Witam Panią serdecznie!

Pani list bardzo mnie ucieszył, ponieważ świadczy on o tym, że zależy Pani na tym człowieku i że będzie się starała pomóc mu zerwać z nałogiem. Takie wsparcie jest niezwykle ważne i dlatego sądzę, że macie szanse sobie z tym poradzić. Obawiam się jednak, że przyjęła Pani nie zupełnie właściwą drogę.

Stawianie ultimatum „albo ja albo marihuana” nie przyniesie niczego dobrego, osoba uzależniona zawsze wybierze narkotyki, a co więcej, będzie miała poczucie krzywdy poprzez postawienie przed takim wyborem, co może prowadzić do wzmożonego spożycia tej substancji. Dobrym pomysłem nie jest także spłacanie Jego długów – w ten sposób pomaga Pani mu budować iluzję „kontroli” nad życiem i nałogiem.

Rozumiem, że nie chce Pani zostawić tego człowieka samemu sobie, ale czasem to jedyna droga, by móc się otrząsnąć i zacząć walczyć z nałogiem – zawsze jednak powinna być ostatecznością. Na dzień dzisiejszy proponowałabym raczej prowadzenie szczerej rozmowy z tym człowiekiem, proszę mu wyjaśnić, jakie emocje rodzą się w Pani w związku z Jego postępowaniem, że obawia się Pani o Jego zdrowie i Waszą wspólną przyszłość. On musi mieć jasność sytuacji, musi wiedzieć, że nie akceptuje Pani Jego zachowania. W tym celu jednak należy poprzeć swoje słowa czynami – nie może Pani pomagać mu w zdobywaniu narkotyków, a robi to Pani, gdy spłaca Jego długi. Może warto też powiedzieć, że nie życzy Pani sobie by palił w Pani obecności – ważne jest by zmusić Go teraz do zastanowienia się nad swoim życiem i przyszłością. W tym celu może Pani wykorzystać także wsparcie ze strony Jego kolegów, jeśli sami zaczęli już się martwić o kolegę wydaje mi się, że nie powinni Pani odmówić pomocy.

Wiem, że ta sytuacja jest trudna i że momentami czuje się Pani bezsilna, niestety jednak prawda jest taka, że osobie uzależnionej można pomóc dopiero wtedy, gdy sama o to poprosi – nie można nikogo zmusić do tego by poszedł na odwyk, to musi być decyzja osoby zainteresowanej. Ze swojej strony może mu Pani zaproponować wizytę u specjalisty – może to być nawet Jego poprzedni terapeuta. Proszę jednak dać Mu możliwość wyboru, zaznaczyć, że martwi się Pani o Niego i stąd propozycja konsultacji u specjalisty, ale decyzję o skorzystaniu z niej należy pozostawić Pani chłopakowi– On musi mieć poczucie kontroli nad sytuacją.

Podsumowując najważniejsze jest teraz to, by była Pani szczera wobec partnera, by jasno mu Pani komunikowała swoje obawy, by były to spokojne i wyważone rozmowy. Jeśli jednak wszystkie te zabiegi zawiodą będzie Pani musiała podjąć decyzję, co dalej.

Pozdrawiam