Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (872 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Czy ludzie chorzy na depresję powinni się leczyć w szpitalu, czy w domu?

Witam! Na początku lutego 2010 mój ojciec trafił do szpitala. Po dokładnych badaniach stwierdzono zapalenie jelita. Ogólnie wyniki bardzo dobre, ale był brak apetytu, problem z załatwieniem się. Po wyjściu ze szpitala było trochę lepiej, chociaż ojciec bardzo się wystraszył szpitala i tego, że coś z nim nie tak. Dodam, że nigdy nie chorował. Gdy stan ojca pogarszał się, postanowiliśmy iść do psychiatry, ponieważ zaczął mówić, że z tego nie wyjdzie, że to już koniec, stał się bezradny jak dziecko. Nie ma chęci do niczego. 2 tygodnie temu byliśmy na pierwszej wizycie, lekarz stwierdził, że to depresja i przepisał leki antydepresyjne. Gdy zapytałam, czy powinien leczyć się w szpitalu psychiatrycznym stanowczo powiedział, że nie, bo tam przeżyje jeszcze większą traumę! Pięć pierwszych dni było w miarę dobrze, a później coraz gorzej, szczególnie z rana ojciec był nadpobudliwy i nie mógł znaleźć sobie miejsca. Dziś z rana doszło do tragicznego zdarzenia, ojciec próbował wyskoczyć przez okno, ale w ostatniej chwili mama go powstrzymała. Poszliśmy na wizytę do lekarza, zwiększył dawkę leków i przepisał jakiś dodatkowy. Spytał, czy dać skierowanie do szpitala i tu jestem bezradna. Nie wiem, czy ojciec powinien leczyć się w domu, czy w szpitalu. Nie wiem, co robić! Przypominam, że ojciec panicznie boi się szpitali. Lekarz oczywiście spytał, czy w domu jest ktoś 24 godziny na dobę z ojcem. Jest mama i będziemy czuwać z rodzeństwem. Proszę o poradę, czy w tym wypadku szpital to konieczność? Postanowiłam przeczekać parę dni i podjąć decyzję do tej soboty, ponieważ idziemy na kolejną wizytę. Błagam o pomoc!

KOBIETA ponad rok temu

Witam serdecznie,

Wybór miejsca leczenia zależy od kliku czynników. Jednym z najważniejszych jest stopień nasilenia objawów oraz ewentualne zagrożenie zdrowia i życia pacjenta oraz jego otoczenia. W opisanej przez Panią sytuacji, zapewnienie choremu bezpieczeństwa i efektywnego leczenia jest najważniejsze. Udaremniona próba samobójcza może być wskazaniem do przyjęcia do szpitala psychiatrycznego nawet wbrew woli pacjenta.

Niepokój towarzyszący depresji jest czynnikiem zwiększającym ryzyko próby samobójczej, ryzyko to jest większe również w przypadku pacjentów w wieku podeszłym, płci męskiej oraz w pierwszych tygodniach leczenia. Zdarza się bowiem, że lek przeciwdepresyjny szybciej odblokowuje zahamowany napęd psychoruchowy niż poprawia nastrój, co sprzyja podejmowaniu decyzji samobójczych. Dlatego też wielu producentów leków informuje o konieczności monitorowania pacjenta w pierwszych tygodniach leczenia.

Decyzja, gdzie leczyć Pani ojca jest trudna. Należy wziąć pod uwagę kilka ważnych informacji. Jakimi warunkami dysponuje rejonowy szpital? Czy rzeczywiście pobyt w nim musi oznaczać traumę? Jeśli szpital dysponuje np. oddziałem leczenia depresji lub chorób afektywnych, warunki pobytu są dobre (np. oddziały są nieduże, sale wyremontowane), a personel profesjonalny, to byłoby to na pewno najlepsze miejsce leczenia.

Czy realnie jesteście Państwo w stanie sprawować 24- godzinną opiekę? W domu, mieszkaniu znajduje się z reguły mnóstwo przedmiotów przy pomocy których można skutecznie popełnić samobójstwo. Chorzy mogą też celowo udawać poprawę i ustąpienie objawów (jest to tzw. dyssymulacja), aby uśpić uwagę utoczenia i zwiększyć w ten sposób szansę na skuteczną realizację swoich zamiarów.

Czy jesteście Państwo pewni, że ojciec faktycznie przyjmuje zalecone leki (może je np. wypluwać z obawy przed otruciem czy innym celowym działaniem ze strony lekarza i rodziny). Czy lekarz prowadzący jest wystarczająco dostępny, by można było szybko skonsultować ojca w razie pogorszenia?

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Depresja i izolowanie się od ludzi

Witam! Od dwóch miesięcy jestem smutna, izoluję się od ludzi i nie mam na nic ochoty, czy to depresja? Co robić?
KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Witam,
Trudno ocenić po tak skrótowym opisie co konkretnie się z Panią dzieje i jaka jest przyczyna.
Proszę zgłosić się na konsultacje do psychologa, który przeprowadzi z Panią rozmowę, oceni problem i pomoże się z nim uporać.
Pozdrawiam.

0
Mgr Kamila Drozd Psycholog
80 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Niestety, przez Internet nie można stwierdzić, co Pani dolega. Poza tym, napisała Pani dość krótką wiadomość. Smutek, unikanie ludzi i brak motywacji do jakiegokolwiek działania może świadczyć o wielu różnych problemach – może być to tylko chwilowy spadek nastroju wskutek jakiejś niedyspozycji, rozwijającej się choroby, przeziębienia, a może to być podejrzewany przez Panią początek depresji. Drogą wirtualną nikt nie postawi diagnozy. Powinna się Pani udać do lekarza pierwszego kontaktu i zrobić badania, by wykluczyć przyczyny fizyczne i fizjologiczne. Być może Pani spadek nastroju to konsekwencja zaburzeń hormonalnych albo zespół chronicznego zmęczenia. Jeśli badania wyjdą w porządku, wówczas przyczyn obniżonego samopoczucia można będzie szukać w psychice.

Pozdrawiam i życzę powodzenia!

0

Witam, depresja jest chorobą mogącą objawiać się w pod wieloma postaciami. Dojmujący smutek, izolacja społeczna i brak chęci do jakichkolwiek czynności mogą sugerować zaburzenia depresyjne, szczególnie, że trwają one już tak długi czas. Kontakt ze specjalistą zaleca się osobom z takimi jak powyżej objawami ( a także innymi charakterystycznymi dla depresji m.in.: zmienność nastrojów, uczucie napięcia, lękowość, brak energii, zaburzenia snu i jedzenia, ciągłe zmęczenie psychofizyczne, bóle głowy, zaburzenia koncentracji, pamięci), gdy nie ustępują one po 2 tygodniach. Zachęcam gorąco do kontaktu z lekarzem psychiatrą, ew. lekarzem rodzinnym. Leczenie depresji polega na farmakoterapii, a także na psychoterapii polegającej na znalezieniu przyczyn zaburzeń depresyjnych i skutecznym przepracowaniu ich. Jest Pani młodą osobą, więc szkoda życia na uciekanie od ludzi i pogrążanie się w smutku, proszę dać sobie pomóc i skorzystać ze spotkania ze specjalistą. Pozdrawiam i powodzenia!

0

Witam, podaje Pani zbyt małą ilość informacji, aby podjąć się diagnozy. Wiele zależy od czynników fizjologicznych, także warto udać się do lekarza rodzinnego po skierowanie na podstawowe pytania, jak już wcześniej zasugerowano. Ważne jest również prześledzenie wydarzeń w życiu prywatnym i zawodowym, czy myślenia o sobie. Życzę po prostu czasu i chęci na zajęcie się sobą:)

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Izoluję się od ludzi - czy jestem chora?

Witam, Mam 19 lat. W tym roku zdałam maturę i właściwie od maja rzadko wychodzę z domu. Zawsze byłam domatorką, jednak teraz pojawił się też strach, niechęć... Często zdarzały mi się weekendy spędzane w domu, gdzie wchodziłam do niego w piątek po szkole, wychodziłam w poniedziałek rano. Ale teraz?

Cóż przez wakacje potrafiłam nie wychodzić z domu przez dwa tygodnie (a może więcej?). Po prostu nie miałam ochoty wyjść, iść chodnikiem, mijać ludzi. Wpadam w stany graniczne. Przez pół dnia chodzę szczęśliwa, jestem rozgadana, uśmiechnięta, wieczorem dla odmiany przychodzi smutek i płyną łzy. Są okresy w życiu, że jest dobrze, a później źle. Rzadko miewam myśli samobójcze. Po prostu siedzę w domu, zabijam czas w internecie, oglądając telewizję i to mi odpowiada. Zdaje sobie sprawę, że coś jest nie tak, jednak nie jestem w stanie sięgnąć po pomoc. W mojej mieścinie chyba nie ma psychologa/terapeuty, a jak jest to wiem, że od razu wyjdę na wariatkę w oczach ludzi tam pracujących, znajomych, nieznajomych, rodziny. Czuje strach.

Często mam wrażenie, że ludzie udają, iż mnie lubią, albo po prostu wiem nie lubią i już! Do tego dochodzi zaniżona samoocena, przeszłość... i strach, że nie będę potrafiła poradzić sobie w życiu, że jestem beznadziejna nie znajdę w przyszłości pracy, mężczyzny, którego pokocham. Dziś doszły pewne sprawy, mianowicie dostałam sms-a, którego nie powinnam, na mój temat, właściwie nic strasznego, ale zrobiło mi się przykro. Do tego kierunek studiów na który miałam się wybrać nie zostanie otworzony, więc niepewność czy dostanę się na inny i czy jest odpowiedni.... A do tego czuję, że ja nie chcę iść na studia. Ja chcę siedzieć w domu. A właściwe to najbardziej mam ochotę zostać w nim sama. Boję się tej zmiany w moim życiu. Brakuje mi czegoś, o co mogę się zaczepić, bezpieczeństwa, oparcia. Robiąc test Becka dziś wyszło 31 p.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Witam!

Ukończenie szkoły średniej i świadomość zmian, jakie następują w Pani życiu może znacząco wpływać na obecne samopoczucie. Ma Pani zaniżoną samoocenę, izoluje się od innych i stara się uciec od zmian. Jest Pani dorosła i może zadecydować, co chce w życiu robić - może Pani skończyć studia lub zostać w domu i izolować się jeszcze bardziej.

Zmiany przerażają, ale mogą być również szansą na nowe, lepsze życie. Może wyjazd na studia pozwoli komfortowo korzystać z pomocy psychologa. Myślę, że przede wszystkim taka pomoc jest Pani potrzebna. Test Becka ma wyłącznie informacyjny charakter i wysoki wynik nie musi świadczyć o chorobie. Aby się upewnić, czy nie dolega nic poważnego, może Pani skonsultować się z lekarzem psychiatrą. Wtedy uzyska Pani kompetentną diagnozę Pani stanu psychicznego.

Teraz może Pani skorzystać z pomocy telefonu zaufania. Tam uzyska Pani wsparcie i zrozumienie. Może Pani również uzyskać informacje na temat pomocy psychologicznej świadczonej w Pani okolicy. Sądzę również, że nie powinna Pani decydować i myśleć za innych. Jeśli nie jest Pani pewna, co inni myślą na Pani temat, to należy ich o to zapytać. Pani wyobrażenia na ten temat mogą być różne od ich zdania. Warto jest zatem dowiadywać się, co myślą inni, a nie myśleć za nich. Skorzystanie z pomocy psychologa i stosowanie się do jego zaleceń może dać Pani siłę i motywację do działania.

Pozdrawiam 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty