Wydaje mi się, że nie mam powodu do życia. Czy to początki depresji?

Witam. Mam 16 lat i w tym roku zacząłem chodzić do technikum. Moje problemy zaczęły się parę miesięcy temu. Moje samopoczucie uległo dużemu pogorszeniu. Coraz częściej zastanawiam się nad swoim sensem życia, lecz przemyślenia są fatalne, wydaje mi się, że nie mam powodu do życia. Nie mam żadnych zainteresowań. Ogrania mnie samotność, cały czas jestem przygnębiony, smutny. Gdyby tego było mało, jestem bardzo często zestresowany, przez to nie mogę zawrzeć nowych znajomości, nie umiem zacząć żadnej rozmowy. Nawet się cieszę, gdy mam iść do szkoły, ponieważ jestem wtedy w towarzystwie. Po szkole jestem cały czas sam, z nikim się nie spotykam. W domu jest tylko młodszy brat (7lat), którym się muszę opiekować, gdyż rodzice pracują cały czas. Proszę o jakąś poradę. Z góry dziękuję za odpowiedź. Pozdrawiam

MĘŻCZYZNA, 16 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Twoje samopoczucie może być wynikiem zmian związanych z okresem dojrzewania oraz rozpoczęciem nauki w nowej szkole. Przystosowując się do nowego środowiska, nauczycieli, rodzaju nauczania możesz odczuwać stres i lęk. Warto jednak, żebyś starał się nawiązywać kontakty z rówieśnikami.
Możliwe, że nie potrafisz znaleźć sensu, ponieważ czujesz się bardzo samotny. Możesz spróbować umówić się z kolegami czy koleżankami także na spotkanie poza szkołą. Spróbuj uczestnictwa w zajęciach pozalekcyjnych (sportowych, kołach zainteresowań, itp.) W takich miejscach możesz spotkać ludzi, którzy mają podobne do Twoich zainteresowania i lubią w podobny sposób spędzać czas. Łatwiej jest wtedy nawiązać kontakt i zaprzyjaźnić się.
Jeżeli Twoje samopoczucie nie będzie się poprawiać i zauważysz, że czujesz się coraz gorzej, to powinieneś porozmawiać o tym z rodzicami. Oni będą mogli zabrać Cię na wizytę do specjalisty. Warto także, żebyś porozmawiał z rodzicami na temat opieki nad młodszym bratem. Jesteś młodym mężczyzną i powinieneś mieć trochę czasu wolnego, który przeznaczysz na rozrywkę czy relaks. Możesz umówić się z rodzicami na konkretne godziny, kiedy będziesz opiekował się z bratem i pomagał w domu, za co w zamian będziesz miał czas wolny dla siebie.

Pozdrawiam