Dzień Dobry Pani,
Proszę nie czekać (samo nie przejdzie) i skontaktować się z Poradnią Zdrowia Psychicznego, celem diagnostyki i leczenia psychoterapeutycznego (najlepiej) w paradygmacie poznawczo-behawioralnym, opisanych przez Panią symptomów.
Serdeczności i pomyślności dla Pani życzę,
irena.mielnik.madej@gmail.com
Witam,
zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna jako metoda leczenia zaburzeń lękowych.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Niedawno skończyłam 15 lat. Mój problem polega na tym, że sama nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Mam problemy z psychiką. Mam lęki. Boję się wszystkiego wokół mnie. To zaczęło się jakieś 3 lata temu. We własnym domu słyszałam jakieś dziwne odgłosy, coś przypominającego wycie wilka. Ten odgłos zawsze przypominał mi duchy. Dostawałam nagłych ataków paniki, płakałam, biegłam do mamy i to ustawało. Nikt tego nie słyszał.
Moja mama zaczęła się martwić i zapisała mnie do psychologa. Chodziłam na terapię jakieś pół roku, po czym pani doktor zakończyła swoją pracę na tym stanowisku, a odgłosów już nie słyszałam, jednak lęk nie ustał. Tak jest do teraz. Boję się wszystkiego nawet pójść do toalety we własnym domu. Boję się zdjęć, okien, drzwi, ciemności, szczególnie luster. Kiedy jestem u koleżanki bądź na obozie i ktoś chce wywoływać duchy, zawsze reaguję tak samo "NIE!!!". Jeśli mi się coś śni, to zawsze koszmar. Oczywiście o czym? O duchach.
We wcześniejszym dzieciństwie przeżyłam dużo rzeczy, które mogłyby się odbić na mnie teraz. Ojciec bił moją matkę, mnie, mojego brata, potem się wyprowadził, oglądałam dużo horrorów, choć byłam za młoda (nie było to oczywiście pod nadzorem mamy, bo ona nie zgodziłaby się na to), nasłuchałam się opowiadań itp. Nie opuszcza mnie nadal jedna myśl. Co będzie za 3 lata kiedy będę już dorosła? Zapewne wyprowadzę się z domu. Być może zamieszkam sama. Będę nadal bać się wszystkiego wokół mnie? Nie wyobrażam sobie takiego życia. Nie wiem sama co mam z tym robić. Byłam u tamtego psychologa, ale teraz w tej przychodni nie prowadzą już takiej terapii. Moja mama o wszystkim wie, bo nadal proszę mojego brata lub ją, żeby ze mną poszła do toalety lub do kuchni. Bardzo proszę o pomoc. Co mam zrobić, aby się tego pozbyć?
Witam!
Warto byłoby postarać się o diagnozę tego problemu. Czy dotyczy on sfery psychiatrycznej, psychologicznej czy duchowej. W przypadku tej ostatniej ważne jest zróżnicowane, gdyż problem może dotyczyć zniewolenia duchowego, jeśli w przeszłości zdarzało Ci się uczestniczyć w seansach spirytystycznych, i temu podobnych. Terapia nie powinna zatrzymać się na etapie wzięcia leków, powinnaś być w stałym kontakcie z psychologiem - psychoterapeutą.
Ponieważ jesteś osobą niepełnoletnią, istotne jest również, aby przynajmniej w kilku spotkaniach z psychologiem wzięła udział Twoja mama. Psychoterapia powinna okazać się skuteczną formą pomocy, dlatego nie lekceważ tego i spróbujcie razem z mamą znaleźć ośrodek, w którym mogłabyś uzyskać fachową pomoc.
Lęk ma jakieś źródło. Manifestuje się w bardzo nieprzyjemny sposób, a w Twoim życiu obecny jest już od kilku lat - naturalne są obawy, że nigdy nie zniknie. Twierdzenie to jednak nie jest prawdziwe. Najważniejszą sprawą jest odkrycie jego przyczyny. Wówczas będzie można go wyleczyć dobierając najlepszą formę terapii, eliminując jego źródło i pomagając Ci wypracować nowe formy radzenia sobie w sytuacjach, które obecnie budzą niepokój.
Pozdrawiam ciepło i trzymam kciuki!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k
Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow
W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym
Proszę Pani,
proponuję zgłosić się do psychologa lub psychoterapeuty. Proszę nie lekceważyć sygnałów.
Pozdrawiam, Alicja M. Jankowska
http://psychoterapie-szczecin.pl
Dzień dobry,
Proszę udać się do Poradni Leczenia Nerwic /lub Poradni Zdrowia Psychicznego/ i podjąć leczenie.
Problem narósł do ogromnych rozmiarów. Dlatego przypuszczam, iż "samo nie przejdzie". W tym wypadku jest potrzebna pomoc z zewnątrz.
To, że jedna psychoterapeutka się "poddała" nie oznacza, że z Pani lękiem nic nie można zrobić. Proszę podjąć próbę raz jeszcze i zgłosić się do innego specjalisty. Polecam skontaktować się z psychologiem nurtu poznawczo-behawioralnego. Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "
Prawie 60 proc. Polaków przyznaje, że obawia się k
