Witam. Spróbuję odpowiedzieć Pani nie jako psycholog, ale jako mama także nieśpiącego w dzień od dawna niespełna 3-latka. Opisuje Pani dość typowy, rozregulowany tryb snu synka. Dziecko nie śpi w dzień, więc jest rzeczą normalną, że pod koniec dnia staje się zmęczony i drażliwy, a przez to również agresywny (my jesteśmy tacy sami). W tej sytuacji łatwiej go położyć spać już o godzinie 19. Ale licząc do godziny 6, nawet po odjęciu 2 godzin na nocne harce, to wciąż 9 godzin snu, które do rana chłopcu widocznie spokojnie wystarczają. Jeśli maluch mówi stanowcze "nie" dziennym drzemkom, warto rozważyć choćby minimum odpoczynku w dzień, poprzez element wyciszenia, np po energicznej zabawie. Gdy chłopiec się trochę "zmacha", można mu podać picie, położyć maluszka na bajce lub poczytać książeczkę. Niech ochłonie, poleży, choćby 5 minut, a zregeneruje się odrobinę. Moze za którymś razem nawet złapie drzemkę. Dodatkowo spróbowałabym kłaść go na noc spać chociaż godzinę później, poprzedzając to odpowiednimi rytuałami wprawiającymi w nastrój snu (kolacja/mleko, mycie, bajeczka, sen). Dzieci uwielbiają rytuały - ich stałość daje poczucie kontroli i bezpieczeństwa. Wiem, ze moje rady mogą być zupełnie nietrafione w Pani przypadku, bo dzieci mają bardzo różne temperamenty, a dorośli różne modele wychowawcze, ale w razie dalszych pytań służę pomocą :)
