Czy w przypadku tej diagnozy również występuje pojęcie lekooporności?
Czy objawy zaburzenia schizotypowego takiego jak poczucie bycia za niezwykle grubą szybą, przebywanie w swoim chorym świecie, odcięcia od rzeczywistości, braku motywacji, energii, zaniku możliwości odczuwania emocji poddaje się leczeniu farmakologicznemu czy są to objawy, z którymi pacjent pozostaje już do końca? Czy w przypadku tej diagnozy również występuje pojęcie lekooporności? Czym można ewentualnie wspomóc leczenie jeśli nic nie przynosi trwałego efektu?