Dlaczego wciąż się czegoś boję?

Mam 22 lata. Nie wiem jak długo to trwa, rok, dwa lata, może od paru lat, ale ostatnio się to u mnie nasila. Jestem zdenerwowana i zaniepokojona. Potrafię po przebudzeniu cały dzień być bardzo nerwowa bez powodu. Często płaczę i towarzyszy mi uczucie beznadziei. Dodatkowo potrafię być agresywna wobec innych.

Nie jest to spowodowane żadnym wydarzeniem, które mogłoby wpłynąć na moje zachowanie. Od tak po prostu mam straszne wahania nastrojów i jestem nie do zniesienia dla innych oraz dla siebie. Jestem bardzo wrażliwa na każde słowo i zachowanie ludzi wokół mnie. Wyprowadzają mnie z równowagi najmniejsze drobiazgi. Są chwile, w których do głowy przychodzą mi głupie myśli o skończeniu z życiem. Nie wiem jak sobie z tym poradzić, nie wiem, dlaczego dzieją się ze mną takie rzeczy.

Często boli mnie głowa albo brzuch - może to z powodu tych wszystkich nerwów? Jeśli jakieś wydarzenie, scenę uznam za coś, co mogłoby mi zagrozić, np. wyśmianiem, obelgą - cały dzień potrafię chodzić roztrzęsiona i zlękniona. Co się ze mną dzieje i jak mam sobie z tym poradzić? Dlaczego wciąż się czegoś boję?

22 LAT ponad rok temu

Nerwica Psychiatria Zdrowie psychiczne

Joanna Moczulska-Rogowska

Witam,
Bóle głowy i brzucha mogą być spowodowane stanem psychicznym, wówczas określa się je objawami psychosomatycznymi. Być może to, że nie potrafi Pani radzić sobie z emocjami i lękiem wywołuje psychosomatyczne objawy.

Proponuję by wybrała się Pani do lekarza pierwszego kontaktu i na konsultację do psychologa. Tylko wówczas będzie Pani mogła uzyskać odpowiedź na pytania o to co się z Panią dzieje, jaka jest przyczyna i jak sobie radzić.

Pozdrawiam serdecznie!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego wciąż jestem zdenerwowana i zaniepokojona? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czemu wciąż jestem zdenerwowana i zaniepokojona? – odpowiada Magdalena Pikulska
Ostatnimi czasy wciąż się czegoś boję. Skąd to się wzięło? – odpowiada Magdalena Pikulska
Nie wiem co się ze mną dzieje - czy to nerwica? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Dlaczego boję się przytyć? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Boję się, że się wszyscy ode mnie odwrócą. Czy potrzebuję pomocy? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Dlaczego wmawiam sobie rzeczy typu "ja to nie ja"? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Dlaczego nikt nie chce mnie zaakceptować? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk
Dlaczego nie potrafię kontrolować płaczu? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jestem zmęczona, rozdrażniona, boję się samotności... Jak mam sobie pomóc? – odpowiada Lek. Jan Karol Cichecki

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Czy jesteś typem psychosomatycznym?

Psychosomatyka jest nauką, która zajmuje się zależ

Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków

- Moja koleżanka targnęła się na życie mając 1

Dlaczego jest mi wciąż zimno?

Ciągle jest mi zimno, to nie jest kwestia tylko zimnych dłoni i stóp a całego ciała, w okresie wiosenno jesienno zimowym noszenie grubych swetrow i ciepłych skarpetek jest na porządku dziennym. Włosy wypadają ponad przeciętnie co do ilości co jakiś czas (podczas wizyty u fryzjera, sam zwrócił uwagę że jest coś nie tak i powinnam udać się do trychologa). Problem łamliwych, rozdwajających się paznokci powraca na podobnej zasadzie jak z włosami. Skóra jest sucha. Problemy z jelitami? Przewlekle twardy brzuch od pasa w dół, częste gazy. Boleści brzucha po lewej stronie podbrzusza ( okolice lewego jajnika, ginekologicznie wszystko w porządku). Czasami przed wydalaniem kująco-sciskakacy ból brzucha. Częste bóle głowy, gdzie tabletki przeciwbólowe nawet te mocniejsze nie pomagają, ból jest tępy kujący nie pulsujący, po środku głowy jakby za oczami. Nie zażywam żadnych leków. Od przeszło roku chodzę na fizjoterapie (dyskopatia w odcinku ledzwiowo-krzyżowym, lekka skolioza w tym samym miejscu i rwa kulszowa lewostronna z odcinka szyjnego i ledzwiowego), mam również gruczolakowlokniaka w lewej piersi od zew. strony(nowotwór piersi w rodzinie) 1Mam 25 lat. Czy powinnam udać się do jakiegoś lekarza? (mam nie mile doświadczenia z lekarzami, 6 lat musiałam tułać się od lekarza pierwszego kontaktu po specjalistow aż ktoś zdiagnozuje moje problemy z kręgosłupem, przez ten czas żadnych badań jedynie leki przeciwbolowe, wmawiano mi że pewnie coś źle dźwignęłam, stres, nerwica ą, uroda organizmu itp)

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Stres Nerwica Wypadanie włosów Badanie kręgosłupa Choroby nowotworowe Interna Leki przeciwbólowe Zimne dłonie lub stopy Jajnik Uroda Włosy Problemy z włosami Cera sucha Dłonie Kręgosłup

Mgr Mirosława Kamola-Olszewska

24 poziom zaufania

Dzień dobry.

Proponuję Pani skonsultowanie się z endokrynologiem, który skieruje Panią na badania pozwalające na ocenę funkcji i stanu tarczycy oraz postawi diagnozę co do ewentualnych chorób związanych z tym ważnym dla nas ludzi gruczołem. Proszę dopilnować, by badanie było pełne a nie tylko ograniczone do TSH.

Powinno być oznaczone we krwi FT4, FT3 (wolne hormony tarczycy) TSH, przeciwciała anty-TSH , przeciwciała przeciwko receptorom TSH oraz przeciwciała TPO i anty TG. Część badań jest odpłatna lecz warto się zbadać. Opisane przez Panią kłopoty świadczą o bardzo słabej odporności organizmu i dodatkowo, co mnie zaniepokoiło to te przewlekłe bóle głowy, których nie może uśmierzyć żaden lek. Proponuję w tej sprawie konsultację z neurologiem. Może to być migrenowy ból głowy, który wymaga specjalistycznej diagnostyki i długotrwałego leczenia. Jedną z metod diagnostycznych w różnicowaniu migreny od innych przyczyn bólu głowy jest tomografia komputerowa.

Leczenie migreny jest indywidualne, to znaczy, że każdy cierpiący inaczej reaguje na leki. Równocześnie wdraża się specjalną dietę i zaleca się unikanie czynników aktywujących napad migrenowy. Z mojej obserwacji wynika, że psychoterapia świetnie wspiera leczenie farmakologiczne i dietoterapię.

Życzę cierpliwości i zdrowia.

Mirosława Kamola-Olszewska

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego mam te dziwne bóle głowy? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Przewlekła bolesność głowy a migrena – odpowiada Lekarz chorób wewnętrznych Łukasz Wroński
Jak często mogą występować napady migreny? – odpowiada Dr n. med. Anna Błażucka
Silny ból głowy z wymiotami i silnymi skurczami mięśni – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska
Co mogą znaczyć te migreny i powiększona źrenica? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Dlaczego mam ból mięśni i stawów? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Co może oznaczać mój przewlekły ból głowy? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Czy mam usunąć tą zmianę? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Dlaczego nieustannie boli mnie głowa? – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska
Bolesność głowy a przewianie – odpowiada Lek. Bartosz Małek

artykuły

Najczęstsze pytania o tarczycę. Odpowiada dr Marek Niewiedzioł

Jeden z ważniejszych gruczołów w naszym organizmie

Daje objawy jak chore jelita. Od razu biegiem do endokrynologa

Problemy jelitowe, takie jak ból brzucha, wzdęcia

"Nie daj sobie wmówić, że taka twoja uroda". Znany lekarz ostrzega

Prof. Łukasz Paluch przestrzega przed dolegliwości

dr n. med Monika Łukaszewicz Internista, Gdańsk

umów wizytę

Dr n. med. Andrzej Sawicki Endokrynolog, Warszawa

umów wizytę

Wiesława Szlubowska Internista, Sieradz

umów wizytę

Lek. Karolina Dzierwa Internista, Kraków

umów wizytę

Dlaczego tak bardzo boję się studiów?

Witam! Wkrótce rozpoczynam nowy etap w moim życiu - studia. Obawiam się, że moje pierwsze kroki w dorosłość będą porażką. Przyznaję, że jestem trochę "ciamajdowaty". Zawsze będę mógł liczyć na rodziców, ale nie będą wiecznie wszystkiego za mnie robić. Do tej pory prowadziłem proste życie i nie oczekiwano ode mnie niczego oprócz nauki. Mam ciarki gdy pomyślę o pracy, związkach, formalnościach i rachunkach. Wiem, że powinienem skupić się teraz na studiach, ale czeka mnie to prędzej czy później.

