Ciągłe sprawdzanie swojej wagi

Witam, Mam 17 lat i od jakiegoś czasu wydaje mi się, że mam anoreksję. Praktycznie cały czas myślę o tym, co zjadłam lub zjem, co chwila sprawdzam swoją wagę i bardzo się denerwuje, gdy przytyje choćby troszeczkę. Mam 172 cm wzrostu i ważę 50 kg- jestem zadowolona ze swojego wyglądu, dużo osób mówi mi, że jestem szczupła i ja o tym wiem, dlatego tym bardziej nie rozumiem ogarniającej mnie paniki i lęku przed przytyciem. Chcę się zwrócić do kogoś o pomoc, ale czy 50 kg to nie jest trochę śmieszna waga jak na anorektyczkę? (one zawsze są strasznie chude). Poza tym boję się, że każą mi przytyć do wagi "normy", czyli przy mojej budowie (klepsydra) będę wyglądać jak spaślak. Bardzo proszę o pomoc.

KOBIETA, 17 LAT ponad rok temu

Dlaczego zwierzęta nie zatruwają się grzybami?

Witam serdecznie,
Postawienie rozpoznania określonego zaburzenia- np. anoreksji jest możliwe wyłącznie na podstawie osobistego badania lekarskiego. Na podstawie Twojego krótkiego opisu mogę jedynie stwierdzić, że jest wysoce prawdopodobne, że cierpisz na anoreksję. Spełniasz jedno z podstawowych kryteriów koniecznych dla tego rozpoznania: zbyt niska masa ciała w stosunku do wzrostu, dająca wartość BMI <17.5 kg/m2. Twój BMI to 16.9 kg/m2.
Kolejne warunki rozpoznania anoreksji to: -nieprawidłowa ocena swojego wyglądu i sylwetki (jako zbyt grubej lub prawidłowej, mimo oczywistej niedowagi. Otoczenie też zwraca uwagę, że jesteś zbyt chuda), -stały lęk przed przytyciem (sama wspominasz, że ogarnia Cię ,,paniczny lęk"), - wyznaczanie nieprzekraczalnych granic swojej wagi (np. ,,nie mogę ważyć więcej niż 50 kg, bo będę wyglądać jak spaślak") - niska masa ciała została wywołana celowo: przez restrykcyjną dietę, środki przeczyszczające lub wymioty itd. Temat jedzenia, przeliczania kalorii itp. zaczyna pochłaniać coraz więcej czasu.
W Twoim opisie brakuje tylko jednego kryterium rozpoznania- zaburzeń hormonalnych. Najczęściej objawiają się one jako zaburzenia cyklu miesiączkowego: nieregularne krwawienia lub zatrzymanie miesiączki. Anoreksja to bardzo groźne w skutkach zaburzenie, które rozwija się stopniowo. Jeśli nie jest leczone, przybiera formę przewlekłą. Wyniszczenie organizmu może mieć groźne skutki dla zdrowia i życia. Sukces w walce z anoreksją zależy przede wszystkim od tego, jak szybko rozpocznie się leczenie.
Cieszę się, że chcesz szukać pomocy. W tej sytuacji powinnaś nawiązać stały kontakt z psychoterapeutą specjalizującym się w leczeniu zaburzeń odżywiania. Udowodnioną skuteczność w leczeniu anoreksji ma psychoterapia poznawczo- behawioralna oraz interpersonalna. Jeśli terapeuta nie jest lekarzem, dodatkowo powinnaś okresowo kontrolować się np. u lekarza rodzinnego. http://portal.abczdrowie.pl/anoreksja-jak-rozpoznac-objawy http://portal.abczdrowie.pl/objawy-anoreksji http://portal.abczdrowie.pl/skutki-anoreksji
Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty