Czy można mówić o depresji w ciąży?

Witam. Jestem w 18 tygodniu ciąży, planowaliśmy dziecko. Ciągle wpadam we furie i płacze, nie mam apetytu. RodzinA moja ciągle naskakuje na mnie ze coś robię źle, (nie mieszkając z nami )a mąż zachowuje się tak jakby to oni mieli rację. Jak zaczynam sie bronic to mówią ze jestem popierdolona niezwazajac na moje uczucia. Dziś wykrzyczalam mojemu mężowi ze niechce tego dziecka choć tak nie mysle. Czy mozna mówić o depresji? U kogo mogę szukać pomocy? Czy to jest chwilowy humor i przejdzie

KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Ginekologia Depresja Ciąża Konsultacje psychologiczne Psychiatria Psychologia Psychoterapia Brak apetytu Dziecko

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Opisała Pani trudną dla Pani sytuację w małżeństwie.
Takie zachowanie ze strony Pani Męża naruszają Pani poczucie bezpieczeństwa
i nie ma troski tak dla Pani potrzebnej.

Proszę nie zwlekać i udać się do Poradni Zdrowia Psychicznego, celem podjęcia odpowiedniego leczenia, w ramach NFZ-tu lub prywatnie.
Wspólnie ze specjalistą będzie Pani mogła zając się swoimi trudnościami w relacji z Mężem
Nie musi Pani być i mierzyć się trudnościami sama.
Optymalnie byłoby gdyby Pani Mąż podjął wspólnie z Panią gotowość na terapię małżeńską, czego Pani serdecznie życzę.

irena.mielnik.madej@gmail.com

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

zalecana jest konsultacja psychiatryczna, wsparcie psychoterapeutyczne.

Pozdrawiam serdecznie

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

76 poziom zaufania

Witam, proszę skorzystać z rozmowy z psychologiem, psychoterapii (na NFZ, skierowanie od lekarza rodzinnego: https://zip.nfz.gov.pl/GSL/ lub prywatnie). Uzyska Pani wsparcie tak Pani w tej chwili potrzebne. Proszę się zastanowić czy w Pani kręgu znajomych, rodziny jest osoba z którą mogłaby się Pani podzielić swoimi odczuciami, która okaże Pani empatię. Na najbliższej wizycie lekarskiej porozmawiać o wahaniach nastroju, zastanowić się czy są związane z poziomem hormonów, czy mogą mieć związek z zaburzeniami depresyjnymi. Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Skąd u mnie uczucie pustki? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak dalej żyć, jeśli mąż nie jest szczęśliwy w małżeństwie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Dlaczego nieustannie czuję się samotna? – odpowiada Mgr Marta Reichel
Jak radzić sobie psychicznie z chorobą bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
W jaki sposób naprawić relacje rodzinne? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
W jaki sposób powinnam postąpić przy depresji lękowej? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Darmowe porady psychologiczne w Poznaniu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Dlaczego nie potrafię nawiązywać relacji z ludźmi? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak dogadywać się z rówieśnikami? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
Jak uporać się ze strachem przed dorosłym życiem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś

artykuły

Miał 34 lata, gdy usłyszał diagnozę. "Chory znika kawałek po kawałku"

Marcin Łaszkiewicz ma 35 lat i od roku żyje z diag

Terapia małżeńska - charakterystyka, zasady

Terapia małżeńska bardzo często jest ostatnią możl

Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa

W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym

Mówienie do siebie w depresji

Witam serdecznie! Jestem z związku z żoną od 22 lat. Po urodzeniu drugiego dziecka zaczęła się zachowywać dziwnie, zamknęła się w sobie. Było dużo płaczu, obwiniała wszystkich, nie chciała widzieć nikogo, rozmowy bez sensu itp. Zawsze mówiła, że jest zdrowa. Jak ją namawiałem, żeby pójść do lekarza, to ona twierdziła, że jest zdrowa. W końcu się udało ją namówić i poszliśmy do lekarza. Lekarz stwierdził, że jest chora na depresję. Chciał jej przepisać lekarstwa, ale ona pod żadnym względem nie chciała ich brać. Po rozmowie z lekarzem doszliśmy do wniosku, że ja będę jej dawał lekarstwo rozpuszczane z jedzeniem po kryjomu, i tak się stało. Dostawała lek o nazwie Zolafren 5 mg i była jakaś poprawa. Głównym moim problemem jest to, że gdy moja żona zostaje sama w domu, to zaobserwowałem, że rozmawia bardzo dużo sama z sobą na różne bezsensowne tematy. Proszę o udzielenie mi porady, czy taka rozmowa sama ze sobą jest objawem tej choroby, czy coś innego, np. opętaniem? Czy ona po pewnym czasie, biorąc ten lek przestanie rozmawiać czy nie? Z góry dziękuję za pomoc!

