Co może oznaczać takie przygnębienie?

Dzień Dobry. Słyszałam jak dorośli mówią, że nastolatek nie może mieć problemów ze sobą, po prostu ma taki okres, dojrzewa i szuka atencji. W sumie usłyszałam to od rodziców. Od paru tygodniu mam problemy, czuje się miażdżona przez wszystko i mam dość wszystkiego, szkoły, ludzi, nauki. Ostatnio nie jadłam nic przez 3 dni, bo nie czułam się na siłach, żeby wstać i coś zjeść mimo, że jedzenie było gotowe. Przez takie rzadkie spożywanie posiłków schudłam około 5kg. Było mi niedobrze jak myślałam o tym, że mam coś wsadzić do buzi i zjeść. Oprócz tego, że jestem beznadziejna i nie nadaje się do liceum przez mojego tate, który mi to uświadamia na każdym kroku, gdy coś źle zrobie, ale ja po prostu jestem zmęczona i czasem nie mam siły, żeby coś zrobić. Powiem szczerze, że mam naprawdę dość wszystkiego, chodzę i płacze. Ostatnio zapytałam mamy co by zrobiła, gdybym popełniła samobójstwo, a ona odpowiedziała; Dziecko jakie Ty możesz mieć problemy w tym wieku, opanuj się. Tak się składa, że ja naprawde nie wiem co ja tu robię i mam ochotę zniknąć. Może przesadzam? Nie wiem ale coraz częściej czuje, że życie jest monotonne i bezsensu.
KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej

Mgr Anna Byczko Psychologia
43 poziom zaufania

Dzień dobry,



Bardzo się cieszę, że postanowiła Pani podzielić się swoim problemem tu na portalu. Jest to bardzo wartościowe i potrzebne, że poszukuje Pani pomocy.

Z opisu wynika, że uważa Pani iż rodzina nie okazuje żadnego wsparcia ani zrozumienia dla Pani problemów. Próbowała Pani nawet sugerować mamie, że chce Pani popełnić samobójstwo i spotkało się to z reakcją zaprzeczania.

Taki brak wsparcia, krytyka i brak zrozumienia jest rzeczywiście bardzo dużym ciężarem, który nosi Pani na swoich barkach.

Pani uczuciom nie da się zaprzeczyć i nie może Pani przesadzać w swojej interpretacji problemów, ponieważ uczucia są co do zasady czymś subiektywnym i nie podlegającym niczyjej ocenie.

Czasem zdarza się, że rodzice również mają problem w zakresie przeżywania swoich własnych negatywnych emocji, dlatego też jest dla nich trudne zaakceptować je u innych. Pani rodzinna sytuacja, jak Pani opisuje jest powodem dla którego doświadcza Pani stanów depresyjnych.

Zachęcam Panią do skorzystania z konsultacji psychoterapeutycznej

(najlepiej u terapeuty pracującego w podejściu systemowym ale też jakimkolwiek innym, zależnie od wyboru).

Pozdrawiam serdecznie i trzymam za Panią kciuki.



0

To może być reakcja depresyjna.

Czyli depresja nastolatka.

Może wymagać leczenia farmakologicznego i psychoterapii.

Na pewno poczujesz się lepiej, jeśli w Twoim otoczeniu znajdziesz osoby doświadczone i życzliwe, które Cię wysłuchają.

Taką osobą może być pedagog szkolny, wychowawca, trener, lekarz rodzinny- który skieruje Cię do specjalisty.

Trudności często są przejściowe, a nadaje im się zbyt duże znaczenie.

Życie jest chwilami monotonne i bez sensu, ale naprawdę jest piękne. I dlatego warto leczyć depresję.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty