Depresja w wieku 16 lat?

Witam. Znalazłam się na tej stronie, ponieważ mam poważny problem. Mam 16 lat i od początku roku szkolnego coraz częściej zdarza mi się płakać, być smutną i nie widzę sensu w moim życiu... Mój czas wykorzystuję jedynie na naukę, która przestała mi dawać satysfakcję, nie mam żadnych życiowych planów... Nie spotykam się z rówieśnikami, nie potrafię znaleźć z nimi wspólnego języka... Zawsze byłam bardzo wesołą i uśmiechniętą dziewczyną, jednak wszystko się zmieniło. Myślałam, że po dostaniu się do najlepszego liceum w moim mieście uwierzę w siebie i będę mieć wielu znajomych, jednak wciąż jestem samotna i coraz bardziej drażliwa... Coraz więcej rzeczy powoduje u mnie wybuchy płaczu... Zastanawiam się, czy nie powinnam ze sobą skończyć... Nie mogę się zaprzyjaźnić z niektórymi ludźmi, ponieważ czuję, że są ode mnie w pewien sposób lepsi, a ja jestem taką nic niewartą osobą... Proszę o pomoc, błagam!

KOBIETA, 16 LAT ponad rok temu

Zmiana szkoły i rozpoczęcie nauki w nowym środowisku jest dla wielu młodych ludzi bardzo stresującą sytuacją. Presja otoczenia, oczekiwania związane z osiąganiem najlepszych wyników są dodatkowym obciążeniem. Nie można jednak zapominać o potrzebach ciała i umysłu: miejscu na odpoczynek, aktywność fizyczną, relaks. Myślę, że sam fakt dostania się do renomowanego liceum powinien być powodem do dumy i satysfakcji. Teraz warto znaleźć inne źródła, z których będziesz czerpać siłę i przyjemność. Odkrycie własnych możliwości, zasobów może być jednak trudne, gdy narasta depresja: wówczas uwaga skupia się na negatywnych aspektach rzeczywistości. Psychoterapeuta powinien pomóc Ci w odzyskaniu Twoich rezerw i radości życia. Nie zwlekaj z decyzją o rozpoczęciu terapii, w  Twojej wypowiedzi pojawiają się alarmujące wątki, jak myśli rezygnacyjne. Wskazana byłaby konsultacja lekarza psychiatry.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty