Chęć zerwania z nałogiem masturbacji

Witam. Mam 25 lat, od pół roku jestem głęboko wierzącym Katolikiem. Mój Problem polega na tym że od piątej klasy szkoły podstawowej, uprawiam masturbację po kilka razy dziennie. Próbowałem zerwać z tym nałogiem samoistnie, lecz maksymalnie wytrzymywałem zaledwie tydzień bez samogwałtu. Dla tego też mam pytanie odnośnie tego, Czy jak chcę z tym skończyć raz na zawsze to muszę przyjmować jakieś leki zmniejszające ten popęd seksualny. Ps. Bardzo mi na tym zależy by z tym skończyć Pozdrawiam.

MĘŻCZYZNA, 25 LAT ponad rok temu

Seksuologia Uzależnienie od masturbacji Masturbacja

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Masturbacja jest naturalnym, prawidłowym i powszechnym sposobem zaspokajania potrzeb seksualnych, szczególnie dla osób, które nie są aktywne seksualnie w związku, nie współżyją. Potrzeby seksualne są zazwyczaj objawem dobrego zdrowia i prawidłową cechą człowieka, dlatego nie jest możliwe ani nie stosuje się ich likwidowania.

Wspomina Pan jednak, że do masturbacji często dochodzi nawet kilka razy dziennie, bo jest ilością dość dużą i może wskazywać na to, że masturbacja nie pełni już u Pana roli zaspokojenia potrzeby seksualnej (co byłoby naturalne), ale stała się nawykiem, sposobem regulowaniu nastroju i emocji, wypełniania nudy itp.

W takiej sytuacji mechanizm uzależnienia/ nawyku staje się na tyle złożony i utrwalony, że właściwym kierunkiem jest podjęcie psychoterapii.

Może Pan zgłosić się np. do Poradni Zdrowia Psychicznego lub psychologa seksuologa w innej placówce w swoim mieście.
Zachęcam też do rozmowy z mądrym, wykształconym (!) księdzem lub terapeutą zrzeszonego w Stowarzyszeniu Psychologów Chrześcijańskich.

Pozdrawiam!

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

80 poziom zaufania

Dzień dobry.

Pański opis wskazuje nie tyle na konieczność zmniejszenia popędu seksualnego, ale zmniejszenia napięcia nerwowego - masturbacja w częstotliwości, o której Pan pisze z całą pewnością służyła właśnie temu.
Z powyższego powodu sugerowałbym konsultację psychologiczną oraz prawdopodobnie terapię, która mogłaby Panu pomóc w rozwiązaniu problemu.

Pozdrawiam.