Czy moja dziewczyna ma depresję? Jak jej pomóc?

Moja dziewczyna (22 lata) twierdzi, że ma depresję. Ten stan zaczął się ok 2-3 lat temu, kiedy zmarła jej babcia. Była z nią silnie związana emocjonalnie. Jest cały czas smutna, nic nie sprawia jej satysfakcji i zadowolenia. Na święta kupiłem jej wymarzony przez nią prezent - cieszyła się góra 15min. i znowu smutek. Na pytanie dlaczego i z jakiego powodu jest markotna i smutna odpowiada, że nie wie... Nie uprawiamy seksu, ponieważ ona chce zaczekać z tym do ślubu, a ja to rozumiem i nie nalegam, lecz co jakiś czas bawiliśmy się swoimi ciałami - teraz nawet tego nie ma ochoty robić. Jej pasją jest taniec, realizuje się w tym, lecz nie budzi to w niej jakiejś euforii. Studiowała przez 3 lata kierunek, który jej zbytnio nie interesował, ale skończyła go, teraz poszła na kolejne studia, które ją interesują, ale też nie ma z tego powodu uśmiechu na jej twarzy. Starałem się jej pomóc już na różne sposoby (dodawałem otuchy - nic nie skutkowało, mówiłem, że sobie wmawia to, że ma depresje - również nic nie skutkowało, w końcu zacząłem być obojętny i też nic). Już czasem naprawdę nie wiem jak mam się zachowywać. Chodzi raz na tydzień do psychologa, ale ten chyba jest kiepski, bo również jej to nic nie daje, a przynajmniej ja nie widzę efektów poprawy, a spotyka się z tym psychologiem już jakieś 5 miesięcy. Co mogę zrobić, aby jej jakoś pomóc? Zaczynam mieć myśli, że może to przeze mnie ma taki stan. Kiedy pytałem, czy to przeze mnie usłyszałem, żebym przestał zadawać takie pytania i że ona musi sobie dać rade sama ze sobą - już nawet nie wiem co to znaczy... Bardzo proszę o jakąś radę - jak mam się zachowywać, żeby jej pomóc?

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!
Jeżeli Pana partnerka ma zdiagnozowaną depresję, to proszę pamiętać, że jest to taka sama choroba jak grypa i nie należy jej bagatelizować. Wsparcie dla osoby chorej powinno polegać przede wszystkim na akceptacji jej stanu, czyli nie może Pan zaprzeczać, że partnerka ma depresję. Słowa "nic Ci nie jest", "wmawiasz sobie" na pewno nie stanowią wsparcia. Proszę pamiętać, że osoba dotknięta depresją może stwarzać wrażenie osoby leniwej, której nic się nie chce i którą nic nie cieszy. I to jest często powód niezrozumienia między osobami.
Wymagania i oczekiwania jakie ma Pan w stosunku do partnerki powinny być adekwatne do jej aktualnych możliwości, czasami umycie się jest już sukcesem, gdy ktoś ma depresję. Proszę również nie oceniać psychologa, ponieważ terapia może trwać nawet przez kilka lat - każdy pracuje indywidualnie, stąd i efekty mogą być późniejsze.
Proponuję, aby Pan szczerze porozmawiał z partnerką, był dla niej wsparciem i akceptował również ją w depresji.
Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

zalecana jest konsultacja psychiatryczna i ukierunkowane leczenie.

Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak mogę pomóc swojej przyjaciółce, u której podejrzewam depresję? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy moja najlepsza przyjaciółka ma depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Moja była dziewczyna chce się zabić – odpowiada Paulina Witek
Moja dziewczyna mówi, że się zabije - jak mam jej pomóc? – odpowiada Mgr Joanna Kwiatkowska
Czy moja narzeczona ma depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Moja narzeczona ma depresję. Nie wiem jak mam się zachowywać – odpowiada Magdalena Pikulska
Moja przyjaciółka ma depresję i nie chce słyszeć o psychologu. Jak mogę jej pomóc? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Jak pomóc osobie, która już niczego nie chce? – odpowiada Mgr Joanna Kwiatkowska
Moja koleżanka ma depresję - w jaki sposób mogę jej pomóc? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak rozmawiać z drugą połową, która ma depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

"Marzę, żebym mogła założyć dżinsy i tak normalnie sobie usiąść". Dominika już nie pamięta dnia bez bólu

Trudno uwierzyć, że jedna i do tego tak młoda osob

Moja dziewczyna ma depresję, co robić?

Witam! Moja dziewczyna ma 20 lat i cierpi na depresję. Z rozmowy z nią wynika, że jest ona spowodowana jej ostatnim dwuletnim związkiem, w którym była narażona na częste nerwy i cierpienia. Warto chyba też dodać, że była też w przeszłości bita przez swojego ojczyma. Czasem, gdy z nią rozmawiam po prostu wybucha i nie da się z nią dojść do porozumienia. Z tego co wiem ma też nadciśnienie i bierze na to podobno, bardzo mocne leki, przepisane przez lekarza. Gdy jest na coś bardzo zdenerwowana towarzyszą jej krwotoki z nosa. Była już u 4 lekarzy, ale każdy z nich przepisał jej leki psychotropowe, bez których, jak twierdzi, nie mogła po jakimś czasie żyć. Nie bierze już tych leków, ponieważ uważa, że będą one po prostu nieodłącznym elementem jej życia. Często również miała myśli samobójcze. Bardzo ją wspieram w każdej sytuacji, ale czasem naprawdę nie wiem co mam robić. Czy są jakieś alternatywne sposoby leczenia tej choroby, bez użycia leków psychotropowych? Mam zamiar iść z nią do lekarza, ale ona nie chce, bo ma studia i uważa, że one są ważniejsze niż jej zdrowie. Co mam zrobić w tej sytuacji, jak ją przekonać na wizytę u lekarza? Odmawia tych wizyt głównie z tego powodu, że każdy lekarz przepisuje jej leki psychotropowe. Bardzo chcę jej pomóc, ale czasem naprawdę nie wiem jak. Proszę o szybką odpowiedź i z góry dziękuję za pomoc.

ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!

Godna pochwały jest Twoja postawa wobec dziewczyny i chęć niesienia jej pomocy. Bardzo ważne jest, abyś teraz był wsparciem dla niej, aby miała poczucie bezpieczeństwa, że mimo dolegliwości będziesz przy niej.
Zrozumiałe są jej obawy co do zażywania leków psychotropowych, jednak jeżeli będzie sama je sobie dawkować i przerywać leczenie według własnego uznania to leczenie farmakologiczne rzeczywiście nie będzie miało sensu. Proponowałabym, abyście wspólnie udali się do lekarza psychiatry i aby, przed ewentualnym leczenie farmakologicznym, partnerka powiedziała czego się obawia. Lekarz powinien wiedzieć jakie leki wcześniej zażywała oraz jak długo. Proszę pamiętać, że aby terapia przyniosła efekt, leki muszą być zażywane minimum 6 tygodni.
Oprócz farmakoterapii warto, aby partnerka zdecydowała się na rozpoczęcie psychoterapii. To właśnie podczas niej będzie mogła przepracować doświadczenia z dzieciństwa, a także zastanowić się jak poprawić swoje funkcjonowanie. Ucieczka w naukę nie jest rozwiązaniem, ponieważ jak sami zauważacie przychodzą momenty, w których napięcie musi znaleźć ujście i dzieje się to podczas jej niekontrolowanych wybuchów emocji. Warto, aby okres zażywania leków połączony był z psychoterapią.
Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co robić, kiedy moja dziewczyna unika mnie, nie chce rozmawiać i nie pozwala się dotknąć? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy moja partnerka ma depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Depresja? Jak żyć bez ukochanej? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Czy istnieje lek na depresję, po którym nie trzeba iść na zwolnienie lekarskie? – odpowiada Lek. Seweryn Segiet
Czy moja dziewczyna powinna zdecydować się na leczenie u specjalisty? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak pomóc osobie w silnej depresji? – odpowiada Mgr Beata Kot
Jak mam sobie pomóc w depresji? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Co mam zrobić? Moja dziewczyna chce się zabić, boję się, że nastąpi to w ciągu najbliższych dni – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Leczenie głębokiej depresji bez leków psychotropowych – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Depresja połączona z lękami – odpowiada Mgr Adam Horak

artykuły

Antydepresanty a ciąża

Antydepresanty a ciąża - czy leki przeciwdepresyjn

Long COVID wykańcza go psychicznie. "To piekło, jakbym był poza swoim ciałem"

Jarosław Marciniak od kilku miesięcy walczy z siln

Niezbędne, ale kłopotliwe leki. Możesz mieć kłopoty na lotnisku

Wybierasz się za granicę i planujesz podróż samolo

Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Neurolog

umów wizytę

Lek. Martyna Wypych Neurolog, Warszawa

umów wizytę

Lek. Ilona Pieczonka- Ruszkowska Neurolog, Poznań

umów wizytę

Lek. Małgorzata Kogut Neurologia, Kraków

umów wizytę

Moja dziewczyna ma dziwne lęki. Jak jej pomóc?

Piszę, bo już nie wiem co robić - chodzi o moją dziewczynę. Od pewnego czasu zaczęła mieć dziwne lęki dotyczące swoich oczu - zaczęło się od tego, że pogłębiła się jej wada wzroku i od tego czasu ma napady paniki, że chce sobie wydłubać oczy. Czasami już boję się żeby nie wpadła w jakiś trans i naprawdę tego nie zrobiła…

Już nie wiem co mam robić - ona nie chce iśc do lekarza, bo się boi, że trafi do szpitala itp. Proszę o pomoc:( Zaznaczę jeszcze, że miała już takie "ataki" kilka razy, ale po kilku dniach zawsze przechodziły - teraz trwa to już trochę dłużej i jest w coraz gorszym stanie.

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Lęk Nerwica Psychiatria Zdrowie psychiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Pana dziewczyna cierpi na napady lęku. Jej sytuacja mogła pogorszyć się, kiedy dowiedziała się o pogłębieniu się wady wzroku. Warto, żeby skonsultowała się z psychologiem i zaczęła pracować nad swoimi lękami.

Może ją Pan uspokoić i powiedzieć, że do szpitala nie kieruje się wszystkich i raczej unika się hospitalizacji pacjentów. Natomiast nad obecną sytuacją da się pracować w komfortowych warunkach, w gabinecie psychologicznym. Dziewczyna będzie mogła poprawić swój stan, poznać przyczynę lęków oraz nauczyć się panować nad nimi i odpowiednio reagować w stresujących sytuacjach.

Może ją Pan zachęcać do takich działań i pomagać jej przezwyciężać swoje słabości. Bardzo istotne jest, by dawał jej Pan wsparcie i zrozumienie. Wtedy proces powrotu do równowagi będzie łatwiejszy.

Pozdrawiam