Dzień dobry,
Uczulam Pana przede wszystkim na to, iż powinien to być psycholog psychoterapeuta a wizyty powinny mieć formę regularnej cotygodniowej psychoterapii. Sądzę, że po 2 miesiącach leczenia nie wiele można powiedzieć o rokowaniach tym bardziej, że nie rozmawiałam z Panem na ten temat i nie wiem na ile problem jest nasilony. Powrót do normalnego funkcjonowania i czerpania radości z życia oraz pozbycie się objawów są jak najbardziej możliwe i sporo zależy od Pana motywacji do leczenia i systematyczności. Na efekty zwykle trzeba trochę poczekać i tu potrzeba cierpliwości. Niestety całkowitego wyleczenia i pozbycia się uciążliwego objawu o którym Pan napisał nie mogę obiecać, bo nie przewidzę tego jakie postępy będzie Pan robił w terapii. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze i pokona Pan swoje trudności.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Czy konieczna jest wizyta u psychologa? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Czy mam iść z synem do psychologa? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Czy warto chodzić do psychologa z niepłodnością? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Czy moje zachowanie świadczy o tym, że jestem egoistą? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Co może znaczyć moje otumanienie? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Jak odzyskać moją dziewczynę? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Imponuje mi chłopak w mojej klasie, jednak jest bardzo zamknięty – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Problem z silnymi atakami paniki u 19-latki – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Czy w moim przypadku wartość iść do psychiatry? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Jak. sobie poradzić z załamaniem po stracie pracy? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka