjonalnej u 25-latki

Mam 25 lat i wciaz jestem nie stabilna emocjonalnie.Czekam od lat kiedy to sie zmieni.Mam dziecko 5 letnie a czasem sama sie czuje jak maly dzieciak.Dzieciak,ktory ma caly swiat na glowie.Czasem jest tak ciezko.Mam partnera,ale nie za bardzo nam sie uklada,poniewaz wciaz zarzucam mu nie szczerosc wobec mnie.Uwazam,ze to co mowi to bzdura,klamstwo w zywe oczy.Mowi,ze tylko mnie kocha i ,ze zadna kobieta na swiecie mu sie nie podoba.Sama kiedys to czulam,ale nie do niego i w innym zyciu.

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Konflikty w związku Problemy w komunikacji między partnerami Psychologia Psychoterapia

Mgr Agnieszka Szafrańska-Romanów Psychologia, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Panią, niestabilność uczuciowa, brak dojrzałości emocjonalnej, poczucie bycia wciąż małym dzieckiem bardzo często ma swoje źródło w przeszłości i relacji z osobami bliskimi (głównie rodzicami). Jeżeli rodzice sami mieli problemy ze sobą, byli oziębli emocjonalnie wobec dzieci lub np. nadopiekuńczy to nie byli w stanie spełnić potrzeb emocjonalnych dzieci. Stąd też mogą wynikać problemy z którymi się Pani boryka - zarówno w relacji z samą sobą jak i w relacji z partnerem. Pisze Pani, że czeka Pani, aż to się w końcu zmieni, ale zmiana musi wyjść od Pani. Dotarcie do źródła problemu, nazwanie go i przepracowanie daje dużą szansę na uporanie się z trapiącymi Panią problemami i na upragnioną zmianę na lepsze. Zachęcam do kontaktu z psychologiem terapeutą - bezpieczna relacja pomoże uporządkować Pani życie. Życzę powodzenia i pozdrawiam.

Mgr Agnieszka Glica Psycholog, Katowice

55 poziom zaufania

Witam, niektóre osoby osiągają swoją dojrzałość nawet nie zastanawiając się "jak to zrobić", inni muszą nabyć tę umiejętność samemu. Dojrzałość emocjonalna wiąże się braniem odpowiedzialności za własne decyzje, poczuciem, że każdy wybór życiowy wiąże się z jakąś konsekwencją. Kiedy zakładamy, że coś się samo zmieni, to tak jakby założyć, że zmiana przyjdzie zewnątrz. Nie przyjdzie, to można zrobić tylko z własnej decyzji. Obecnie psychoterapia jest najskuteczniejszą metodą osiągnięciu dojrzałości emocjonalnej i wymaga podjęcia świadomej decyzji i zaakceptowania zasad, które się z nią wiążą. To pierwszy krok ku dojrzałości. Powodzenia

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

To co się dzieje bywa nazywane przeniesieniem- to, co Pani czuje przenosi Pani na partnera i przypisuje jemu- nieszczerość uczucia wobec Pani. Czy to, co się dzieje wynika z samej relacji, która się nie układa? Czy z jakichś Pani niepoukładanych, nieprzepracowanych emocji i trudności z wcześniejszego okresu? Może warto by spotkała się Pani z psychologiem i popracowała nad sobą, by lepiej się rozumieć, dostrzegać i realizować swoje potrzeby, brać odpowiedzialność za swoje życie, a tym samym czuć się spełniona, szczęśliwa i dojrzała?