Czuję się bardzo źle, choć wyniki mam dobre. Co się ze mną dzieje?

Mam 44 lata, mój problem polega na tym, że od kilkunastu miesięcy bardzo źle się czuję. Siedem lat temu przeszłam dwie operacje (guzki tarczycy i usunięcie torbieli jajnika). Muszę dodać, że upłynęło 5 lat zanim zdecydowałam się na operację i przez ten czas żyłam w stresie, że mam raka i to już koniec. Kiedy już doszłam do siebie niespodziewanie dopadły mnie bardzo silne duszności. W czasie snu zrywałam się nie mogąc złapać powietrza. Robiłam testy alergiczne, spirometrię, RTG płuc, EKG, echo serca - wszystko było w normie. Lekarz rodzinny stwierdził, że to na tle nerwowym. Ta dolegliwość sprawiła, że popadłam w lęk. Bałam się chodzić do pracy, do sklepu, spotykać się z ludźmi, bo wciąż bałam się kolejnego ataku. Osobiście obawiałam się, że to może jakieś powikłanie po operacji, może po intubacji, tego wciąż nie wiem. Mam też wysokie tętno, co sprawia, że wciąż jestem w środku rozdygotana, trzęsą mi się ręce, często robi mi się słabo i boję się, że zemdleję. Ogólnie bardzo źle się czuję i wciąż boję się, że na coś jestem chora. Jestem słaba i bolą mnie mięśnie. Wyniki morfologii mam dobre, usg jamy brzusznej ok. Przyjmowałam delikatne leki uspokajające, ale nie pomogło. Tak bardzo bym chciała wreszcie lepiej się poczuć, odzyskać siły. Dokuczają mi też bóle w klatce piersiowej i w lewym boku pod żebrami (prawdopodobnie drażliwość jelita), kilkudniowe bóle głowy. Kiedy zdarzy się dzień lub dwa, że lepiej się czuję to i psychicznie jest dobrze, mam ochotę cokolwiek robić, jak źle się czuję to od razu jestem zamyślona, że na pewno jestem na coś chora, bo to przecież niemożliwe żeby tak źle się czuć. Proszę o poradę: co mogę zrobić żeby sobie pomóc?

KOBIETA, 44 LAT ponad rok temu

Witam!
Opisane przez Panią dolegliwości mogą być wynikiem przeżywanego lęku. Emocje, szczególnie tak silne, jak lęk mogą być odczuwane w postaci dolegliwości somatycznych. Badania laboratoryjne nie wykazują  zmian chorobowych, a mimo to nadal czuje Pani dolegliwości ze strony narządów wewnętrznych.
Zaburzenia lękowe charakteryzują się silnymi dolegliwościami ze strony organizmu, które nie znajdują odzwierciedlenia w badaniach. Dlatego też uważam, że należałoby w tej sprawie skonsultować się z lekarzem psychiatrą oraz psychologiem. W przypadku zaburzeń lękowych leczenie farmakologiczne jest uzupełnieniem pracy z psychologiem czy psychoterapeutą. Warto zatem rozpocząć psychoterapię, by mogła Pani rozwiązywać swoje problemy i trwale wyeliminować dolegliwości.

Pozdrawiam 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czuję jakby wszystko było za mgłą - co się ze mną dzieje?

Od kilku dni czuję się, jakbym była w jakimś śnie. Co jakiś czas doznaję przebudzenia i nie wiem, czy to, co działo się chwilę temu było snem, czy rzeczywistością. Mówię coś, a za chwilę zastanawiam się, czy faktycznie to mówiłam. Np. dziś robiłam prace porządkowe w ogródku. Było okej, a za chwilę zastanawiałam się, czy ja rzeczywiście to robię, czy mi się to śni. Po powrocie do domu kilkakrotnie wyglądałam przez okno, aby zobaczyć efekty tego, co robiłam, a właściwie to upewnić się, czy to robiłam, czy mi się śniło. Oprócz tego czuję, jakby wszystko było za mgłą, słyszę przez mgłę, tak samo widzę. Czuję się, jakby ciało nie było moje. Co mi może dolegać? Proszę o pilną odpowiedź.

KOBIETA ponad rok temu

Witam serdecznie,

Pani opis problemu jest bardzo krótki i trudno na tej podstawie go zdiagnozować. Nie zamieściła w nim Pani podstawowych informacji na swój temat.

Tego typu objawy mogą być związane z szerokim spektrum zaburzeń, od zaburzeń koncentracji towarzyszących depresji lub zaburzeniom lękowym, po zespoły  konwersyjne zaliczane do nerwic, zaburzenia związane z przyjmowaniem substancji psychoaktywnych, czy postępujący spadek funkcji poznawczych w zespołach otępiennych i napady padaczkowe.

Wobec tego proszę o dokładniejszy opis i ponowne zadanie pytania ekspertowi lub bezpośrednio - konsultację u lekarza psychiatry.

Z pozdrowieniami

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co się ze mną dzieje? Czuję się jak ptak w klatce

Mam 27 lat. Od 6 lat jestem mamą. Jakoś mnie to wcale nie cieszy. 11 miesięcy temu urodziłam drugie dziecko. Wszystkie obowiązki mnie przytłaczają. Siedzę zamknięta sama z dziećmi w domu. Mąż bardzo dużo pracuje. Jedyne moje wyjście z domu to codzienne zakupy. Nie mam w nikim wsparcia. Mam wrażenie, że nikt mnie nie rozumie. Czuję się gorsza od innych. Prawie codziennie płaczę i mam myśli samobójcze. Pewnie bym to zrobiła, gdyby nie dzieci. Czuję się jak uwięziony ptak w klatce.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Opisane objawy mogą wynikać po części z nadmiaru obowiązków, przemęczenia, ciągłej monotonii i braku odmiany. Wiele młodych mam zgłasza podobne skargi, szczególnie jeśli nie mają lub mają zbyt małe wsparcie ze strony osób bliskich. Niekiedy wystarczy szczera rozmowa z partnerem, zaangażowanie go w opiekę nad dzieckiem, chwila dla siebie, wyjście do kosmetyczki czy fryzjera, wspólne przeorganizowanie obowiazków domowych. Poważniejszym problemem są zgłaszane myśli samobójcze. Obniżenie nastroju, smutek i rozważania o ew. odebraniu sobie życia mogą świadczyć o zaburzeniach depresyjnych. W tym przypadku konieczna jest wizyta u psychiatry w celu postawienia dokładnej diagnozy i wdrożenia leczenia.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty