Dołek czy nie?
Mam 12 lat i ciągle jestem taka jakaś przygnębiona (od jakichś 2 lat), ciągle chce mi się spać i nie czuję się dobrze. W szkole jestem taka odtrącona, nikt mnie nie szanuje, a ja nie chcę się narzucać. Jestem prymusem, ciągle ktoś czegoś ode mnie chce, konkursy, zajęcia dodatkowe itp. Czasem naprawdę ciężko wytrzymać. Ojca nienawidzę, bo jest koszmarny, nie kochał mamy, bił, krzyczał, (babcia mi opowiadała), rozwiedli się jak miałam pół roku. Teraz on przyjeżdża co tydzień, ja tego nie chcę, bo... to chyba nielogiczne. Jak można kochać kogoś takiego? Mam chomika - to mój jedyny prawdziwy przyjaciel, mogę mu mówić o wszystkim. Miałam już myśli samobójcze, ale wiem, że nie mogłabym tego zrobić. Czy to może być depresja, czy jestem tylko rozkapryszoną nastolatką, która nic nie rozumie z życia?