MĘŻCZYZNA, 45 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Rozumiem, że chce Pan pomóc żonie, ale warto się zastanowić, czy podawanie jej leków bez jej wiedzy i zgody jest najlepszym wyjściem. Depresja poporodowa to przypadłość, która spotyka wiele kobiet. U niektórych ustępuje samoistnie, u innych wymagane jest leczenie i psychoterapia. Proszę jednak pamiętać, że leki może zalecać lekarz psychiatra, który jest odpowiednio wykwalifikowany do diagnozowania problemów psychicznych oraz do zalecania farmakoterapii. Dodatkowo lekarz musi zbadać pacjentkę osobiście, by móc powiedzieć cokolwiek na temat jej stanu psychicznego. Podobnie w sprawie, o której Pan pisze. Rozmowy samej ze sobą mogą być spowodowane wieloma czynnikami, np. tym, że nikt żony nie chce słuchać. Nie sądzę, by było to sygnałem opętania, raczej problemów psychicznych. Dlatego warto z żoną o tym porozmawiać. Możliwe, że jej stan psychiczny pogorszył się i będzie wymagała konsultacji z lekarzem psychiatrą. Warto w tej sytuacji, żeby spróbować z nią porozmawiać o psychoterapii. W wielu przypadkach psychoterapia jest równie skuteczna co leki. Pozwala ustabilizować nastrój i rozwiązać problemy, które mogą wpływać na pogarszanie się samopoczucia. Zachęcam także Pana do skorzystania z pomocy psychologa/psychoterapeuty, żeby mógł Pan porozmawiać o trudnościach, jakie wywołuje ta sytuacja oraz dowiedział się, jak motywować żonę do psychoterapii czy farmakoterapii przy okazji ją wspierając. Proszę również nie zapominać, że żona potrzebuje Pana uwagi i pomocy. Może nie potrafi tego wypowiedzieć czy odpowiednio pokazać, ale Pana wsparcie i zainteresowanie mogą być bardzo istotnym czynnikiem mobilizującym do leczenia. Dlatego warto, żeby bliżej zapoznał się Pan z objawami i przebiegiem depresji oraz skonsultował się w tej sprawie ze specjalistą, by móc efektywnie wpłynąć na motywację żony.

Pozdrawiam!

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Panu,

Z Pana opisu wnioskuję, że Pana Żona prawdopodobnie ma potrzebę wyrażenia czegoś,
podzielenia się czymś, co zostało niewypowiedziane.

Dlatego pomocne dla Małżonki byłoby podjęcie wspólnej psychoterapii małżeńskiej, do czego serdecznie zachęcam.

Życzę Panu pomyślności w codzienności,
irena.mielnik.madej@gmail/com

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Brak ochoty na dalsze życie i depresja – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Czy moje dolegliwości wskazują na obecność depresji? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak żyć z osobą chorą na chorobę dwubiegunową? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak opanować natrętne myśli i mówienie do siebie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie z depresją samemu? – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Jak pomóc bliskiej osobie walczyć z depresją? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak pomóc żonie w leczeniu depresji? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Problemy w kontaktach pomiędzy partnerami – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Dlaczego nic mnie nie cieszy od dłuższego czasu? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy przygnębienie i myśli o okaleczaniu siebie to depresja? – odpowiada Mgr Jadwiga Wojnicka

artykuły

Jak pomóc mężowi, który ma depresję?

Depresja dotyka wielu osób bez względu na płeć czy

Na czym polega terapia śmiechem? (WIDEO)

-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por

Zaburzenia psychiczne - leczenie, program „Odnaleźć siebie"

Nie jest tajemnicą, że nastawienie pacjenta wpływa

Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Neurolog

umów wizytę

Lek. Martyna Wypych Neurolog, Warszawa

umów wizytę

Lek. Ilona Pieczonka- Ruszkowska Neurolog, Poznań

umów wizytę

Lek. Małgorzata Kogut Neurologia, Kraków

umów wizytę

Czy w moim przypadku można mówić o depresji?

Witam, mam 24 lata. Od kilku miesięcy przez pandemię jestem osobą bezrobotna. Mam wrażenie, ze od jakiegos czasu nic mnie nie cieszy, nie mam na nic siły, oraz jestem obojętna na wiele rzeczy. Chciałabym podjąć nowa prace, lecz mam lecz nie wiem co chciałabym robić. Mam wrażenie, ze do niczego się nie nadaje i nie mogę się odnaleźć w życiu codziennym. Czy to depresja? Jak sobie radzić?

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Depresja Psychiatria Psychologia

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

76 poziom zaufania

Witam, sytuacja w której się Pani znalazła wpływa na Pani samopoczucie psychiczne i obniżenie nastroju. Aby postawić właściwe rozpoznanie proszę skorzystać z pomocy lekarza psychiatry. Długotrwałe pozostawanie bez pracy może wywołać poczucie o którym Pani pisze, czyli wrażenie że do niczego się Pani nie nadaje. Przesyłam link do artykułu który wyjaśnia to zjawisko: https://portal.abczdrowie.pl/wyuczona-bezradnosc . Aby łatwiej zdecydować i zastanowić się o dalszym kierunku rozwoju, proszę skorzystać z pomocy psychologicznej.

Pozdrawiam

Dorota Nowacka