Jak leczyć lęki u 19-latki?

Witam mam 19 lat. W swoim życiu doświadczyłam wiele zła. Mój ojciec był alkoholikiem zgotowal mi piekło na ziemi a gdy miałam 17 lat 4 dni przed Wigilią zabił się. Gdy miałam 14 lat 2 chłopaków wywiozlo mnie do lasu rozebralo i nagralo a filmik widziało dużo osób. Pomimo takich przeżyć nigdy nie docierał do mnie co sie stalo.W tamtym roku kilka miesięcy po śmierci ojca moje samopoczucie gwałtownie spadło. Wczesniej funkcjonowalam normalnie. Wiele osob mowilo mi ze nie przezywam wgl jego smierci. Ale nagle Wydawało mi się że wszyscy mają do mnie o coś pretensje że mnie nie nawidzą. Przestałam chodzić do szkoły wychodzić z domu nie mogłam jeść i spać. 3 miesiące praktycznie nie wychodziłam z domu. 2 razy probowalam sie zabic. Zerwalam kontakt że wszystkimi po prostu. Zanim to się stało miałam stany lękowe przebywając z ludźmi. Miałam dziwną blokadę i lek przed mówieniem. Czułam że mam w głowie pustkę.Później dzięki pomocy koleżanki która naklaniala mnie żebym zaczęła wychodzić z domu znalazła dorywcza prace było lepiej. Ale w tym roku w marcu to znowu wróciło. Trwało to ponad miesiąc. Zostawiłam chłopaka bez powodu bo przestało mi na wszystkim zależeć. Wydawało mi się że jestem najgorsza rzeczą jaką go spotkała i że taki ktoś jak ja nie zasługuje na to żeby być z kimkolwiek. Nwm czm jestem całkiem ładna dziewczynę. Pisze do mnie wielu chłopaków i mówi mi to wiele osób. Teraz jest okej skończyłam jakoś szkole pracuje. Zapisałam się nawet na prawo jazdy co kiedyś było dla mnie nierealne. Wydawało mi się że taki śmieć jak ja nie ma po co nawet próbować. Zapisałam się też do szkoły policealnej. Za rok chce iść na studia. Jednak boje się, że to wróci. Boje się że tym razem nie wytrzymam już tego i się zabije. Zauważyłam że moje samopoczucie znów spada. Pytanie co mi jest? Wydawało mi się że depresja ale depresja sama nie mija. Czy te stany są spowodowane tym że nie potrafię przeżywać złych wydarzeń i przeżywam je w taki sposób? Co mi jest?
KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Dzień dobry, rozumiem, że historia Pani dorastania zawiera wiele bardzo trudnych wydarzeń. W okresie dzieciństwa uczymy się od najbliższych osób, od naszego otoczenia tego, co mamy o sobie myśleć oraz tego, czego możemy spodziewać się po innych ludziach. I albo mamy w sobie dużo wiary w to, że zasługujemy na miłość i szacunek, albo mamy mnóstwo w to wątpliwości. Wówczas mamy tendencję do obniżania swojej wartości, do odczuwa niepokoju, czy sobie poradzimy w dorosłym życiu, boimy się też innych ludzi. Różne sytuacje mogą te wątpliwości, lęki uruchamiać. Po pewnym czasie emocje zazwyczaj opadają, ale to nie znaczy, że problem zniknął i emocje nie wrócą. Stany depresyjne i lękowe, które Pani okresami miewa, zdecydowanie wymagają leczenia, najpierw konsultacji z psychoterapeutą. W niektórych miejscach istnieje możliwość bezpłatnych konsultacji, np.przy przychodniach czy PCPRach. Naprawdę może Pani otrzymać pomoc i zmienić to, jak się Pani czuje. Pozdrawiam serdecznie, Iga Borkowska, www.maturitas.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty