Witam,
To musi być dla Pani naprawdę trudna sytuacja. W przypadku wszelkiego typu uzależnień, w tym behawioralnych jakim jest hazard ostateczna decyzja o podjęciu leczenia leży jednak po stronie osoby uzależnionej. Pani nie jest "cudotwórcą" i nie jest Pani w stanie przymusić partnera do leczenia. Zdaję sobie sprawę, że uznanie swojej bezsilności w tym problemie i patrzenie na to, jak Pani partner przysparza sobie coraz więcej trudności musi Panią bardzo wiele kosztować. Motywowanie do leczenie to bardzo trudne zadanie, tym bardziej, że problem uzależnienia dotyczy często całej rodziny chorego. Osoby bliskie muszą sobie poradzić zarówno z własnym współuzależnieniem, jak również z ogromnymi pokładami żalu, złości i poczucia zranienia. Bez uświadomienia ich sobie trudno mówić o rzeczywistym wsparciu i budowie zaufania. Często bowiem zdarza się, że kiedy osoba uzależniona zaczyna wychodzić z nałogu i brać odpowiedzialność za swoje życie i popełnione błędy, najbliżsi zamiast ją wspierać odreagowują gromadzone przez lata negatywne emocje. Takie zachowanie nie tylko nie motywuje do leczenia, ale dodatkowo pogłębia i tak ogromne poczucie winy. Dlatego tak ważne jest,by również osoby najbliższe mogły korzystać z pomocy psychologa. Na Pani miejscu skorzystałabym również z wizyt u psychologa by lepiej poradzić sobie z poczuciem swojej bezsilności wobec zachowań partnera.
Pozdrawiam serdecznie
Karolina Kapias
www.strefarozwoju.org.pl
