Czy przez to, że chcę, a nie mogę wrócić do Polski mam depresję?

  Mam 15 lat i mieszkam w UK. Jestem tutaj tylko z moimi rodzicami i nie mam nikogo. Z rodzicami nie dogaduję się najlepiej. W ogóle nie chcę tutaj być, chcę jak najszybciej wrócić do Polski, ale moi rodzice tego nie rozumieją - mogę jeździć tylko raz w roku na wakacje. Bardzo brakuje mi mojej rodziny. Tutaj siedzę tylko w domu przed komputerem i nie robię nic. Chodzę do szkoły, wracam, siadam na komputer, potem idę spać i znowu to samo. Nie mam żadnych przyjaciół, koleżanek ani kolegów. Oni są jacyś dziwni. Nie cierpię tych ludzi, ani Polaków, którzy tutaj są. Tylko piją, palą, ćpają, a to nie dla mnie. Wiem, że jeśli bym była w Polsce byłabym normalna, wychodziłabym na dwór i miała znajomych. Od jakiegoś czasu tutaj siedzę tylko, nic nie robię, ciągle zbiera mi się na płacz, źle się czuję, często mi jest słabo i nie mam w ogóle na nic siły, a moi rodzice wiecznie mają do mnie o coś pretensje. Chciałabym bardzo wrócić do Polski, ale wiem, że oni nie pozwoliliby na to. I wiem tez, że w polskiej szkole nie dałabym już sobie rady. Też bardzo się denerwuję, kiedy oni mówią coś na Polskę czy na moją rodzinę. Bardzo działa mi to na nerwy. Często też myślę o tym, żeby sobie coś zrobić, żeby mieć już święty spokój. Czy to depresja? Co mogę z tym zrobić, czy powinnam próbować wrócić do Polski? Do tego wpisu jeszcze powinnam dodać, że ostatnio w ogóle nie mam ochoty nic jeść, ale kiedy jestem w Polsce robię wszystko, nigdy mi się nie nudzi, zawsze mam coś do roboty. W Polsce mieszka moja ciocia i babcia, które są dla mnie najważniejsze w całym życiu. Mam też 6-letnią kuzynkę, za którą bardzo tęsknię i ta mała jest całym moim światem ;(.

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu

Profilaktyka udaru mózgu

Udar mózgu, inaczej wylew, jest zespołem objawów klinicznych, które wiążą się z nagłym wystąpieniem zaburzenia czynności mózgu. Utrzymuje się on dłużej niż dobę, a u podłoża nie leży inna przyczyna niż naczyniowa. Profilaktyka udaru mózgu w bardzo dużym stopniu pomaga zapobiec jego wystąpieniu.

Witam!

Wyjazd na stałe do innego kraju wiąże się z wieloma trudnościami. Dostosowanie się do obcej kultury może wywoływać szereg problemów, łącznie ze zniechęceniem, izolowaniem się, stanami obniżonego nastroju, przygnębieniem i rozdrażnieniem. Bardzo chcesz wrócić do Polski i idealizujesz momenty, które przeżyłaś w kraju. Zastanów się jednak, czy tak będzie, kiedy wrócisz na stałe. Przemyśl też dobrze sprawę samego dalszego życia w Polsce.
Bardzo krytycznie i jednoznacznie określasz osoby w swoim otoczeniu. Jednak wszędzie znajdziesz ludzi, którzy Ci nie odpowiadają, zachowują się inaczej niż Ty i wyznają inne wartości. Z drugiej strony nie można od razu przekreślać wszystkich. Siedzisz ciągle przed komputerem, nie pogłębiasz jakichkolwiek kontaktów, izolujesz się od innych ludzi. Myślę, że warto spróbować poszukać w swoim otoczeniu osób, które mogą mieć podobne do Twoich zainteresowania, przemyślenia i wartości.
Zaplanuj także, dokładnie, co mogłabyś zrobić w Polsce po powrocie, jak będziesz się czuła, co będziesz robiła, czy będziesz szukała znajomych, przyjaciół. Później przeanalizuj takie plany i zastanów się na ile są Twoimi oczekiwaniami i marzeniami, a na ile są realnym do spełnienia założeniem. Rozmawiaj również z rodzicami, bo to oni mogą podjąć decyzję o Twoim powrocie lub pozostaniu zagranicą. Myślę, że zawsze dobrze jest próbować i starać się wpływać na swoją sytuację. 

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty