Chęć zerwania z powodu sugerowania zaręczyn

moj chlopak chce ze mna zerwac bo ja chec miec pewnosc i chce zareczyn kocham go ale nie wie co mam robic .

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Psychologia Rozstanie Relacje z partnerem

Mgr Ewa Czernik Psychologia, Łódź

56 poziom zaufania

Witam,

może spokojna rozmowa, by ułatwiła Wasz kontakt. Może warto dowiedzieć się, czego chce partner - może potrzebuje więcej czasu, może do tej pory nie myślał o ślubie i po prostu boi się stabilizacji. Zachęcam do spokojnej rozmowy o Waszych potrzebach.

Pozdrawiam
Ewa Czernik

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Warto, aby wszystko, co dzieje się w parze było dobrowolne. Partner ma prawo nie chcieć zaręczyn czy ślubu, a mimo to chcieć kontynuowania Waszego związku.
Być może uważa, że na zaręczyny jest zbyt wcześnie? Być może sam chciałby dojrzeć do takiej decyzji i sam wybrać moment zaręczyn, zaskoczyć nimi Panią? A może także w innych sferach (nie tylko zaręczyn) czuje się przez Panią nadmiernie przyciskany, zmuszany do zbyt poważnych deklaracji?
Jest też, niestety, możliwe, że nie wiąże z Waszą relacją planów długoterminowych, bierze pod uwagę rozstanie.

Oczywiście dokładnie tak samo Pani ma prawo chcieć zaręczyn i chcieć ślubu.

Nie każdy związek, nawet jeśli jest w nim silne uczucie, szczera miłość, warto i jest konieczne natychmiast wiązać ślubem. Szczególnie w młodym wieku, pierwszych związkach decyzje mogą być podejmowane przede wszystkim pod wpływem emocji i nie uwzględniać okoliczności, racjonalnych argumentów, doświadczenia, które dopiero Państwo zdobędziecie.

Co dałyby Pani zaręczyny? Dlaczego są tak ważne? Jakie Pani potrzeby zostałyby zaspokojone przez zaręczyny? Dlaczego uważa Pani, że dałyby one "pewność"?

Pozdrawiam!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Planowanie ślubu i brak satysfakcji ze swojego związku – odpowiada Mgr Monika Kotlarek
Relacja i zaangażowanie w związku – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Brak pełnego zaufania do partnera – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Związek w wieku 30 lat i chęć założenia rodziny – odpowiada Dr Ewa Bujoczek
Co mam myśleć o takiej postawie mojego chłopaka? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Dlaczego mój partner nie chce mi się oświadczyć? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Pogorszenie relacji przed ślubem – odpowiada Mgr Beata Szymik
Ignorowanie przez chłopaka – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Jak odbudować upadłą miłość? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Czy powinnam zamieszkać z moim chłopakiem? – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz

artykuły

Nowoczesny model seksualności Polek

Wywiad z Marią Rotkiel, psycholog W wielu spraw

Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu

Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p

Mężczyźni mają emocje i chcą o nich rozmawiać. Jak ich zrozumieć?

Raport "Zrozumieć męskość. Rzeczywistość polskiego

Niechęć i tęsknota po zerwaniu z narzeczonym

Witam, mam pytanie do psychologow, parę miesięcy temu zerwalam z narzeczonym byliśmy razem parę lat, mój problem tkwi w tym ze jak sie spotkam z kimś innym to po spotkaniu mam jakby wyrzuty sumienia, chwilami tesknie za bylym a jak już sie czasem spotkamy to czuje niechęć do niego. Skąd mi sie bierze takie cos ?

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Trudności w komunikacji par Konflikty w związku Psychologia Relacje z partnerem

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Być może nie "zamknęła" Pani jeszcze tej relacji i podświadomie w niej tkwi. Tęsknota, wyrzuty sumienia po spotkaniu z kimś innym mogą wskazywać na to, że czuje się Pani uwikłana w dawną relację, a niechęć podczas spotkania z byłym narzeczonym może być powodowana przez myśli, "że już przecież nie jesteśmy razem". W takim wypadku dobrze będzie, gdy domknie Pani tą znajomość - zapyta sama siebie czego oczekuje od tej relacji, czy i jak chce ją kontynuować, co Pani czuje i co myśli nt. byłego partnera, a także jakie oczekiwania ma wobec innych prawdopodobnych partnerów.
Jeśli po takiej samoanalizie nie dojdzie Pani do równowagi i spokoju, polecam udać się na konsultację psychologiczną, podczas której omówi Pani szczegółowo problem. Powodzenia!

