Nerwica lękowa to schorzenie objawiające się przede wszystkim bardzo wysokim poziomem lęku uogólnionego.j to choroba przewlekła. Objawia się strachem choroba przewlekła, dotykająca obecnie jedną na 50 osób, mająca początek w różnym etapie życia. Osoby cierpiące na nerwicę lękową boją się właściwie zawsze. Lęk nie opuszcza ich nawet w sytuacjach obiektywnie całkowicie bezpiecznych, wręcz relaksujących. Charakterystyczne jest, że osoby cierpiące na nerwicę lękową nie pamiętają kiedy czuły się zrelaksowane. Im bardziej nieokreślony jest lęk tym większa jego intensywność. W skrajnych przypadkach osoby chore w ogóle nie opuszczają domu, zdarza się nawet, że mają halucynacje. Zespół lęku uogólnionego poważnie wpływa na sposób myślenia, zachowania, odczuwania, a nawet na sposób życia. Towarzyszącymi choremu emocjami, są głównie: niepokój i strach, poczucie zagrożenia, uczucie bycia na krawędzi (nerwy napięte są do ostatnich granic, jesteśmy na skraju paniki, mamy poczucie, że coś zaraz na nas spadnie albo my zrobimy coś nieobliczalnego), mogą pojawiać się impulsywne i agresywne zachowania przekraczające normy, ataki paniki, irytacja, podenerwowanie, niecierpliwość, roztargnienie, a także smutek, niepewność i problemy z koncentracją. W obliczu charakterystyki Pana dolegliwości naturalna wydaje się Pana obawa czy diagnoza jest postawiona właściwie. Radze jednak, żeby w razie wątpliwości skonsultował się Pan z innym lekarzem, zamiast samemu czynić rozróżnienia na podstawie informacji dostępnych w sieci. Tylko wiedza i doświadczenie specjalisty dadzą Panu gwarancję prawidłowej diagnozy i pomogą podjąć terapię pomagającą funkcjonować w sposób zadowalający.
