Witam serdecznie!
Dziękuję za nadesłane pytanie. Domyślam się, że ma Pani za sobą długą i niełatwą drogę do tego momentu, w którym zdecydowała się Pani odstawić leki antydepresyjne. Nie napisała Pani, jak długo trwała farmakoterapia ani dlaczego postanowiła Pani ją zakończyć, ale skoro lekarz prowadzący wyraził zgodę, to zapewne uznał, że jest Pani gotowa na ten krok.
Obawy przed pogorszeniem samopoczucia i nawrotem choroby są całkowicie normalne i uzasadnione. Zwłaszcza w początkowym okresie po odstawieniu leków (kilka pierwszych tygodni, a nawet miesięcy – jest to bardzo indywidualna kwestia) może Pani towarzyszyć lęk. Ten lęk może być tym silniejszy, im dłużej przyjmowało się leki - działają one nie tylko na biochemię organizmu, ale mogą także powodować pewnego rodzaju uzależnienie psychiczne (obawę: „nie poradzę sobie bez nich”).
Depresja jest zaburzeniem, które ma (niestety) tendencje do nawracania. Wyniki badań pokazują, że najlepszym sposobem, aby temu zapobiec, jest połączenie farmakoterapii z psychoterapią (najlepiej poznawczo-behawioralną, CBT) – ten model leczenia zapewnia nie tylko największą skuteczność, ale także obniża ryzyko nawrotów. Farmakoterapia powinna trwać odpowiednio długo – czasem nawet (podtrzymująco) do 2-3 lat po ustąpieniu objawów (ale ten aspekt już zapewne omówiła Pani ze swoim lekarzem).
Nie wiem, jaka jest przyczyna depresji w Pani przypadku, ale jeśli jeszcze nie korzystała Pani z jakiejś formy psychoterapii, to zdecydowanie polecam. W procesie terapii będzie Pani mogła m.in. poznać schematy myślowe prowadzące do cierpienia i zmienić je na takie, które sprzyjają zdrowiu; zbuduje Pani pozytywną samoocenę i pozna sposoby na radzenie sobie z emocjami, stresem itd. To wszystko są czynniki pomagające wykształcić odporność psychiczną. Bardzo ważne jest także wsparcie bliskich osób, o które warto zadbać - poszukać takich wspierających osób w swoim otoczeniu, grup wsparcia w internecie lub np. skorzystać z terapii grupowej.
Jeszcze raz powrócę do tematu przyczyn depresji. Jeśli jeszcze Pani tego nie zrobiła, to warto się zastanowić, co spowodowało taki stan u Pani i zrobić wszystko, aby usunąć potencjalnie szkodliwe czynniki (np. czasem jest to samotność albo „toksyczna relacja”, czasem praca sprzyjająca wypaleniu). Uważa się, że depresja jest chorobą zarówno ciała, jak i duszy, a więc warto zadbać o siebie na każdym poziomie. Może zmienić coś w stylu życia, np. włączyć bardziej odżywcze jedzenie, aktywność, dużo snu i odpoczynku? To oczywiście tylko sugestie.
Aby wcześnie dostrzec niepokojące objawy, trzeba zaprzyjaźnić się ze swoim ciałem, ze swoimi emocjami – i ćwiczyć uważność na siebie. Bardzo pomocne będą wszelkie techniki relaksacji i tzw. pracy z ciałem, np. ćwiczenia oddechowe. Z pewnością znajdzie Pani mnóstwo informacji na te tematy. Oczywiście ważne jest, aby mimo wszystko pozostawała Pani w kontakcie ze swoim lekarzem i z nim omawiała niepokojące zmiany w swoim samopoczuciu.
Zachęcam do lektury artykułu w naszym serwisie: https://portal.abczdrowie.pl/zapobieganie-nawrotom-depresji.
Pozdrawiam Panią serdecznie i życzę wszystkiego dobrego na drodze do pełni zdrowia.
Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