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Być może nie poradziła sobie Pani jeszcze z uczuciami i emocjami związanymi zarówno z byłym narzeczonym jak i samym rozstaniem. Z jednej strony czuje się Pani nadal wobec niego lojalna, z drugiej, nie chce powrotu związku. Warto porozmawiać o tym z kimś bliskim, przyjrzeć się swoim rzeczywistym uczuciom i emocjom. W razie trwania lub nasilenia trudności- warto spotkać sie z psychologiem.

Dr Małgorzata Mazurek Psychologia, Lublin

60 poziom zaufania

Jeśli się Państwo rozstali po 5 latach związku, to znaczy, że był ku temu powód. Odczuwana niechęć na spotkanie czy widok byłego partnera wyraźnie o tym świadczą. Tęsknota wpisana jest teraz w czas gdy nie jest Pani w żadnych stałym związku. Należy się zastanowic czy jest to tesknota za konkretna osoba czy za wspomnieniami, przezyciami, emocjami i za byciem z kims, jest to znaczaca roznica. Pomoc psychologa przydałaby sie do uporzadkowania emocji oraz odczuć. Ważny jest takze czas swoistej "załoby" po zwiazku, który pozwala sie zdystanosować i uswiadomic sobie autentyczne znaczenie tej relacji.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Rozstanie z narzeczonym po pięciu latach związku – odpowiada mgr Emilia Pisarzowska-Izbińska
Tęsknota w związku – odpowiada Mgr Małgorzata Janusek
Problem z relacją po rozstaniu z narzeczonym – odpowiada Mgr Agata Hensoldt-Jankowska
Tęsknota za byłym partnerem pomimo nieszczęśliwego związku – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Czy dalej spotykać się z byłym? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Zawiść do byłego partnera – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
Powrót do partnera po rozstaniu – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Czy powrót do narzeczonego to dobry pomysł? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Jak poradzić sobie z tęsknotą? – odpowiada Mgr Renata Kwiatkowska
Brak kontaktu z narzeczonym – odpowiada mgr Monika Góra

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

Psychopata - kim jest i jak go rozpoznać. Związek z psychopatą

Psychopata w rodzinie - to brzmi jak historia rode

Ciesz się życiem po porodzie!

W czasie ciąży kobiety mają dużo czasu na oswojeni

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Chęć zerwania z nałogiem masturbacji

Witam. Mam 25 lat, od pół roku jestem głęboko wierzącym Katolikiem. Mój Problem polega na tym że od piątej klasy szkoły podstawowej, uprawiam masturbację po kilka razy dziennie. Próbowałem zerwać z tym nałogiem samoistnie, lecz maksymalnie wytrzymywałem zaledwie tydzień bez samogwałtu. Dla tego też mam pytanie odnośnie tego, Czy jak chcę z tym skończyć raz na zawsze to muszę przyjmować jakieś leki zmniejszające ten popęd seksualny. Ps. Bardzo mi na tym zależy by z tym skończyć Pozdrawiam.

MĘŻCZYZNA, 25 LAT ponad rok temu

Seksuologia Uzależnienie od masturbacji Masturbacja

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Masturbacja jest naturalnym, prawidłowym i powszechnym sposobem zaspokajania potrzeb seksualnych, szczególnie dla osób, które nie są aktywne seksualnie w związku, nie współżyją. Potrzeby seksualne są zazwyczaj objawem dobrego zdrowia i prawidłową cechą człowieka, dlatego nie jest możliwe ani nie stosuje się ich likwidowania.

Wspomina Pan jednak, że do masturbacji często dochodzi nawet kilka razy dziennie, bo jest ilością dość dużą i może wskazywać na to, że masturbacja nie pełni już u Pana roli zaspokojenia potrzeby seksualnej (co byłoby naturalne), ale stała się nawykiem, sposobem regulowaniu nastroju i emocji, wypełniania nudy itp.

W takiej sytuacji mechanizm uzależnienia/ nawyku staje się na tyle złożony i utrwalony, że właściwym kierunkiem jest podjęcie psychoterapii.

Może Pan zgłosić się np. do Poradni Zdrowia Psychicznego lub psychologa seksuologa w innej placówce w swoim mieście.
Zachęcam też do rozmowy z mądrym, wykształconym (!) księdzem lub terapeutą zrzeszonego w Stowarzyszeniu Psychologów Chrześcijańskich.

Pozdrawiam!

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

80 poziom zaufania

Dzień dobry.

Pański opis wskazuje nie tyle na konieczność zmniejszenia popędu seksualnego, ale zmniejszenia napięcia nerwowego - masturbacja w częstotliwości, o której Pan pisze z całą pewnością służyła właśnie temu.
Z powyższego powodu sugerowałbym konsultację psychologiczną oraz prawdopodobnie terapię, która mogłaby Panu pomóc w rozwiązaniu problemu.

Pozdrawiam.