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Fobie społeczne Lęk Konsultacje psychologiczne Psychologia

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Witam Pana Serdecznie,

Doznawanie lęku pojawia się przed rzeczami nowymi, których nie znamy, nie przeżywaliśmy, jest immanentną cechą ludzkiej egzystencji i towarzyszy nam nieprzerwanie.
Ale też wszystko to, co nowe niesie ze sobą urok nowości, przygody, zaciekawienia...
Myślę, że pomocnym byłoby dla Pana podjęcie pracy terapeutycznej, najlepiej poznawczo-behawioralnej, żeby mógł Pan podejmować codzienne zadania,
pomimo lęku..., czego Panu życzliwie życzę,

irena.mielnik.madej@gmail.com

Mgr Agata Pacia (Katulska) Psycholog, Wrocław

54 poziom zaufania

Dzień dobry, ewidentnie ma Pan lęk przed dorosłością. Proszę pomyśleć o psychoterapii. Jest to odpowiedni moment by ją rozpocząć i skończyć przed okresem dorosłości. Dorosłość może być przyjemna, wszystko zależy od Pana, od separacji id rodziców. Pan przede wszystkim musi się odseparować i uwierzyć w siebie. Nawet jeśli jest Pan niezdarny to i tak można wiele w życiu osiągnąć a błędy i tak zdarzają się każdemu. Pozdrawiam A. Pacia

Dr Małgorzata Mazurek Psychologia, Lublin

60 poziom zaufania

Witam,

Lęk, którego Pan obecnie doświadcza nie jest obcy wielu ludziom w Pana wieku znajdującym się przed w podobnych okolicznościach - przed rozpoczęciem nowego etapu życia. Stres z tym związany jest zupełnie czymś naturalnym. Dobrze, że wie Pan, że może liczyć w miarę potrzeb na rodziców, dzięki temu nie wszystko naraz musi stać się Pana obowiązkiem np. praca, a może mieć Pan na to czas się przygotować.
Zastanawia mnie fakt, iż sam siebie określił Pan mianem "ciamajdowatego". Przy niskiej albo nieadekwatnej samoocenie, może warto skorzystać z konsultacji psychologicznej i popracować nad swoimi mocnymi słabymi stronami?

Pozdrawiam serdecznie,
Małgorzata Mazurek
www.synovial.pl

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Pana
Prawdopodobnie Pana lęki oraz związane z tym poczucie
frustracji i dyskomfortu wynikają z niskiej samooceny,
braku wiary we własne możliwości i być może przykrych
doświadczeń z przeszłości.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić
tylko podczas osobistej konsultacji.
Proszę zauważyć, że Pana lęki składają się z wielu małych
lęków, takich jak : lęk przed zmianą; Lęk przed dorosłością,
lęk przed nieznanym; lęk, że Pan sobie nie poradzi;
lęk przed brakiem akceptacji w nowym środowisku;
lęk przed stworzeniem związku; lęk przed podjęciem pracy;
i zapewne wiele innych.
Wraz z tymi lękami rodzą się fałszywe przekonania potwierdzające
zasadność tych lęków.
W ten sposób, zamiast realizować swoje marzenia, tworzy Pan
w umyśle wypaczony obraz samego siebie, co pogłębia jedynie Pana
lęki, frustrację, niską samoocenę i zapewne poczucie przygnębienia.
Możliwe, że lęki biorą się z bezradności, gdyż dotąd
nie stawiano Panu wymagań.
Możliwe też, że Pana podświadomość kojarzy każdą zmianę z jakimś
doświadczeniem z przeszłości lub jakąś toksyczną krytyką
i obecnie broni się przed zmianą i paraliżuje realizację Pana działań
jeszcze na etapie zamierzeń a nawet marzeń.
Żeby skutecznie Panu pomóc, należy dotrzeć do źródła Pana zaburzeń
lękowych i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Dlatego zachęcam Pana do podjęcia psychoterapii.
Psychoterapia pozwoli Panu wzmocnić poczucie własnej wartości,
a także uporać się zarówno z objawami jak i przyczynami
Pana obaw i lęków oraz ich konsekwencjami.
Gdyby chciał Pan porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz
psycholog
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

76 poziom zaufania

Witam, każdy czasem odczuwa lęk związany ze zmianami w życiu. Jest Pan w okresie wejścia w dorosłość, obawia się Pan porażki. Porażki zdarzają się każdemu z nas, ważne jest czy wyciągamy z nich wnioski. Jeżeli obawia się Pan jak sobie poradzi warto skorzystać z rozmowy z psychologiem. Zastanowić się jak można stopniowo zacząć radzić sobie samodzielnie. Być może przejąć pewne obowiązki w domu już teraz, spróbować czynnie uczestniczyć w sytuacjach które w tej chwili wydają się Panu trudne, przygotować się w ten sposób do samodzielnego życia.
Pozdrawiam serdecznie